Οι εντάσεις είναι αναπόφευκτες σε κάθε μορφή σχέσης και δεν είναι απαραίτητα αρνητικές. Ωστόσο, όταν καταλήγετε να τσακώνεστε με το μικρό σας ίσως ανησυχείτε ότι κάτι κάνετε λάθος ως γονείς ή ότι το μικρό σας αναπτύσσει μια αντιδραστική προσωπικότητα. Ορίστε λοιπόν τρεις στρατηγικές που θα μπορούσατε να ακολουθήσετε προκειμένου να μειώσετε τις εντάσεις με το παιδί σας.
Τρεις στρατηγικές που θα μειώσουν τις εντάσεις με το παιδί σας
1. Εστιάστε στη δική σας συμπεριφορά
Θυμηθείτε ότι είστε στην ομάδα του παιδιού σας και όχι στην αντίθετη πλευρά. Μην γίνετε αντίπαλοί του. Άλλωστε, το παιδί σας δεν είναι ένας εχθρός που πρέπει να νικήσετε, αλλά ένας μικρός άνθρωπος στον οποίο πρέπει να βάλετε όρια και να εμφυσήσετε αξίες. Και προκειμένου να βάλετε όρια και να εμφυσήσετε αξίες, σε καμία περίπτωση δεν χρειάζονται φωνές.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που υποκύπτετε στην παρόρμηση να βάλετε τις φωνές, δείχνετε στο παιδί ότι δεν έχετε πραγματικά τον έλεγχο της κατάστασης. Παράλληλα, το μαθαίνετε να λύνει τις διαφορές του με φωνές, κάτι το οποίο μπορεί να βρείτε μπροστά σας, ειδικά όταν το παιδί είναι στην εφηβεία.
Ακόμη κι αν το παιδί σάς προκαλεί εκνευρισμό, διατηρήστε έναν ήρεμο και ταυτόχρονα αυστηρό τόνο φωνής. Να θυμάστε ότι εσείς είστε οι ενήλικες της υπόθεσης.
2. Αφήστε στο παιδί χώρο για λάθη
Εφόσον δεν τίθεται σε κίνδυνο η υγεία ή η ασφάλεια του παιδιού, αφήστε το να κάνει τα δικά του λάθη – και στη συνέχεια αφήστε το να αντιμετωπίσει τις φυσικές και λογικές συνέπειες για τις ενέργειές του.
Μέσω αυτής της διαδικασίας δίνετε στο παιδί την ευκαιρία να ωριμάσει και να μάθει ότι κάθε πράξη έχει μια συνέπεια. Βασική προϋπόθεση είναι να έχετε ορίσει κάποιους οικογενειακούς κανόνες, καθώς και να έχετε προειδοποιήσει το παιδί για τις εκάστοτε συνέπειες.
Σε κάθε περίπτωση, οι τιμωρίες δεν πρέπει να είναι υπερβολικά αυστηρές και πρέπει να τηρούνται κάθε φορά, ακόμη κι αν το μικρό σας προσπαθεί να σας πείσει για το αντίθετο.
3. Μπείτε για λίγο στη θέση του
Μην ξεχνάτε ότι και τα παιδιά έχουν ζοριστεί πολύ το τελευταίο διάστημα. Δεν πηγαίνουν στο σχολείο, έχουν αποκοπεί από τους φίλους τους, περνούν τον περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι και γενικά έχει αλλάξει ριζικά και η δική τους καθημερινότητα.
Φροντίστε λοιπόν να μπαίνετε πού και πού στη θέση του μικρού σας και να βλέπετε την κατάσταση από τη δική του οπτική.
Για παράδειγμα, το πιο πιθανό είναι ότι το μοναχοπαίδι σας δεν χοροπηδάει στον καναπέ επειδή θέλει να σας εκνευρίσει. Ίσως αυτός είναι απλώς ο τρόπος του να εκτονώσει την ένταση που νιώθει ή να κερδίσει την προσοχή σας.
Προσπαθήστε δηλαδή να βλέπετε «πίσω» από τις συμπεριφορές του παιδιού, τα συναισθήματά του και να ακολουθείτε έναν αντίστοιχο τρόπο διαχείρισης της κατάστασης.