Τα πρώτα λεπτά της πρώτης ώρας του θεματικού κύκλου «Δημιουργώ και καινοτομώ» – στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων που εισήχθησαν από τη φετινή σχολική χρονιά στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα – και προτού οι μαθητές και οι μαθήτριες της ΣΤ’ Δημοτικού ενός σχολείου στο Ιλιον αρχίσουν να ακονίζουν τη σκέψη τους σε θέματα STEM, επιχειρηματικότητας και αγωγής σταδιοδρομίας, καλούνται από τη δασκάλα τους να απαντήσουν σε ένα αμείλικτο ερώτημα: «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;».

Την ώρα που συνομήλικοί τους ζωγραφίζουν τανκς και πυραύλους από τα υπόγεια καταφύγια των ουκρανικών πόλεων, με τις αβεβαιότητες για το αύριο να πολλαπλασιάζονται ανά δευτερόλεπτο, ένα-ένα τα παιδιά απαντούν αυθόρμητα και ειλικρινά σε ένα ερώτημα που έχουν συνηθίσει να τους τίθεται από όταν άρχισαν να εκφέρουν τις πρώτες τους λέξεις. Η κυρία Μαίρη παίρνει χαρτί και μολύβι και αρχίζει να σημειώνει.

Ο κρεοπώλης και ο κτηνίατρος

Πρώτος απαντά ο Χρήστος. «Κυρία, εγώ θέλω να γίνω κρεοπώλης» λέει εμφανώς ανεπηρέαστος από το σαρωτικό κίνημα των vegan. «Ευχαριστώ, επόμενος;» ρωτά η δασκάλα. «Οδηγός φόρμουλας. Ή αστροναύτης» συμπληρώνει ο Τάσος που κάθεται δίπλα στον μέλλοντα κρεοπώλη και περνά αρκετές ώρες ξεκοκαλίζοντας βίντεο στο youtube με αγώνες ταχύτητας και αποστολές στο Διάστημα. Τα κορίτσια στο πίσω θρανίο δηλώνουν «ηθοποιός» και «αεροσυνοδός», παρά την ανεργία που μαστίζει και τους δύο κλάδους λόγω των αναταράξεων που έφερε η πανδημία στην παγκόσμια αγορά εργασίας.

Η Μυρσίνη που έχει ως πρότυπο την κυρία Μαίρη απαντά πως θέλει να γίνει «δασκάλα ή γιατρός», καθώς τρέφει απεριόριστο θαυμασμό και για τους υγειονομικούς, τους σύγχρονους ήρωες που δίνουν καθημερινά τη μάχη με τον κορωνοϊό. «Φαρμακοποιός» απαντά η Ελένη που έχει δει τα τελευταία δύο χρόνια πόσο έχει στηρίξει την οικογένειά της το φαρμακείο της γειτονιάς. Από το τελευταίο θρανίο, δίπλα στα παράθυρα, ο Γιάννης αποκαλύπτει ότι σκοπεύει να κάνει επάγγελμα την αγάπη του για τα κατοικίδια που τον συντρόφευσαν τις ατέλειωτες ώρες της καραντίνας και δηλώνει «κτηνίατρος».

Στρατιωτικοί σαν τον μπαμπά

Παίρνοντας τη σκυτάλη οι τελευταίοι της δεύτερης σειράς απαντούν «στρατιωτικός» και «αξιωματικός πολεμικού ναυτικού ή ποδοσφαιριστής». Και των δύο οι πατεράδες εργάζονται ως στρατιωτικοί. Ο Λευτέρης, όμως, όταν τρέχει στο γρασίδι με τη στρογγυλή θεά στα πόδια είναι ασταμάτητος, εξ ου και το δίλημμα. Αλλοι δύο «Μαραντόνα» αποκαλύπτονται στο μπροστινό θρανίο, ο Πέτρος και ο Ιάκωβος, ενώ ακριβώς μπροστά ο Θανάσης, που έχει καλύψει όλα του τα τετράδια με αυτοκόλλητα του «Greek Freak», απαντά ότι όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει «μπασκετμπολίστας», σχεδόν ταυτόχρονα με τους περισσότερους της τάξης που έσπευσαν να μαντέψουν τις προθέσεις του.

Από το παραδοσιακό δίπολο, όσον αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό, «γιατρός ή δικηγόρος», της αγίας ελληνικής οικογένειας, δεν φάνηκε να ξεφεύγει η Ζαχαρούλα που ενημέρωσε ότι σκοπεύει να γίνει «παιδίατρος», ενώ και η διπλανή της, η Εφη, σαφώς επηρεασμένη από την παρατεταμένη κοινωνική αποστασιοποίηση, απάντησε «ψυχολόγος», προσθέτοντας, «ή χορεύτρια», για να μην πάνε χαμένα και τα χρόνια στο μπαλέτο. Από το πρώτο θρανίο της δεύτερης σειράς οι πρωτεργάτριες του instagram, Κατερίνα και η Αντζυ, δηλώνουν χωρίς δεύτερη σκέψη «σχεδιάστριες μόδας».

Οι… επιστήμονες

Στην τελευταία σειρά θρανίων, δίπλα στην πόρτα, μοιάζει να συγκεντρώθηκε ο κόσμος της αυριανής επιστήμης. «Μαθηματικός» ο Κωστής, «αρχιτέκτων» ο Γιώργος, «αρχιτέκτων ή ιατροδικαστής» ο Τάκης που του αρέσουν και οι σειρές μυστηρίου, «σχεδιαστής αυτοκινήτων» ο Αλέξης, «επιστήμονας ή σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών» ο πρωταθλητής της τάξης στο gaming Νικόλας.

Η διαδικασία καταγραφής επαγγελμάτων για το όχι και τόσο μακρινό 2030, τότε που οι δωδεκάχρονοι μαθητές θα πλησιάζουν την ενηλικίωση, ολοκληρώνεται με τον Αλκη που θέλει να ασχοληθεί «με τη ρομποτική».

Το μαγικό χαρτί με τις απαντήσεις των παιδιών – που γεννήθηκαν το 2010, στην αρχή της πρώτης από μια σειρά κρίσεων που θα ακολουθούσαν και οι οποίες ακόμα βρίσκονται σε εξέλιξη – θα επανεμφανιστεί στην τελευταία ώρα του συγκεκριμένου εργαστηρίου, για να διαπιστώσουν και μόνα τους κατά πόσο τα συγκεκριμένα όνειρα είναι δικά τους, αν υπάρχουν μέσα τους ταλέντα ανεξερεύνητα και αν ο κόσμος σε μια δεκαετία θα μπορεί να υποδεχθεί τις σημερνές τους φιλοδοξίες.