Τα rainbow babies, τα μωρά που γεννιούνται ύστερα από μια αποβολή ή απώλεια βρέφους, φέρνουν ίσως κάτι παραπάνω από ευτυχία. Προσφέρουν ελπίδα και θέτουν τα θεμέλια ώστε μια οικογένεια να κατορθώσει να ενωθεί ξανά μετά την απώλεια ενός παιδιού.

Ο πόνος της απώλειας ενός παιδιού, ακόμα κι αν δεν το έχουμε καν γνωρίσει, βιώνεται έντονα και κάθε γονιός μπορεί να περάσει τα στάδια του πένθους. Το επόμενο παιδί δεν έρχεται φυσικά για να αντικαταστήσει το χαμένο αδερφάκι του, πολύ απλά διότι κάθε παιδί έχει την ξεχωριστή του θέση στην καρδιά των γονιών του. Κάθε μωρό είναι και θα είναι πάντα μοναδικό ακόμα κι αν στερηθεί τη ζωή πολύ νωρίς.

 

 

Διαβάστε επίσης: Ανοσοποιητικό σύστημα μωρού: Το προστατεύει ο θηλασμός;

 

 

Τα μωρά αστέρια

Πολλές γυναίκες έχουν βιώσει αποτυχημένες προσπάθειες να μείνουν έγκυες. Όταν τελικά τα καταφέρουν, είναι πιθανό να μην έχουν μόνο μία αποβολή, αλλά πολλές.

Αυτή η εμπειρία είναι αν μη τι άλλο ψυχολογικά περίπλοκη. Τα μωρά- αστεράκια εγκαταλείπουν τη μαμά και το μπαμπά και λάμπουν στον ουρανό προσφέροντας φως, αφού όμως πρώτα κυρίως η μητέρα νιώσει μέσα της το σκοτάδι. Κάποια μαμά μπορεί ακόμα να έχει και την αίσθηση ότι η ίδια ευθύνεται για αυτή την απώλεια. Αυτή η σκέψη μπορεί να την τυραννά μακροπρόθεσμα και χρειάζεται υποστήριξη για να αντιμετωπιστεί.

 

 

 

Rainbow babies: Ένα άλλο φως στην ψυχή

Το πένθος για την απώλεια ενός μωρού μπορεί να είναι μια μακρά διαδικασία που ο καθένας μπορεί να κουβαλά πάντα στην καρδιά. Είναι ένας πόνος που μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν. Και ύστερα είναι και ο φόβος… Να προσπαθήσουμε για άλλο μωρό;

Τις πιο πολλές φορές και με την κατάλληλη υποστήριξη, σιγά σιγά η ελπίδα και η επιθυμία γίνονται πιο δυνατές από το φόβο και έτσι γεννιέται το μωρό «ουράνιο τόξο». Η γέννησή του αναμφίβολα θεραπεύει και ανακουφίζει την οικογένεια.

Οι γκρίζες μέρες αποκτούν χίλιες αποχρώσεις και οι γονείς έχουν χίλιες ευκαιρίες να αγκαλιάσουν ξανά τη ζωή.

 

 

 

Μια διαφορετική εγκυμοσύνη

Το μωρό που δεν γεννήθηκε ποτέ ή που χάσαμε νωρίς θα έχει πάντα μια δική του, όπως είπαμε, θέση στις καρδιές μας. Φτάνοντας σε μια νέα εγκυμοσύνη μετά την απώλειά του, τη βιώνουμε εντελώς διαφορετικά. Υπάρχει ο φόβος, και μερικές φορές ίσως και ο πανικός, συναισθήματα φυσιολογικά και αναμενόμενα.

Η γέννηση του μωρού μας στη συνέχεια είναι και ένας τρόπος να τιμήσουμε το μωρό που έφυγε από τη ζωή. Μας επιτρέπει να δείξουμε την αγάπη που έχουμε να προσφέρουμε και που λαχταρούσαμε να προσφέρουμε στο προηγούμενο μωρό. Έτσι, καταλήγουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό και για τα δύο μωρά μας: και για αυτό που έχουμε στην αγκαλιά μας αλλά και για εκείνο που έφυγε, όντας ωστόσο πάντα μαζί με το αδερφάκι του στο κέντρο της καρδιάς μας.