Τα minions, ως σύλληψη, είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένας φόρος τιμής στο διαχρονικό, βωβό αλλά σωματικά εκφραστικότατο κινηματογράφο του Τσάρλι Τσάπλιν και του Μπάστερ Κίτον, απλά με την προσθήκη κάποιων ήχων, που συνιστούν την ιδιότυπη γλώσσα των minions.

Η ταινία δε διατρέχει μόνο το χρόνο (από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι και τη δεκαετία του ‘60), αλλά και το χώρο, μεταφέροντάς μας από τη Νέα Υόρκη στο Ορλάντο κι από την Αυστραλία σε Κίνα, Ινδία και Λονδίνο, εκεί όπου λαμβάνει χώρα και μεγάλο μέρος της ταινίας.

Το ρόλο της (συμπλεγματικής) κακιάς αναλαμβάνει φωνητικά, στο πρωτότυπο, η Σάντρα Μπούλοκ, ενώ εκείνον του αφηγητή, που ανοίγει και κλείνει την ταινία, ο Τζέφρι Ρας με τη χαρακτηριστική, βαριά, φωνή που εμπεριέχει την κατάλληλη δόση ειρωνείας, λειτουργώντας αντισταθμιστικά στα πάντα χαρωπά minions.