Ο γιος μου (31 μηνών) δυσκολεύτηκε πάρα πολύ με την προσαρμογή του στον παιδικό σταθμό. Ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί, κλαίει, είναι αρνητικός και δεν συμμετέχει στις δραστηριότητες του σχολείου. Στο σπίτι του μιλάμε καθημερινά για το σχολείο και τι ωραία που είναι εκεί, τον έχουμε καλοπιάσει, τον έχουμε μαλώσει, κανένα αποτέλεσμα. Οι δασκάλες του, μας λένε ότι δεν είναι έτοιμος ακόμα για τον παιδικό σταθμό. Μήπως πρέπει να σταματήσω να τον στέλνω;Αρχικά πρέπει να προσπαθείτε να είστε εσείς ήρεμη και να μην δείχνετε αγχωμένη. Να αποφύγετε να αμφισβητείτε την νηπιαγωγό μπροστά του και να δείξετε ότι εμπιστεύεστε τον παιδικό σταθμό.Ρωτήστε τον τι δεν του αρέσει και προσπαθήστε να καταλάβετε ποιο είναι το πρόβλημα. Θα ήταν καλό να μιλήσετε και με την υπεύθυνη στον παιδικό σταθμό ώστε να μπορέσει να βοηθήσει και εκείνη στην ομαλή προσαρμογή του παιδιού δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον ειδικά τον πρώτο καιρό και προτείνοντας λύσεις για τα θέματα που απασχολούν το παιδί εκεί.

Πηγαίνετε μαζί του στον παιδικό σταθμό το πρωί, μείνετε για πολύ λίγο μαζί του και δείξτε ενδιαφέρον για το χώρο και για όλα αυτά που κάνουν εκεί. Εξηγήστε του ότι θα φύγετε, αλλά θα γυρίσετε να τον πάρετε μόλις τελειώσει και φυσικά να είστε πάντα στην ώρα σας. Φιλήστε τον και προσπαθήστε να φύγετε με ηρεμία και χαμόγελο χωρίς να δείχνετε αγχωμένη για το πώς θα αντιδράσει. Μην γυρίσετε πίσω αν έχει αρνητική αντίδραση και κλάματα. Διαβεβαιώστε το ότι θα τον πάρετε σε λίγη ώρα και ευχηθείτε του να περάσει καλά με τα παιδιά και την νηπιαγωγό. Αν αυτό είναι δυνατόν, προτείνετε να πάρει μαζί του ένα αγαπημένο αντικείμενο ή κάτι δικό σας που θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα. 

Είναι επίσης σημαντικό να ενισχύσετε σταδιακά την ικανότητά του να σας αποχωρίζεται έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσετε προβλήματα όπως το άγχος αποχωρισμού. Ξεκινήστε να αφήνετε για λίγη ώρα το παιδί σε άτομα που γνωρίζει καλά και εμπιστεύεστε π.χ. στη γιαγιά, αυξάνοντας σταδιακά το χρόνο της απουσίας σας. Πηγαίνετέ το επίσης στο σπίτι του φίλου του με τον οποίο παίζει πιο συχνά και φροντίστε να το αφήνετε όλο και πιο πολύ μόνο του εκεί.

Μαρία Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαγωγός, εκπαιδευτικός σύμβουλος)