Ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ψυχολόγοι και οι παιδαγωγοί είναι η επιθετική – αντιδραστική συμπεριφορά των παιδιών. Η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να εμφανίζεται με λόγια (το παιδί βρίζει και μιλά άσχημα) ή με πράξεις (καταστρέφει πράγματα, χτυπάει, σπρώχνει, τσιμπάει κάποιο άλλο πρόσωπο ή τον εαυτό του). Σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεί πρόβλημα το οποίο πολλοί γονείς δεν μπορούν εύκολα να διαχειριστούν. Αρχικά θα πρέπει να κατανοηθεί η σημαντικότητα ενός ήρεμου περιβάλλοντος (π.χ. η απουσία του παιδιού κατά τη διάρκεια συζυγικών ή/και οικογενειακών καυγάδων) καθώς οι εντάσεις αποτελούν συχνά ερέθισμα πυροδότησης επιθετικών συμπεριφορών στα παιδιά. Επίσης, είναι σημαντικό να κατανοηθεί πως θα χρειαστεί αρκετή προσπάθεια από μέρους σας (πρέπει να είστε συνεπής και σταθεροί στις θέσεις σας) ώστε να μειωθούν ή /και να εξαλειφθούν δυσλειτουργικές συμπεριφορές. Θα χρειαστεί μία κοινή γραμμή που θα ακολουθήσουν όλα τα μέλη τις οικογένειας (π.χ η μαμά και ο μπαμπάς να αντιμετωπίζουν με το ίδιο τρόπο την επιθετική συμπεριφορά του παιδιού). Έχετε πάντοτε στο μυαλό σας πως εσείς είστε το πρότυπο του παιδιού, επομένως συμπεριφερθείτε όπως θα θέλατε να συμπεριφερθεί κι εκείνο. Εξηγείστε του για πιο λόγο του λέτε όχι. Χρειάζεστε επιχειρήματα τα οποία θα πρέπει να είναι στη «γλώσσα» του παιδιού σας ώστε να τα καταλάβει. Μην χάνετε την ψυχραιμία σας και μην αντιδράτε με υπερβολικό τρόπο. Επιβραβεύστε το παιδί σας στις στιγμές εκείνες που κάνει κάτι που σας αρέσει χωρίς να χρησιμοποιείτε την λέξη «αλλά» (π.χ. μπράβο που μαζεύεις το δωμάτιο σου αλλά θα μπορούσες…) και επιβάλετε «ελαφριές τιμωρίες» σε άμεσο χρόνο (π.χ. δεν θα πάρεις την σοκολάτα που σου υποσχέθηκα) ώστε το παιδί να καταλάβει πως οι ανεπιθύμητες πράξεις έχουν άμεσο αντίκτυπο. Τέλος, αν το πρόβλημα συνεχίζεται απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό για περαιτέρω συμβουλές.
Ειρήνη Αργύρη (ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος MSc UCLan, UK)