Η γιαγιά μου τα έλεγε τζιριτζατζουλάκια και εννοούσε όλα αυτά τα μικρά διακοσμητικά που μάζευα, όταν ήμουν μικρή, από πανηγύρια, γάμους και βαφτίσεις, πορσελάνινες μινιατούρες, κλεψύδρες-ρολόγια και ότι άλλο μου γυάλιζε στο μάτι. Η μητέρα μου που της αρέσει γενικώς να πετάει ή χαρίζει πράγματα που θεωρεί παντελώς άχρηστα, είχε προσπαθήσει πολλές φορές, ανεπιτυχώς, να με πείσει να τα ξεφορτωθώ. Ώσπου μια μέρα γυρίζοντας από το σχολείο τα βρήκα όμορφα τοποθετημένα σε ένα κουτί με διαχωριστικά κρεμασμένο στον τοίχο δίπλα απ’ το κρεβάτι μου. Ένα παλιό ξύλινο κουτί για μαχαιροπίρουνα της γιαγιάς είχε βαφτεί, είχαν προστεθεί έξτρα ραφάκια και φιλοξενούσε πλέον τους πολύτιμους θησαυρούς μου.  Έτσι, ετοιμάζομαι να φτιάξω κι εγώ τώρα δύο ώστε  να βάλουμε τις μπαμπούσκες και τα κοχύλια που συλλέγουν τα παιδιά μου. Για όσες το επιχειρήσετε,  μια πολύ ωραία ιδέα είναι να ντύσετε τις πλάτες στα ράφια με διαφορετικά χρωματιστά χαρτιά. Καλή επιτυχία!