Το μωρό μου είναι πιο όμορφο από το δικό σου Ξέρεις, είμαι σε δύσκολη θέση και δεν θα ήθελα να το ακούσεις από μένα, αλλά ναι, αυτό το μωρό που βλέπεις είναι το πιο όμορφο του κόσμου. Καλύτερο κι από το δικό σου παιδί! Αλλά, τι σου λέω, αρκεί να του ρίξεις μια ματιά και το καταλαβαίνεις. 

Έι, είμαι κι εγώ εδώ! Ναι, το μωρό είναι υπέροχο, μυρίζει φανταστικά, βγάζει τους πιο γλυκούτσικους ήχους, κάνει τις πιο αστείες γκριμάτσες όταν κοιμάται, οι πατούσες του είναι σχεδόν λαχταριστές και τα μπουτάκια του σε προκαλούν να τα τσιμπήσεις. Αλλά μην ξεχνάμε ότι βρίσκομαι κι εγώ εδώ, είμαι αρκετά αξιόλογος άνθρωπος και σου άρεσε να περνάμε χρόνο μαζί. Θέλεις να μιλήσουμε λίγο για μένα; Ας μη μιλάμε άλλο για το πόσες φορές ξύπνησα τη νύχτα Αναμφισβήτητα, εγώ είμαι η βασίλισσα της αϋπνίας, η αρχόντισσα της κούρασης, η κυρίαρχος του είμαι-συνέχεια-κλεισμένη-μέσα-και-κάνω-τα-ίδια-και-τα-ίδια. Εσύ λοιπόν που έρχεσαι από τον «έξω κόσμο» πες μου κάτι που να ακούγεται συναρπαστικό ή έστω ενδιαφέρον. Θα σου δώσω λίγη βοήθεια: ξεκίνα λέγοντάς μου τι μέρα είναι, γιατί ούτε αυτό το ξέρω! Πάρ’ το αγκαλιά, αλλά αν το σηκώσεις απότομα / δεν στηρίξεις το λαιμό του / βήξεις στα μούτρα του, θα σε σκοτώσω! Το βλέπεις αυτό; Είναι το υπέροχο, πολύτιμο μωρό μου. Ξέρω ότι δεν ανήκει ακριβώς σε μένα και προσπαθώ να ξεπεράσω την ανίκητη επιθυμία μου να μην το αφήσω ποτέ από την αγκαλιά μου, αλλά το καλό που σου θέλω, πριν το πιάσεις πλύνε τρεις φορές τα χέρια σου, ζήτησέ μου ακριβείς οδηγίες για το πώς να το κρατήσεις και γενικά μην αυτοσχεδιάζεις. Α, αν μπορούσες επίσης να μην αναπνέεις ακριβώς στην ίδια ευθεία με το πρόσωπό του, θα το εκτιμούσα πολύ!

Αντί να φέρεις γλυκά ή λουλούδια, φέρε ένα ταψί παστίτσιο Εάν έρχεσαι να δεις το μωρό κοντά στην ώρα του γεύματος ή του δείπνου, μην περιμένεις ότι θα έχω ετοιμάσει τίποτα. Το πολύ πολύ να ανοίξω ένα σακουλάκι πατατάκια κι ένα έτοιμο ντιπ (εκτός κι αν έχει λήξει). Δεν είναι μόνο ότι δεν προλαβαίνω να μαγειρέψω, είναι κι ότι τα ντουλάπια μου είναι άδεια (και, μάντεψε, δεν έχω χρόνο να πάω στο σούπερ μάρκετ). Αν θες να φάμε όλοι μαζί, φέρε το φαγητό. Θα σε ανταμείψω αφήνοντάς σε να κρατήσεις αγκαλιά το μωρό όση ώρα θες!

Μη με ρωτάς «θέλεις να κάνω κάτι;». Κάνε κάτι! Σε παρακαλώ, μη με βάζεις στη δύσκολη θέση να πρέπει να σου αναφέρω ότι δεν έχω μαγειρέψει τίποτα για τον άντρα μου, ότι τα άπλυτα απειλούν να κάνουν μόνα τους ηρωική έξοδο από το καλάθι ή ότι έχω να ποτίσω τις γλάστρες μου από τότε που μπήκα στον έκτο μήνα. Ρίξε μια ματιά γύρω σου και ξεκίνα από ό,τι σου φαίνεται πιο βολικό. Φτιάξε ένα φαΐ, ρίξε ένα ξεσκόνισμα, βγάλε έξω τα σκουπίδια, σιδέρωσε τα πλυμένα φορμάκια. Θα σε θυμάμαι για πάντα με ευγνωμοσύνη…

Όχι, δεν μπορείς να μείνεις στο σπίτι μας Ξέρω ότι έχεις έρθει από άλλη πόλη και ταξίδεψες αρκετά χιλιόμετρα για να έρθεις να δεις εμένα και το μωρό μου. Όμως, σ’ αυτό το σπίτι φιλοξενούμε ήδη αυτές τις μέρες έναν μάλλον «απαιτητικό» επισκέπτη κι επιπλέον δεν έχουμε ποτέ φαγητό, δεν κοιμόμαστε ούτε κάνουμε ιδιαίτερη ησυχία τη νύχτα και η δική μας άποψη για τη διασκέδαση περιλαμβάνει πλέον λερωμένες πάνες.

Και τώρα δίνε του γιατί πρέπει να θηλάσω Όχι δεν τα καταφέρνω ακόμα τόσο καλά με το θηλασμό, ώστε να μπορώ να κατεβάζω διακριτικά το σουτιέν μου και να αρχίζω να ταΐζω το μωρό μου ενώ συνεχίζουμε την κουβεντούλα μας. Για την ακρίβεια, χρειάζομαι περίπου 20 λεπτά μέχρι να βρω την κατάλληλη θέση, άλλα δέκα για να συνέλθω από τον πόνο που μου προκαλεί το πρώτο ρούφηγμα και απόλυτη ησυχία, ηρεμία και διακριτικότητα για να απολαύσω αυτές τις στιγμές με το μωρό μου. Σ’ αγαπάω, αλλά τώρα θέλω να φύγεις.