Εμείς οι γονείς, πάντα  ανησυχούμε αν έχουμε δώσει αρκετά στο παιδί μας από όλα αυτά που χρειάζονται (ή νομίζουμε ότι χρειάζονται). Αλλά κάποιες φορές στην προσπάθεια μας να τους δώσουμε πολλά, ξεχνάμε ποια είναι τα πιο σωστά. Η Hilary Wilce, ειδική σύμβουλος σε εκπαιδευτικά θέματα και συγγραφέας μας δίνει πέντε πράγματα που θα ήθελε – με τη σοφία της ύστερης γνώσης – να είχε δώσει «λιγότερο» στα παιδιά της! 1… Λιγότερο χρόνο μαζί μου και περισσότερο με τον πατέρα τους Αν είχε συμβεί αυτό όλοι θα ήμασταν πολύ πιο ευχαριστημένοι. Και ο μπαμπάς τους και εγώ αλλά κυρίως τα παιδιά…Συνήθως οι μαμάδες αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στα παιδιά, είτε επειδή είμαστε πιο διαθέσιμες, είτε επειδή θέλουμε είτε επειδή το θεωρούμε καθήκον μας, είτε …όλα αυτά μαζί. Ωστόσο αυτή η «μονομερής» προσοχή δημιουργεί μια οικογενειακή ανισορροπία. Και όσο προχωρούν τα χρόνια η ανισορροπία αυτή γίνεται όλο και μεγαλύτερη! Για το καλό όλων όμως ο χρόνος που διαθέτουν και οι δύο γονείς στο παιδί οφείλει να είναι μοιρασμένος. Για το καλό όλων! 2. . Λιγότερο χρόνο «διεκπεραιωτικό» και περισσότερο «ουσιαστικό»   Ναι, πάντα είμαστε δίπλα στα παιδιά μας και προλαβαίνουμε τις επιθυμίες τους, τα ταίζουμε, τα διαβάζουμε, αλλά τις περισσότερες φορές σκεφτόμαστε την επόμενη δουλειά μας με αποτέλεσμα να…χάνουμε τη στιγμή! Και άπειρες υπέροχες στιγμές μαζί τους!   3. . Λιγότερη γκρίνια Πόσες μέρες, μήνες, χρόνια, γκρίνιαζα στον εαυτό μου, στις φίλες μου, στα παιδιά μου, στο σύντροφό μου για… «Όλα  που θα ήθελα να είχα  κάνει για τον εαυτό μου αλλά δεν έκανα γιατί θυσιάστηκα και μπλαμπλα» Αυτή η γκρίνια με τα χρόνια έγινε μια τοξική συνήθεια! Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο θα ήθελα να ακούσω τον εαυτό μου πιο προσεκτικά, να ακούσω πως ακούγομαι στους άλλους και να συνειδητοποιήσω πόσο αντιπαραγωγική είναι αυτή η γκρίνια. Και να σκεφτώ απλώς τους τρόπους για να κάνω απλώς αυτά που θα ήθελα να κάνώ! 4. Λιγότερο χρόνο στα παιδιά «μπροστά στην οθόνη» Θα ήθελα να είμαι πιο σκληρή και πιο αυστηρή όταν με παρακαλούσαν να μείνουν λίγο ακόμη κολλημένα στην οθόνη! Και να τα βοηθήσω «να ζήσουν περισσότερο στον πραγματικό κόσμο», να βρίσκονται σε αλληλεπίδραση με «πραγματικούς ανθρώπους» πραγματικές ομάδες και κοινότητες. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Θα ήθελα να είχα μιλήσει και παίξει περισσότερο μαζί τους, να είχαμε κάνει περισσότερες βόλτες και περισσότερους περιπάτους στο ηλιοβασίλεμα και την πανσέληνο! 5. Λιγότερα από ό,τι μου ζητούσαν  Ή, πιο συγκεκριμένα, λιγότερα υλικά πράγματα και περισσότερο πράγματα που θα τους έκαναν καλό, όπως να μάθουν μια ακόμη ξένη γλώσσα, ή να μάθουν φλάουτο. Ή να μη φοβόμουν τόσο γι΄αυτά και να τα άφηνα να πάνε επίσκεψη σε κάποιους φίλους τους στην Ιταλία!