Όπως δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Behavioral Medicine, οι μεσήλικοι που δεν είναι παντρεμένοι ή δεν έχουν μόνιμο σύντροφο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Οι επιστήμονες από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Duke, που πραγματοποίησαν την έρευνα, ανέλυσαν τα στοιχεία 4.800 περίπου εθελοντών. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι η ύπαρξη συντρόφου κατά τη μέση ηλικία αποτελεί ασπίδα ζωής. Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι όσοι συμμετέχοντες δεν είχαν παντρευτεί ποτέ, αντιμετώπιζαν υπερδιπλάσιο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, συγκριτικά με εκείνους που βίωναν τη σταθερότητα της έγγαμης ζωής. Επιπλέον, όσοι ήταν εργένηδες επειδή είχαν χάσει το σύντροφό τους, χωρίς να έχουν βρει κάποιο νέο, είχαν περιορισμένες πιθανότητες να ζήσουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα. Ακόμα κι όταν οι ερευνητές συνεκτίμησαν κι άλλους παράγοντες, όπως είναι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η προσωπικότητα, ο τρόπος ζωής, οι ριψοκίνδυνες επιλογές κ.ά., ο γάμος (σταθερότητα, ασφάλεια, συμβίωση) φάνηκε να λειτουργεί αυξητικά ως προς το προσδόκιμο ζωής αντρών και γυναικών. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που μια έρευνα καταδεικνύει τα θετικά της συντροφικότητας. Έχουν προηγηθεί παλαιότερες μελέτες, των οποίων τα ευρήματα κατέληγαν ακριβώς στο ίδιο συμπέρασμα. Όπως λέει χαρακτηριστικά η επικεφαλής της μελέτης, δρ. Ιλέν Ζιγκλέρ, «η συντροφικότητα του γάμου και γενικότερα της συμβίωσης αποτελεί σημαντικό συναισθηματικό και πρακτικό στήριγμα των ανθρώπων στη μέση ηλικία, η έλλειψη του οποίου είναι ικανή να οδηγήσει σε πρόωρο θάνατο».