Τελικά με κάθε πρόβλημα γεννιέται -κάποια στιγμή- και μια ελπίδα. Στην προκειμένη περίπτωση…μία εφεύρεση.
H Sharina Τζόουνς πυροβολήθηκε σε ηλικία πέντε ετών και έκτοτε είναι καθηλωμένη σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. Τριάντα χρόνια αργότερα, περιμένοντας το πρώτο της παιδί, άρχισε να αναρωτιέται πως θα μπορούσε να βγάλει βόλτα το μωρό της, όντας καθηλωμένη στο αναπηρικό καροτσάκι της.
Αυτό ήταν και το ερέθισμα για τον 16χρονο μαθητή λυκείου από το Ditroit, Alden Kain ο οποίος έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του να σχεδιάζει μια κατασκευή όπου με κατάλληλη διάταξη, θα επέτρεπε σε μία παραπληγική μητέρα να μεταφέρει εύκολα το μωρό της, ενώ χρησιμοποιεί ένα αναπηρικό καροτσάκι..
Μετά από έξι μήνες σκληρής δουλειάς και στενής συνεργασίας με την Jones, ο Kain κέρδισε το στοίχημα, χαρίζοντας παράλληλα μεγάλη ικανοποίηση και ευτυχία στην Jones.
Όπως ο ίδιος δήλωσε στην The Michigan Catholic «Χάρηκα πολύ που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω την Sharina και να καταλάβω ποιες πραγματικά ήταν οι ανάγκες της. Οι οδηγίες της με βοήθησαν να κάνω ακόμα πιο χρηστική την κατασκευή μου, λέγοντάς μου πού πρέπει να μπει η τσάντα για τις πάνες, αν πρέπει να «κλειδώνει» και πολλές άλλες πρακτικές και εργονομικές λεπτομέρειες που θα έκαναν ευκολότερη την χρήση του από εκείνη».
Αλήθεια, πόσο υπερήφανος και συγκινημένος μπορεί να αισθάνεται αυτός ο νεαρός για την χαρά και το δώρο που έκανε σε ένα λιγότερο τυχερό συνάνθρωπο του;