Το παιχνίδι είναι η δουλειά της παιδικής ηλικίας, επιτρέποντας στο παιδί να νιώσει ελεύθερο στο να πειραματιστεί με τον κόσμο γύρω του αλλά και το συναισθηματικό κόσμο μέσα του. Για εκείνο, δεν είναι απλά παιχνίδι. Είναι λύσιμο προβλημάτων, χτίσιμο ικανοτήτων, και υπερπήδηση σωματικών και πνευματικών εμποδίων. Τι μπορείτε να κάνετε εσείς για να το βοηθήσετε κι άλλο;

Το παιχνίδι χτίζει τη φαντασία. Το να υποκρίνεται ή να παίζει με τη φαντασία είναι μία συνηθισμένη συμπεριφορά για παιδιά 1-2 ετών. Βλέπει τα αντικείμενα σαν σύμβολα και τα μεταμορφώνει σε ο,τιδήποτε μπορεί να πλάσει το μυαλό του. Πειραματίζεται με διάφορες δουλειές και ταυτότητες και εξερευνά πιθανά σενάρια και αποτελέσματα. Αν, για παράδειγμα, αποκτήσει αδερφάκι, μιμείται τις δικές σας αντιδράσεις με το μωρό στο παιχνίδι με τα κουκλάκια του. Αποκτά την αίσθηση του ελέγχου και εξασκείται στους κανόνες της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Ενθαρρύνετε το παιχνίδι φαντασίας με το να του δίνετε παιχνίδια και αντικείμενα που μπορεί να χρησιμοποιήσει με όποιο τρόπο θέλει.

Το παιχνίδι προάγει τις κοινωνικές δεξιότητες. Τα παιδιά παίζουν δίπλα δίπλα με προφανή επικοινωνία και σιγά σιγά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε βαθύτερο επίπεδο. Μαθαίνουν να συνεργάζονται, να μοιράζονται και να κάνουν συμβιβασμούς. Και η διαφωνία είναι μέρος αυτού. Κανονίστε παιχνίδια με παιδιά φίλων ή συγγενών και παρατηρήστε το πώς φέρεται και ποια είναι η εξέλιξή του.

Το παιχνίδι συνεισφέρει στη σωματική ανάπτυξη. Το σκαρφάλωμα χτίζει δύναμη και τα αθλήματα του μαθαίνουν το συντονισμό. Τα τουβλάκια του μαθαίνουν τη βαρύτητα και την ισορροπία αλλά και το συντονισμό ματιών- χεριών. Δώστε το καλό παράδειγμα κάνοντας περισσότερες σωματικές δραστηριότητες, αντί να είστε ξαπλωμένη όλη μέρα και να βλέπετε τηλεόραση.

Το παιχνίδι βοηθά το παιδί με τα συναισθήματά του. Πριν μάθουν να εκφράζονται με λέξεις, το κάνουν με τη σωματική εκτόνωση και τις κινήσεις. Αν το σπρώξει ένα παιδί, μπορεί να μην καταλάβει αμέσως τι συνέβη και πώς νιώθει. Αν την επόμενη μέρα σπρώξει εσάς, ίσως είναι η αντίδρασή του σε αυτό που του συνέβη και στο θυμό που τελικά νιώθει.