Σε ένα νέο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο  Newsweek, η καθηγήτρια ανθρωπιστικών επιστημών και κοινωνιολογίας  του Ohio State University, Claire Kamp Dush  αναφέρεται σε ένα φαινόμενο το οποίο έχουν βιώσει πολλά ζευγάρια από πρώτο χέρι: Σε ένα δείγμα 182 εργαζόμενων ζευγαριών, οι ερευνητές βρήκαν ότι πριν γεννηθεί το μωρό άντρες και γυναίκες δούλευαν εξίσου σκληρά τις ίδιες ώρες εντός και εκτός σπιτιού. Με τον ερχομό του παιδιού και πάλι δούλευαν τις ίδιες ώρες εκτός σπιτιού. Όμως, κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων ως γονείς, οι άντρες μείωσαν την ενασχόλησή τους με τις οικιακές εργασίες κατά 5 ώρες την εβδομάδα ενώ οι γυναίκες κατά μία ώρα μόνο!»   Αλλά το πλέον ενδιαφέρον σημείο στην έρευνα είναι ότι, οι νέοι μπαμπάδες δε συνειδητοποιούν ότι δε συντροφεύουν τις γυναίκες τους στην αύξηση του φόρτου εργασίας! Πρόσφατα και η Guardian παρουσίασε μια μελέτη από το πανεπιστήμιο του Warwick, η οποία καταλήγει στο εξής: «οι διαφορετικές προσεγγίσεις των αντρών σε σχέση με τις οικιακές εργασίες πιθανώς σχετίζονται με την κοινωνική τάξη και το εισόδημα. Ενώ οι γυναίκες ακόμα κάνουν τις περισσότερες δουλειές σπιτιού και οι άντρες ακόμα χρησιμοποιούν τη δικαιολογία της αντρικής τους ανικανότητας, ενώ παράλληλα δηλώνουν ότι πιστεύουν πάντα στην ισότητα των φύλων.   Πάντως, ενώ οι άντρες που έχουν χαμηλότερα εισοδήματα σταδιακά εμπλέκονται περισσότερο στις οικιακές εργασίες, οι άντρες με υψηλότερα εισοδήματα δεν το κάνουν και τόσο.»   Με λίγα λόγια, οι μορφωμένοι και  επιτυχημένοι άντρες είναι εκείνοι που δεν κάνουν βήματα προκειμένου να εξισορροπηθεί το βάρος των οικιακών υποχρεώσεων και αυτό συνδέεται με το ότι πάρα πολλές γυναίκες είτε αποδέχονται σιωπηλά ότι η φροντίδα του σπιτιού βαραίνει μόνο τις ίδιες ή ηθελημένα δεν προσκαλούν τους συντρόφους τους σε αυτή την διαδικασία.