Όλοι οι γονείς έχουμε ανησυχήσει για το πότε και αν είναι το παιδί μας «έτοιμο» για να μετακινηθεί από την κούνια στο κρεβάτι του. Στις περισσότερες βέβαια περιπτώσεις, τα παιδιά είναι πρόθυμα να αποχωριστούν για πάντα την κούνια και κατά συνέπεια και τη βρεφική ηλικία. Ωστόσο, για την επίτευξη αυτού του στόχου σε κάθε περίπτωση χρειάζεται η σωστή προετοιμασία. Στις πιο  δύσκολες περιπτώσεις θα πρέπει οι γονείς να διαχειριστούν την κατάσταση με διακριτικότητα και υπομονή.   Τα περισσότερα παιδιά υποδέχονται με ενθουσιασμό το καινούριο κρεβατάκι, όμως, οι δυσκολίες προκύπτουν όταν οι ίδιοι οι γονείς αντιμετωπίζουν αυτή την αλλαγή με άγχος και φόβο. Το παιδί μπορεί να δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο να αποχωριστεί την κούνια και να κοιμηθεί στο κρεβατάκι αλλά και ταυτόχρονα να αλλάξει δωμάτιο όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει συνηθίσει να κοιμάται στην κούνια και στο δωμάτιο των γονιών. Εφόσον υπάρχει παιδικό δωμάτιο, καλό θα ήταν το μωρό να αρχίσει να κοιμάται σε αυτό μετά τους πρώτους έξι μήνες. Έτσι η μετάβαση από την κούνια στο κρεβατάκι του θα γίνει πιο εύκολα. Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή; Δεν υπάρχει κάποια καθορισμένη ηλικία που πρέπει να αντικατασταθεί η κούνια του παιδιού μ’ ένα κανονικό κρεβάτι. Η μετάβαση αυτή γίνεται μεταξύ 1 ½ και 3 ½ χρονών. Η πρώτη παράμετρος στο να καταλάβουμε πότε θα πρέπει να αφήσει το παιδί την κούνια, είναι το ύψος του παιδιού. Το παιδί επιβάλλεται να αφήσει την κούνια όταν έχει ύψος 85-90 εκατοστά. Άλλωστε σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο το παιδί έχει μάθει πλέον να περπατά πολύ καλά και σταθερά έχοντας ταυτόχρονα αναπτύξει και όλες του τις κινητικές ικανότητες. Έτσι εύκολα μπορείτε να αντιληφθείτε αν το παιδάκι σας, μπορεί πλέον εύκολα να σκαρφαλώσει στην κούνια και να …δραπετεύσει. Άρα ο κίνδυνος πτώσης ακόμη παραμονεύει και η κούνια δεν είναι πλέον και τόσο ασφαλής επιλογή. Εκτός από τη σωματική ανάπτυξη του παιδιού, οι γονείς θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους κυρίως την ψυχοπνευματική ωριμότητα του παιδιού. Αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο για το αν το παιδί είναι έτοιμο να αρχίσει να κοιμάται στο κρεβάτι του. Το πόσο ανεξάρτητο αρχίζει να νιώθει το παιδί, αποτελεί το βασικότερο στοιχείο το οποίο βοηθά τους γονείς να πάρουν την απόφαση να αλλάξουν την κούνια με ένα παιδικό κρεβάτι. Μετά τα 2 έτη τα περισσότερα παιδιά επιθυμούν και εκφράζουν την ανεξαρτησία τους. Τα σημάδια τα οποία δηλώνουν τη διάθεση του παιδιού για ανεξαρτησία είναι τα εξής Το παιδί πλέον μιλά και μπορεί να εκφράσει αλλά και να ικανοποιήσει μόνο του ορισμένες από τις βασικές του ανάγκες. Είναι σε θέση να μπορεί να ντυθεί μόνο του με απλά ρούχα χωρίς κουμπιά, τιράντες και φερμουάρ. Μπορεί και προτιμά να τρώει μόνο του χωρίς τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά. Νιώθει υπερήφανο για τα κατορθώματά του. Όταν κατά τη διάρκεια της νύχτας κλάψει ή σας καλέσει, με τον ήχο της φωνής σας ησυχάζει εύκολα, χωρίς να χρειάζεται να νιώσει άμεσα την παρουσία σας δίπλα του. Ποιος είναι ο σωστός τρόπος; Η μετάβαση από την κούνια στο παιδικό κρεβάτι θα πρέπει να γίνει σταδιακά και χωρίς πίεση έτσι ώστε το παιδί να μην αντιδράσει αρνητικά και απορρίψει αυτήν την αλλαγή. Μη βιαστείτε να απομακρύνετε την κούνια μόλις τοποθετήσετε στο δωμάτιο το καινούριο κρεβάτι. Κυρίως μην προσπαθήσετε να υποχρεώσετε το παιδί να κοιμηθεί στο νέο του κρεβάτι από το πρώτο κιόλας βράδυ. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να νιώσει το παιδί πίεση και πως δεν έχει πλέον άλλη επιλογή. Παροτρύνετε το παιδί να διαλέξει τα σεντόνια τα οποία επιθυμεί για το νέο του κρεβατάκι. Βοηθήστε το να τοποθετήσει στο κρεβάτι τα αγαπημένα του παιχνίδια. Ενθαρρύνετέ το να ξαπλώσει αρχικά κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Εντάξτε νέες συνήθειες πριν από το βραδινό ύπνο, όπως τη διήγηση ενός παραμυθιού ή ξαπλώστε για λίγα λεπτά δίπλα στο παιδί και μιλήστε μαζί του για τις «περιπέτειές» του της ημέρας που μόλις πέρασε. Ο ερχομός ενός δεύτερου μωρού Με τον ερχομό ενός νέου μωρού επισπεύδεται και η απόφαση του αποχωρισμού της κούνιας. Οι γονείς θα πρέπει να χειριστούν την κατάσταση με περισσότερη ευαισθησία και κατανόηση ιδιαίτερα στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν υπάρχει αρκετός χρόνος ή χώρος για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Το ίδιο ισχύει εάν το παιδί είναι μικρότερο από 2 ετών. Οι γονείς θα πρέπει να έχουν φροντίσει αρκετούς μήνες πριν έρθει το νέο μέλος στην οικογένεια να έχουν τακτοποιήσει το πρώτο παιδάκι στο νέο του κρεβάτι και να είναι σίγουροι ότι νιώθει άνετα να κοιμάται σε αυτό, ιδίως εάν το μωράκι πρόκειται να κοιμηθεί αμέσως στην κούνια. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει το παιδί να αποχωριστεί την κούνια απότομα γιατί μπορεί να νιώσει ότι το νέο αδερφάκι εισέβαλε διεκδικητικά και κατέλαβε κάτι το οποίο ήταν δικό του μέχρι πριν λίγο καιρό. Επομένως χρειάζεται μία χρονική περίοδος προσαρμογής στο νέο κρεβατάκι πριν την άφιξη του μωρού έτσι ώστε το παιδί να μη νιώσει παραμελημένο και να μη γίνει εχθρικό με το αδερφάκι του. Μικρές συμβουλές για να «αγαπήσει» το παιδί το νέο του κρεβάτι Εξηγήστε στο παιδί πως τώρα που έχει μεγαλώσει μπορεί να κοιμάται σ’ ένα μεγαλύτερο κρεβάτι. Μπορείτε να πάτε μαζί να διαλέξετε κρεβάτι και σεντόνια. Μπορείτε ακόμα, να καλέσετε φίλους ή την γιαγιά και τον παππού προκειμένου να γιορτάσετε και να τους δείξετε το νέο κρεβάτι. Το παιδί σας θα νιώσει ικανοποίηση πως κάνει κάτι σπουδαίο. Εάν δείτε ότι δεν είναι ευχαριστημένο με αυτή την αλλαγή, δώστε του λίγο χρόνο. Μετά από μερικές ημέρες αν δεν αλλάξει, πρέπει να πάει πάλι πίσω στην κούνια του. Απλά δεν είναι ακόμη έτοιμο. Το παιδικό κρεβατάκι θα πρέπει να είναι χαμηλό, κυρίως εάν το παιδί είναι μικρό σε ηλικία. Προσαρμόστε κατά μήκος του κρεβατιού μία προστατευτική μπάρα προς αποφυγή πτώσεων. Επιλέξτε ένα καλής ποιότητας ανατομικό στρώμα, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να το αλλάξετε στην προσχολική ηλικία, αλλά και μέχρι την ηλικία των 11 ετών. Φροντίστε η πλευρά του κρεβατιού η οποία δεν έχει μπάρα να εφάπτεται στον τοίχο χωρίς κενό.