Ποια ήταν η στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι είστε πλέον μπαμπάς;Όταν άρχισε η επικοινωνία μας. Όταν άρχισε να μιλάει και να εκφράζει τις ανάγκες του και πολύ περισσότερο όσο μεγαλώνει. Συνειδητοποιείς ακριβώς την σχέση, όταν γίνονται οι πρώτες συζητήσεις και καταλαβαίνεις ότι έχει ανάγκη να του εξηγήσεις τον κόσμο και ότι έχεις ευθύνη για το πώς θα τον ερμηνεύσεις. Αυτό βέβαια είναι μια δουλειά που θα έπρεπε να έχουμε κάνει για τον εαυτό μας πριν κάνουμε παιδιά.
Τι άλλαξε στην ζωή σας ο ερχομός του γιου σας;Έχει αλλάξει τα πάντα και, προφανώς, και πράγματα που ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει. Κατ’ αρχάς είναι το αίσθημα ευθύνης που έχεις εξ’ ολόκληρου για έναν άλλο άνθρωπο και δεν σταματάει ποτέ. Επίσης το γεγονός πως με ό,τι να κανείς έχεις άμεση επιρροή σε κάποιον άλλο και το «βλέπεις» μπροστά σου. Ένα άλλο στοιχείο είναι ο φόβος. Η μόνιμη σκέψη στο να είναι καλά το παιδί. Αυτά είναι τα κυρίαρχα, αλλά υπάρχουν παρά πολλά άλλα πράγματα, μικρά, δύσκολα ή εύκολα, που αλλάζουν και την καθημερινότητά σου.
Ποια είναι η καλύτερη στιγμή της ημέρας μαζί του;Πριν κοιμηθεί, που είναι συνήθως η ώρα που έχει τις πιο ενδιαφέρουσες και παράξενες απορίες, που έχει διάθεση για να μάθει και που λόγω της ώρας είναι και πιο εκφραστικός.
Υπάρχει κάτι που κάνει ο γιος σας και σας κάνει να νιώθετε «χαζομπαμπάς»;Παρά πολλά. Όταν αισθάνομαι ότι κάνει κάτι που του δίνει μεγάλη χαρά. Όταν είναι ειλικρινής, όταν είναι ευαίσθητος και όταν με εκπλήσσει με εξάρσεις ωριμότητας. Νομίζω ότι αν ήταν μόνο έτσι θα με έκανε ό,τι ήθελε, αλλά η φύση έχει προνοήσει και τα παιδιά είναι ατίθασα, απρόβλεπτα, με ενέργεια και φαντασία. Χρειάζεται να έχει πολλούς ρόλους ταυτόχρονα γι’ αυτό και συνήθως τα χαίρονται περισσότερο οι γιαγιάδες και οι παππούδες.
Πώς αντιδρά όταν σας βλέπει στην τηλεόραση;Αμήχανα θα μπορούσα να πω. Έχουμε φροντίσει να απομυθοποιήσουμε την διαδικασία. Εξάλλου, τα παιδιά έχουν σαν πρότυπο το πώς αντιμετωπίζουν την δουλειά τους οι ίδιοι οι γονείς. Οπότε αν εμείς δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία δεν δίνει και αυτός. Και το πιο σημαντικό: δεν παίζουμε σε cartoon (όχι ακόμα, τουλάχιστον) οπότε δεν εντυπωσιάζεται!
Τι ονειρεύεστε να κάνετε μαζί κι όταν μεγαλώσει;Θα ήθελα να ασχολούμαστε με τα χόμπι μου, αν του αρέσουν βέβαια. Θα ήθελα να κάνουμε ταξίδια αλλά θα ήθελα μάλλον περισσότερο να θέλει να με έχει κοντά του στις δικές του συνήθειες. Μάλλον δύσκολο…
Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι υποχρεώσεις ενός πατέρα στην ανατροφή του παιδιού;Όπως πολύ σωστά είχε πει μια φίλη μου «ο πατέρας είναι αυτός που του δείχνει τον κόσμο». Καταλαβαίνετε τι ευθύνη κρύβει μέσα της αυτή η φράση: Ποιο κόσμο; Τον έχω αντιληφθεί σωστά; Εγώ το έχω κάνει στον εαυτό μου, για να μπορέσω να το μεταδώσω και στο παιδί μου; Όπως Βέβαια, αν είχαμε απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις θα ήμασταν σοφοί –και δεν θα είχαμε δημιουργήσει αυτό το χαλί που απολαμβάνουμε τα 3 τελευταία χρόνια! Ή θα ήμασταν παιδαγωγοί. Επειδή δεν είμαστε, λοιπόν, στηριζόμαστε περισσότερο στο ένστικτο και την αγάπη μας για να καλύψουμε αυτά τα κενά.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο και ποιος ο μεγαλύτερος φόβος που έχετε για το μέλλον τους; Δεν έχω κανένα όνειρο για το μέλλον του. Θέλω μόνο να ασχολείται με ό,τι τον κάνει χαρούμενο. Να φτιάξει την ζωή του όπως εκείνος θέλει και εγώ θα είμαι ευτυχισμένος αν είναι και αυτός. Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι ένας και μοναδικός, ο θάνατος. Θέλω να κλείσω τα μάτια μου πριν από εκείνον. Τίποτε άλλο.
Πόσο άλλαξε η σχέση σας με τους δικούς σας γονείς από τότε που γίνατε γονιός; Κατάλαβα πάρα πολλά πράγματα που τα είχα παρεξηγήσει, που μου φαίνονταν κουραστικά ή υπερβολικά. Και εννοείται ότι τώρα τα κάνω κι εγώ με τη σειρά μου στο γιο μου, θα τσαντίζεται και αυτός, αλλά πιστεύω ότι θα με καταλάβει αργότερα με την σειρά του.
Θα σκεφτόσασταν ποτέ να βάλετε σε δεύτερη μοίρα την καριέρα σας για να είστε περισσότερες ώρες κοντά στο παιδί;Χρειάζεται μια ισορροπία. Στους καιρούς που ζούμε ούτως η αλλιώς είναι δύσκολο να δουλεύεις άπειρες ώρες! Η δουλειά, πέρα ότι είναι απαραίτητη για τα προς το ζην, αποτελεί και παράδειγμα για το παιδί, ώστε να μάθει πώς να την αντιμετωπίζει και ο ίδιος αργότερα τις δικές του υποχρεώσεις, ξεκινώντας από το σχολείο. Οπότε το βάζουμε και αυτό στο μυαλό μας. Καλό είναι ούτε να την απαξιώνεις άλλα ούτε να υπερβάλλεις, γιατί θα έρθει η μέρα που θα ξανασυστηθείς με το παιδί σου.
Τι θα θέλατε να πείτε σε έναν άντρα που θα γίνει σε λίγο μπαμπάς;Να μαθαίνει όσο περισσότερα μπορεί από το παιδί. Να έχει το μυαλό του ανοιχτό γιατί το παιδί βρίσκεται πιο κοντά στα βασικά ένστικτά του, που εμείς τα έχουμε ξεχάσει και γιατί το παιδί είναι η επαφή του με το μέλλον. Και το πιο σημαντικό: το παιδί είναι ένας άλλος διαφορετικός χαρακτήρας, ανεξάρτητος και πρέπει να του δώσουμε την ευκαιρία να ανθίσει και να μη μεταφέρει τα δικά μας κόμπλεξ και φοβίες. Αυτοκριτική, μηδενικός εγωισμός και η γνώση ότι κάποια στιγμή πρέπει ηθελημένα να προσφέρουμε τον εαυτό μας (να «θυσιαστεί») για να μεγαλώσει το παιδί μας.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα; Αυτό τον καιρό κάνω γυρίσματα για μια σειρά που λέγεται «Με τα παντελόνια κάτω» για το Mega, που θα αρχίσει να προβάλλεται τέλη Φεβρουαρίου. Είναι μια ενδιαφέρουσα κωμωδία που αποτυπώνει τα σημεία των καιρών. Παίζει ο κ. Βουτσάς η κ. Πιτσούλη , ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης, η Νικολέτα Καρρά και άλλοι αξιόλογοι συνεργάτες. Την σκηνοθεσία κάνει ο Βασίλης Θωμόπουλος.