«Η υπομονή είναι σαν μυς», γράφει στο καινούριο της βιβλίο Bebe Day by Day η Πάμελα Ντράκερμαν. «Όσο πιο πολύ το παιδί εξασκείται σ’ αυτήν τόσο καλύτερο γίνεται». Τρεις απλές μέθοδοι «εξάσκησης» είναι οι εξής: Δώστε στα παιδιά την ευκαιρία να περιμένουν! Μην έχετε την απαίτηση το πιτσιρίκι σας να γίνει ένα στωικό παιδί που σιωπηλά περιμένει ακίνητο όταν του το ζητήσετε. Επιστήμονες έχουν βρει ότι τα παιδιά μπορούν να γίνουν πιο υπομονετικά όταν βρουν κάτι για να απασχολούνται όσο περιμένουν –όπως για παράδειγμα να τραγουδούν ένα αυτοσχέδιο τραγούδι ή να… ρεύονται ενώ κοιτάζονται στον καθρέφτη! Οι Γάλλοι γονείς λένε πολύ συχνά στα παιδιά τους «περίμενε» και έτσι τους δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν μόνα τους τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει την αναμονή πιο ευχάριστη διαδικασία. Αντίθετα, εάν τα παρατάμε όλα για να φύγουμε τη στιγμή που το παιδί δηλώνει ότι βαρέθηκε στο πάρτι ή κλείνουμε το τηλέφωνο μόλις μας διακόψει ζητώντας κάτι, τότε είναι βέβαια ότι δεν θα γίνει ποτέ καλό στο να περιμένει. Θα γίνει όμως πιο καλό στο να γκρινιάζει! Μάθετε στα παιδιά να έχουν αυτοέλεγχο Από πολύ μικρή ηλικία εξηγήστε τους ότι δεν μπορούν να αρπάζουν κάτι επειδή απλά το θέλουν κι ότι είναι δική τους δουλειά να βάλουν στη θέση τους όλα τα τουβλάκια μόλις τελειώσουν το παιχνίδι. Όταν το πιτσιρίκι σας κατεβάζει όλα τα βιβλία από το ράφι, καθίστε στο πάτωμα δίπλα του και πείτε του να σταματήσει. Όταν αφήνει το φαγητό του να πέσει στο πάτωμα, δείξτε του πώς να κρατάει το πιάτο του ώστε να μένει μέσα. Κάντε το με υπομονή και στοργή. Τα παιδιά χρειάζονται τα όρια αλλά χρειάζονται και την αγάπη σας. Εάν όμως του προσφέρετε μόνο αγάπη, χωρίς να του διδάσκετε τα όρια, τότε θα εξελιχθεί σε ένα μικρό τύραννο! Μην βιάζεστε να ικανοποιήσετε κάθε ανάγκη τους Όταν φτιάχνετε το πρωινό και η κόρη σας σας φωνάζει να πάτε να θαυμάσετε τον πύργο που έφτιαξε με ρολά χαρτί τουαλέτας εξηγήστε της ήρεμα ότι θα πάτε αλλά σε λίγα λεπτά. Όταν κάθεστε στο τραπέζι για φαγητό, δεν υπάρχει λόγος να τσακιστείτε να δώσετε τη χαρτοπετσέτα μόλις τη ζητήσει –ακόμα καλύτερα, βάλτε τις κάπου που να μπορεί το παιδί να τις φτάσει μόνο του. Όταν είστε απασχολημένη, δείξτε ευγενικά στο παιδί τι πρέπει να κάνετε εκείνη τη στιγμή και ζητήστε να περιμένει. Έτσι, θα κάνετε τη ζωή σας λίγο πιο ήρεμη και επιπλέον θα βοηθήσετε το παιδί σας να κατανοήσει ότι δεν αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος. Οι γάλλοι γονείς πιστεύουν ότι ένα παιδί που δεν κατανοήσει αυτή τη βασική αρχή και συνεχίσει να νιώθει ότι δικαιούται να αποκτά ό,τι ζητήσει, δεν έχει κανένα λόγο να θέλει να μεγαλώσει. Ασφαλώς, οι απαιτήσεις σας θα πρέπει να είναι λογικές. Μην περιμένετε το παιδί να καθίσει ακίνητο στη θέση του σε μια θεατρική παράσταση για μεγάλους! Απλά, θα πρέπει σιγά σιγά να μπορεί να περιμένει για λίγα δευτερόλεπτα, μετά για λίγα λεπτά κ.ο.κ. Ακόμα και ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα του δώσει τη δυνατότητα να μάθει να διαχειρίζεται την ανία και να μην δημιουργεί γύρω του πανικό όταν χρειάζεται κάτι.