Όπως δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Spanish Journal of Psychology», οτιδήποτε αισθάνονται τα μωρά (πόνο, θυμό, φόβο) που τους προκαλεί δυσαρέσκεια και το εκφράζουν με το κλάμα, συνοδεύεται από την αναλογία του ανοίγματος των ματιών τους. Παράλληλα, σημαντικό ρόλο παίζει και η ένταση του κλάματος που συνοδεύει την κίνηση των ματιών.

Στη μελέτη τους, οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Βαλένθια στην Ισπανία βασίστηκαν στα ηχητικά μοτίβα και κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν το κλάμα σε μωρά 3-18 μηνών. Παρατήρησαν, λοιπόν, ότι τα μωρά που ήταν θυμωμένα είχαν τα μάτια τους μισόκλειστα και η ένταση του κλάματός τους αυξανόταν σταδιακά. Τα μωρά που ήταν τρομαγμένα, κρατούσαν τα μάτια τους ορθάνοιχτα με έντονο βλέμμα, ενώ το κλάμα τους ήταν εκρηκτικό με την έντασή του σταθερά αυξημένη. Τέλος, τα μωρά που έκλαιγαν επειδή πονούσαν, είχαν τα μάτια τους τελείως κλειστά και το κλάμα τους είχε τη μέγιστη ένταση.

Όπως εξηγεί ο δρ. Μαριάνο Τσολίθ, επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής Ψυχολογίας, το κλάμα αποτελεί για τα μωρά το βασικό τρόπο επικοινωνίας. Και συμπληρώνει: «Μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για το μοναδικό τρόπο έκφρασης των δυσάρεστων συναισθημάτων τους. Οπότε, τα ευρήματά μας ίσως και να βοηθήσουν τους νέους γονείς να το ερμηνεύουν».