Θα πρέπει να μείνετε σταθερή στην οριοθέτηση του ύπνου. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή, καθώς και για τους γονείς είναι μια πιεστική κατάσταση να βλέπουν το παιδί να κλαίει. Όμως, μόνο με τη σταθερότητα θα κατανοήσει το παιδί ότι πρέπει να μένει στο δικό του χώρο. Μη σκέφτεστε ότι «εγκαταλείπετε» το παιδί, όσο κι αν εκείνο επιμένει στις έντονες αντιδράσεις. Προετοιμάστε μαζί την ώρα και το χώρο του ύπνου (διαβάστε ένα παραμύθι, περάστε λίγη ήρεμη ώρα μαζί του πριν κοιμηθεί), όμως μετά αφήστε το παιδί στο χώρο του. Όσες φορές κι αν αυτό έρθει στο κρεβάτι του, εσείς γυρίστε το με ήρεμο και σταθερό τρόπο πίσω. Το «όπλο» σας είναι η υπομονή!  Νέλλη Θεοδοσίου (παιδοψυχολόγος)