Η ικανότητα ενός παιδιού να ελέγχει τους σφιγκτήρες του ξεκινά από το τέλος του πρώτου χρόνου και θεωρούμε ότι ολοκληρώνεται γύρω στα τρία με τέσσερα χρόνια της ζωής του. Η εξέλιξη αυτή εξαρτάται βέβαια από την νευρολογική ωρίμανση του παιδιού. Δηλαδή υπάρχουν παιδιά που δυσκολεύονται, κυρίως την νύχτα, να ελέγξουν την κύστη τους και «βρέχονται». Τότε μιλάμε για «ενούρηση» δηλ. για «άδειασμα» της κύστης του παιδιού στα ρούχα ή στο κρεβάτι – χωρίς τη θέληση του. Αποτελεί πρόβλημα, αν συμβαίνει μετά τα πέντε χρόνια. Το σύμπτωμα αυτό αφορά το 10 – 15% των παιδιών με υπεροχή των αγοριών (2:1) σε σχέση με τα κορίτσια. Η ενούρηση χαρακτηρίζεται πρωτοπαθής, όταν το παιδί δεν έχει μείνει στεγνό για διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών και δευτεροπαθής όταν έχει μείνει στεγνό για ένα χρόνο, στο παρελθόν. Η αντιμετώπιση της πρέπει να γίνει από τους γονείς σι συνεργασία με τον παιδίατρο. Αξιολογείται το ιστορικό του παιδιού, γίνεται ο απαραίτητος εργαστηριακός έλεγχος και δίνονται οι κατάλληλες οδηγίες: όχι πολλά υγρά 2 ώρες πριν τον ύπνο, να ξυπνούν το παιδί τη νύχτα για διάστημα 3 – 4 εβδομάδων 1,5 ώρα από την στιγμή που κοιμήθηκε, αν υπάρχουν ενδοοικογενειακές συγκρούσεις να λυθούν. Σε κάποιες περιπτώσεις η φαρμακευτική αγωγή έχει καλά αποτελέσματα, όχι όμως πριν την ηλικία των 6 ετών. Ιωάννα Δραμπέλη (παιδίατρος)
Νυχτερινά “ατυχήματα”
Ο γιος μου έγινε πέντε. Ακόμη όμως ουρεί στο κρεβάτι του. Εδώ και ένα μήνα σταμάτησα με τις πάνες αλλά δεν άλλαξε τίποτε. Του μιλάμε αλλά συνεχίζεται το ίδιο. Τι να κάνουμε;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ