Η κατάσταση που αντιμετωπίζετε είναι όντως πολύ δύσκολη. Το να μιλήσετε πολιτισμένα με τον πρώην σύζυγο και να βρείτε μία κοινή λύση, υποθέτω ότι το έχετε επιχειρήσει και δεν βρέθηκε άκρη. Ωστόσο να προσπαθήσετε ξανά με ήρεμους τόνους. Εκείνο που θα πρέπει να κάνετε εφόσον θέλετε να πάρετε το παιδί πίσω είναι να απευθυνθείτε σε κάποιον δικηγόρο και να κινηθείτε δικαστικά με τα στοιχεία της έκθεσης κάποιου ψυχολόγου που θα μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το παιδί δεν έχει αποφασίσει να μείνει με τον πατέρα του αλλά αναγκάστηκε να το κάνει κατόπιν ψυχολογικής πίεσής του. Δεν διαθέτω γνώσεις νομικές, όμως νομίζω ότι εάν αποδείξετε την ψυχολογική κακοποίηση γιατί περί αυτού πρόκειται του παιδιού από τον πατέρα του, μπορείτε να πάρετε και πάλι την επιμέλεια. Απευθυνθείτε σε έναν καλό δικηγόρο και με την βοήθεια κοινωνικής μέριμνας (ψυχολόγο ή κοινωνικό λειτουργό) σώστε το παιδί σας.
Επιπλέον γνώμη μου είναι να επιδιώξετε με κάθε τρόπο, επιμένοντας να μείνετε μόνη με το παιδί σας, να μιλήσετε, να του πείτε ότι τον αγαπάτε, ότι σας λείπει, ότι σημαίνει για εσάς τα πάντα, ότι είστε οικογένεια και αν του λέει άσχημα πράγματα ο μπαμπάς για εσάς το κάνει από το θυμό του, δεν ισχύουν. Πείτε του να σας ρωτήσει ότι θέλει και ότι εσείς θα του απαντήσετε σε όλα. Να τον καθησυχάσετε ότι τα πράγματα θα φτιάξουν και ότι θα το προσπαθήσετε και εσείς να μην τσακώνεστε με τον μπαμπά του. Να τον ρωτήσετε εάν πραγματικά δεν θέλει να μένει μαζί σας και να του πείτε ότι εσείς θέλετε πολύ.
Τέλος, είπατε ότι ήταν ενθουσιασμένος με την οικογένεια που φτιάχνετε (εσείς) «με την οικογένεια που φτιάχνω». Καλό είναι να καταλάβετε και εσείς και εκείνος ότι όλοι μαζί την φτιάχνετε, και εκείνος συνδράμει και θυμίστε του τον ενθουσιασμό που είχε.
Δήμητρα Μιχαλοπούλου (ψυχολόγος)