Κι όμως, ακόμη κι αν εσείς είστε όλη την ημέρα με το μωρό του μιλάτε μωρουδίστικα, το νανουρίζετε και του τραγουδάτε, οι μπαμπάδες είναι εκείνοι που βοηθούν το παιδί να αναπτυχθεί γλωσσικά. Και ο λόγος είναι ότι  οι μαμάδες έχουν την τάση να μιλούν «μωρουδίστικα», ενώ οι μπαμπάδες απευθύνονται στα παιδιά όπως θα απευθύνονταν σε έναν άλλο ενήλικα. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Washington State υποστηρίζουν ότι αυτή η διαφορά βοηθάει τα παιδιά να αναπτύξουν όλους τους τύπους της γλώσσας που θα χρειαστεί να χρησιμοποιούν μεγαλώνοντας. Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες συνέκριναν τον τρόπο που μιλά στα παιδιά κάθε γονέας με τον τρόπο που μιλά ο ίδιος στις συνδιαλλαγές του με άλλους ενήλικες. Διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούν τραγουδιστό τόνο και πολλές εναλλαγές στην τονικότητα, ενώ οι άνδρες χρησιμοποιούν πιο απλές λέξεις, αλλά τον τόνο που θα χρησιμοποιούσαν και μιλώντας στους συναδέλφους ή τους φίλους τους. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «bridge hypothesis», πράγμα που σημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο οι μπαμπάδες προσφέρουν στα παιδιά μια «γέφυρα» με τον πιο περίπλοκο τρόπο ομιλίας του έξω κόσμου. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι οι δυο γονείς αλληλοσυμπληρώνονται καθώς αυτή η εναλλαγή στην τονικότητα και στο λεξιλόγιο προωθεί την αποτελεσματική εκμάθηση της γλώσσας από τα παιδιά.