Σε μια νέα μελέτη, μια ομάδα επιστημόνων πληροφορικής, ρομποτικής και αναπτυξιακής ψυχολογίας επιβεβαιώνει πως όταν τα μωρά χαμογελούν, έχουν κάποιο σκοπό. Και, μάλιστα, χαμογελούν με στόχο να κάνουν το άτομο με το οποίο αλληλεπιδρούν να χαμογελάσει ανταποδοτικά. Επιπλέον, τα μωρά χρησιμοποιούν εξελιγμένα χρονοδιάγραμματα για την επίτευξη του στόχου τους – όπως και οι κωμικοί, που λένε αστεία σε συγκεκριμένο χρόνο για να μεγιστοποιήσουν την ανταπόκριση του κοινού. Η μελέτη αυτή αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας προκειμένου να χρησιμοποιήσει τα ρομπότ για να κατανοήσει καλύτερα την ανθρώπινη εξέλιξη και παρέχει στους αναπτυξιακούς ψυχολόγους ένα εργαλείο για τη μελέτη παιδιών και ενηλίκων που δεν μιλούν, όπως τα άτομα με αυτισμό, όπως λένε οι ερευνητές. Για να επαληθεύσουν τα ευρήματά τους, οι ερευνητές προγραμμάτισαν ένα μικρό ρομπότ να συμπεριφερθεί σαν τα μωρά που μελέτησαν και έβαλαν το ρομπότ να αλληλεπιδράσει με προπτυχιακούς φοιτητές. Έλαβαν τα ίδια αποτελέσματα: το ρομπότ έκανε τους προπτυχιακούς φοιτητές να χαμογελάσουν όσο το δυνατόν περισσότερο, ενώ το ίδιο χαμογελούσε όσο το δυνατόν λιγότερο. «Αν έχετε ποτέ αλληλεπιδράσει με μωρά, υποψιάζεστε ότι κάτι σκαρώνουν όταν χαμογελούν. Δεν χαμογελούν τυχαία», δήλωσε ο Javier Movellan, ερευνητής και ένας από τους συντάκτες της μελέτης. . Για να μάθουν τι πραγματικά σκαρώνουν τα μωρά, οι ερευνητές στράφηκαν προς τη βέλτιστη θεωρία ελέγχου, ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται συχνά στη ρομποτική. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια προηγούμενη μελέτη που παρατήρησε τις προσωπικές αλληλεπιδράσεις 13 ζευγαριών, αποτελούμενες από μητέρες και βρέφη ηλικίας κάτω των τεσσάρων μηνών, καθώς και το πότε και πόσο συχνά οι μητέρες και τα μωρά χαμογέλασαν. «Αφού πέρασαν τα δεδομένα από έλεγχο, οι ερευνητές έμειναν πραγματικά έκπληκτοι από τα ευρήματα», δήλωσε ο Paul Ruvolo, καθηγητής στο Olin College of Engineering στο Σαν Ντιέγκο. «Νομίζαμε ότι είτε τα μωρά δεν είχαν κάποιο στόχο ή η αντίδρασή τους είχε να κάνει με το αμοιβαίο χαμόγελο», είπε. Ο έλεγχος της ανάλυσης δεδομένων βρήκε ότι 11 από τα 13 μωρά στη μελέτη έδειξαν σαφή σημάδια σκόπιμου χαμόγελου. «Αυτό που κάνει τη μελέτη μας μοναδική είναι ότι οι προηγούμενες προσεγγίσεις της μελέτης αλληλεπίδρασης βρέφους-γονέα, περιγράφουν συγκεκριμένα μοτίβα επικοινωνίας», δήλωσαν οι ερευνητές. «Αλλά δεν θα μπορούσαμε να πούμε τι προσπαθούν να επιτύχουν η μητέρα ή το βρέφος κατά την αλληλεπίδραση. Εδώ κάνουμε μία πρώτη διαπίστωση ότι τα βρέφη έχουν τους δικούς τους στόχους κατά την αλληλεπίδραση, ακόμη και πριν από την ηλικία των τεσσάρων μηνών».