Όταν το ξυπνητήρι ηχεί σαν το πιο ωραίο σάλπισμα για το πιο εύκολο και χαρούμενο πρωινό τους ξύπνημα, όταν τα προσωπάκια αστράφτουν από προσμονή, λαχτάρα και…ετοιμοπόλεμη διάθεση για ντύσιμο και πλύσιμο στη στιγμή, τότε δεν χρειάζεται πολύ για να καταλάβουμε ότι είναι η λαχτάρα της πρώτης μέρας στο σχολείο…Κυρίως βέβαια για να ξαναδούν τους φίλους και συμμαθητές, αλλά αυτό ας μείνει, έστω κι αν όλοι το ξέρουμε, μεταξύ τους…
Κι όταν τα καμάρια μας περπατούν σαν να έχουν σιδερόμπαλες στα πόδια και η σάκα μοιάζει σαν να κουβαλά τον κόσμο ολόκληρο, αρκεί για να γυρίσουμε το ρολόι λίγες ώρες μπροστά, στο τέλος της σχολικής μέρας δηλαδή, όταν έχουν καταλάβει για τα καλά ότι ο δρόμος για τη γνώση είναι μακρύς, κουραστικός και δύσκολος.. Όπως όμως όλα όσα αξίζουν στη ζωή, όλα όσα μας κάνουν καλύτερους, πιο δυνατούς, πιο ευτυχισμένους…