Γιατί το παιδί μου είναι δύσκολο στο φαγητό;

Όταν οι μικροί δραστήριοι κύριοι και κυρίες γίνονται «δύσκολοι» στο φαγητό μάλλον δεν έχει σχέση με τη μαγειρική σας άλλα με την ανάγκη τους για ανεξαρτησία.

Τα μικρά νήπια βιώνουν μια τεράστια ανάγκη για ανεξαρτησία και θέλουν να περνάει το δικό τους όποτε είναι δυνατό. Καθώς δεν μπορείτε να την εξαναγκάσετε να φάει, η κορούλά σας ξέρει ότι η ώρα του φαγητού είναι μια μάχη που μπορεί πάντα να κερδίζει. Όσο πιο πολύ της δείχνετε ότι αυτό σας απασχολεί, τόσο πιο πολύ θα αντιστέκεται. Αντί γι’ αυτό, λοιπόν, προσπαθήστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και το ουδέτερο ύφος σας, τουλάχιστον εξωτερικά. Όσο το παιδάκι σας μεγαλώνει και κερδίζει βάρος κανονικά, η συμπεριφορά αυτή δεν είναι ανησυχητική. Δώστε ευκαιρίες στο παιδί να βοηθήσει με τα ψώνια και την προετοιμασία του φαγητού, ώστε να εκτονωθεί η πίεση και να μετατραπούν τα γεύματα ευχάριστες στιγμές για όλους. Πάντα πρέπει να σεβόμαστε το γεγονός ότι δε του αρέσουν  κάποιες τροφές και να είμαστε σαφείς σε αυτά που ζητάμε από το παιδί, χωρίς τιμωρίες, εντάσεις και πίεση. Για να κερδίσετε το παιδί καλό είναι να επιβραβεύετε ότι καλό κάνει και όσο μπορείτε να ικανοποιείτε τις επιθυμίες του.

Το γεύμα ως μορφή διασκέδασης είναι κάτι που τα παιδιά ανακαλύπτουν αργότερα. Και εκτός και αν πεινάνε πολύ, τείνουν να αποσπούνται εύκολα. Μετατρέψτε την ώρα του γεύματος σε στιγμές όπου κάθεστε μαζί με το παιδί και φλυαρείτε. Τρώτε σε ένα δωμάτιο χωρίς παιχνίδια ή τηλεόραση, ώστε να μπορεί να συγκεντρώνεται.

Ελέγξτε και το ενδεχόμενο να πεινάει πραγματικά (γιατί τα πολλά σνακς κατά τη διάρκεια της ημέρας του κόβουν την όρεξη) και ότι το μέγεθος της μερίδας του στο πιάτο δεν του φαίνεται υπερβολικό. Στην ηλικία αυτή δεν μπορείτε να έχετε πολλές απαιτήσεις από το παιδί. Για το λόγο αυτό φροντίστε οι ώρες των γευμάτων να μη διαρκούν πολύ. Πρέπει να του δίνετε μικρές μπουκιές, να μην το ταΐζετε γρήγορα και όταν πρόκειται για κάτι καινούργιο να αρκείστε και στη δοκιμή.

Τα φαγητά που δεν του αρέσουν πρέπει να συνεχίσετε να τα μαγειρεύετε ίσως με άλλο τρόπο. Κάποια στιγμή θα τα φάει. Το σημαντικό είναι να γίνονται όλα με ηρεμία και να μην ταυτίζει το παιδί το φαγητό με κάτι που του προκαλεί άγχος.

Επίσης η εισαγωγή νέων γεύσεων ή τρόπων μαγειρικής πρέπει να γίνονται αργά για να προλαβαίνει το παιδί να αφομοιώσει την αλλαγή. Επίσης είναι χρήσιμο να κάνετε διαλείμματα και να μη ζορίζετε το παιδί να φάει.

Η αλλαγή της όρεξης και η απόρριψη τροφών είναι απολύτως φυσιολογική στην ηλικία αυτή. Μάλλον δεν θα ανησυχείτε τόσο πολύ αν ελέγξετε τι τρώει κατά τη διάρκεια όλης της εβδομάδας και όχι σε κάθε γεύμα. Αν της δίνεται σνακς και ροφήματα θα δείτε ότι το διαιτολόγιό της είναι πολύ πιο πλούσιο από ότι νομίζετε. Θα πρέπει να προσφέρετε μεγάλη ποικιλία, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πολλά από αυτά που μαγειρεύετε θα πηγαίνουν χαμένα. Ένα παιδί μπορεί να απορρίψει δέκα με είκοσι φορές μια νέα γεύση πριν τελικά την αποδεχθεί.

Τα περισσότερα παιδιά αναπτύσσουν τις προσωπικές προτιμήσεις τους. Πολλά αντιδρούν περισσότερο στην υφή των τροφών και όχι στη γεύση. Συχνά προτιμούν τα φαγητά που μπορούν να κόψουν με τα δόντια τους. Έτσι, προτιμούν τα ωμά καρότα και όχι τα βραστά, τις βραστές πατάτες και όχι τις πατάτες πουρέ και το πιλάφι . Μην ανησυχείτε, με τον καιρό θα απολαμβάνει και άλλα, πιο εξεζητημένα φαγητά. Προς το παρόν, όμως, θέλει τα απλά.

Μερικά παιδιά αποθαρρύνονται όταν δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχει μέσα το φαγητό τους. Σερβίρετέ τους τα κομμάτια ξεχωριστά στο πιάτο αντί να τα αναμείξετε όλα μαζί για να τα ξεχωρίζουν.

Όλα τα παιδιά είναι ξεχωριστά και το καθένα αναπτύσσει τις δικές του προτιμήσεις. Κάποια, εντούτοις, είναι από τη φύση τους πιο διστακτικά σε ότι αφορά τις νέες εμπειρίες και θα πλησιάσουν τη νέα τροφή με κάποια επιφύλαξη. Κάποια παιδιά έχουν ευαισθησία σε κάποιες υφές και γεύσεις. Άλλα μαθαίνουν από νωρίς ότι το φαγητό είναι ένα τρόπος να τραβήξουν την προσοχή των μεγάλων.

Προσπαθήστε να καταλάβετε το παιδί σας ώστε να μετατρέψετε τα γεύματα σε ευχάριστες στιγμές. Τα παιδιά που τρώνε αργά, για παράδειγμα, χρειάζονται πολύ χρόνο να τελειώσουν το φαγητό τους. Τα απαιτητικά παιδιά θέλουν επιλογή τροφών, για παράδειγμα δύο είδη λαχανικών αντί για ένα.

Η κόρη σας είναι ακόμη πολύ μικρή να χρησιμοποιήσει μαχαιροπήρουνα σωστά. Το να τρώει μόνη της είναι παρ’ όλα αυτά ένα σημαντικό βήμα προς την ανεξαρτησία. Κάθε φορά που προσπαθεί, ακόμη και αν τα κάνει όλα χάλια, χρειάζεται πολλή ενθάρρυνση. Μπορείτε να τη βοηθήσετε προσφέροντας φαγητό με πυκνότερη υφή, που στέκεται στο πιρούνι, αλλά και φαγητό που μπορεί να φάει με τα δάχτυλα.

Τα παιδιά πολύ συχνά απορρίπτουν το φαγητό τους όταν βγάζουν δόντια. Αν ο πόνος επηρεάζει την όρεξη του παιδιού σας, για λίγο καιρό θα χρειαστεί περισσότερο γάλα. Στο μεταξύ, το μάσημα και το ρούφηγμα φαγητού με πυκνή υφή και μαλακού στην κατάποση, όπως μια μπανάνα, μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των ούλων  και συγχρόνως να του παράσχει τα απαραίτητα συστατικά.

Το να τσακώνεστε με το παιδί για να φάει δεν είναι λύση. Κάποιες φορές βέβαια η επιμονή κάνει το παιδί να καταβάλλει μια προσπάθεια. Το αν αυτή η μέθοδος θα έχει επιτυχία εξαρτάται από το κατά πόσο η απόρριψη του φαγητού οφείλεται στη γεύση ή στην κακή διάθεση του παιδιού. Αν είναι το τελευταίο, μπορεί να πειστεί να φάει μερικές μπουκιές. Τα παιδιά είναι πολύ συχνά πρόθυμα «απλώς να δοκιμάσουν μια μπουκίτσα» γιατί ξέρουν ότι έτσι δε παραδίνονται και δεν τρώνε κανονικά.

Τα επεξεργασμένα φαγητά έχουν υψηλή περιεκτικότητα αλατιού και ζάχαρης. Μην σας προκαλεί εντύπωση, λοιπόν, που τα παιδιά αναπτύσσουν μια προτίμηση για αυτά. Η καλύτερη προσέγγιση στο πρόβλημα είναι να μην έχετε τέτοιου είδους τρόφιμα στο σπίτι. Μην ξεχνάτε, δε, ότι στα παιδιά αρέσει να μιμούνται. Αν δούνε εσάς να απολαμβάνετε ένα υγιεινά φαγητά είναι πολύ πιθανό ότι θα θελήσουν να τα δοκιμάσουν και αυτά.

Μία άλλη περίπτωση είναι να τα μαγειρεύετε εσείς όσο πιο υγιεινά γίνεται. Και το φαστ φουντ μπορεί να γίνει υγιεινό αν είναι σπιτικό.

Με τη συνεργασία της Θάλειας Σταματιάδου (κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος-ΜSc).