Ο δεσμός ανάμεσα στα δίδυμα αδέλφια είναι τόσο μοναδικός ώστε συχνά να του αποδίδονται έως και μεταφυσικές ιδιότητες. Όσο όμως και αν χαίρεστε με τη σκέψη πως τα μικρά σας θα έχουν πάντα έναν συνοδοιπόρο που θα είναι σε θέση να τα καταλάβει καλύτερα από τον καθένα, τώρα που είναι ακόμη μωρά η καθημερινότητά σας είναι γεμάτη με προκλήσεις που δεν μπορεί να αντιληφθεί ο μέσος γονιός.

Αν και φαίνεται πως η κοινή πεποίθηση ότι τα δίδυμα κλαίνε περισσότερο είναι μύθος, παραμένει γεγονός ότι το φυσιολογικό μωρουδίστικο κλάμα τους πολλαπλασιάζεται επί δύο. Επιπλέον, μπορεί να μην κλαίνε πάντοτε ταυτόχρονα, αλλά οι φορές που το κάνουν είναι υπεραρκετές για να πανικοβάλουν και τον πιο ψύχραιμο γονιό. Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε την… διπλή απειλή με ηρεμία και αποτελεσματικότητα.

  • Ιεραρχήστε τις προτεραιότητες: Αν κλαίνε ταυτόχρονα και δεν έχετε κάποιον να σας βοηθήσει να τα παρηγορήσετε, πάρτε στην αγκαλιά σας πρώτα εκείνο που έχει την πιο άμεση ανάγκη – είτε επειδή του συμβαίνει κάτι σοβαρότερο, είτε επειδή το κλάμα του ακούγεται πιο επιτακτικό. Αν μπορείτε να καταλάβετε τι ενοχλεί το ένα από τα δύο, λύστε πρώτα το δικό του πρόβλημα και έπειτα αναλάβετε το άλλο.
  • Βάλτε τα μαζί: Δεν αποκλείεται να τους αρκεί να νιώσουν το ένα τη ζεστασιά του άλλου για να ησυχάσουν. Τοποθετήστε τα και τα δύο στην ίδια κούνια, μόλις όμως αποκοιμηθούν φροντίστε να τα χωρίσετε. Έρευνες έχουν δείξει πως όταν τα δίδυμα κοιμούνται μαζί, αυξάνεται το ενδεχόμενο να εμφανίσουν το Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου.
  • Αφήστε τα να κλάψουν: Αν έχετε δοκιμάσει τα πάντα και τα μωράκια σας εξακολουθούν να διαμαρτύρονται, μπορείτε να τα αφήσετε για λίγο να κλάψουν. Ίσως να τα δείτε σύντομα να κοιμούνται γαλήνια.
  • Μη νιώθετε ενοχές: Όλα τα μωρά κλαίνε. Αυτός είναι ο βασικός τους τρόπος να επικοινωνούν τις ανάγκες τους, σωματικές και ψυχολογικές. Επομένως, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύετε ότι το κλάμα των μικρών σας οφείλεται σε κάποιο λάθος σας.
  • Φροντίστε τον εαυτό σας: Δεν γίνεται να μεγαλώσετε με υγιή τρόπο τα παιδιά σας αν δεν διατηρείτε την ψυχική σας ισορροπία. Βρείτε χρόνο για τον εαυτό σας και κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν.
  • Δεχτείτε βοήθεια: Πολλές φορές αισθανόμαστε ότι για να είμαστε καλοί γονείς είναι απαραίτητο να κάνουμε τα πάντα με τις δικές μας δυνάμεις. Ωστόσο, η επιλογή να αφήσετε τα παιδιά σε κάποιο αξιόπιστο άτομο από το οικογενειακό ή φιλικό σας περιβάλλον – ή και να προσλάβετε μία νταντά – προκειμένου να ξεκουραστείτε για κάποιες ώρες, δείχνει σωστό υπολογισμό των δυνάμεών σας και σας επιτρέπει να επιστρέψετε δριμύτεροι στα μικρά σας.
  • Εκφραστείτε: Επιτρέψτε στον εαυτό σας να ξεσπάσει σε κλάματα ή πάρτε τηλέφωνο κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο και μιλήστε του για την αγωνία ή την εξάντλησή σας. Μην κατηγορείτε τον εαυτό σας για τις φορές που σκέφτεστε ότι τα μωρά σας παραείναι δύσκολα ή ακόμα και ότι θα προτιμούσατε να μην είχαν γεννηθεί και τα δύο μαζί. Είναι απολύτως φυσιολογικές σκέψεις που δεν λένε τίποτα για την αγάπη σας για εκείνα.
  • Συγχρονίστε τα: Θα αντιμετωπίζετε τα προβλήματα πιο εύκολα αν δεν απαιτείται να ταΐζετε ή να κοιμίζετε ένα μωρό κάθε μισή ώρα. Όταν το ένα από τα δύο πεινάσει, ξυπνήστε και το άλλο και ταΐστε τα μαζί. Συγχρονίζοντας το πρόγραμμά τους, θα κερδίσετε λίγες στιγμές γαλήνης – ή και ύπνου.
  • Κάντε (πολύ) βραχυπρόθεσμες σκέψεις: Αντιμετωπίστε την κάθε μέρα ξεχωριστά. Όσο περισσότερο ανησυχείτε για το διάστημα που θα χρειαστεί μέχρι τα πράγματα να γίνουν πιο εύκολα, τόσο περισσότερο θα πελαγώνετε. Και μην ξεχνάτε να απολαμβάνετε τις όμορφες στιγμές!