Αλλο ένα μουσικό ταξίδι ετοιμάζει το Mega για τη σημερινή βραδιά (στις 23.00), με πρωταγωνιστή έναν από τους δημοφιλέστερους εκπροσώπους της ποπ στην Ελλάδα. «Στο σπίτι με τον Κωνσταντίνο Αργυρό» λοιπόν. Ο πιο επιτυχημένος καλλιτέχνης της νεότερης γενιάς θα παρουσιάσει στο Μεγάλο Κανάλι ένα πρωτότυπο πρόγραμμα συνδυάζοντας το σύγχρονο με το λαϊκό ρεπερτόριο.
Η βάση του βέβαια θα είναι η προσωπική του δισκογραφία που του έχει χαρίσει μεγάλες επιτυχίες, ενώ ο Αργυρός θα παίξει αποκλειστικά για το Mega το νέο του τραγούδι «Αθήνα μου». Στο στούντιο ο ερμηνευτής θα υποδεχτεί καταξιωμένους συναδέλφους του, όπως η Νατάσα Θεοδωρίδου, ο Μπάμπης Στόκας και η Ελένη Φουρέιρα, για να κάνουν παρέα δυνατά ντουέτα. Πριν μπει στο στούντιο, ο Κωνσταντίνος Αργυρός μίλησε στο «ΝΣυν».
Τα ξημερώματα του Σαββάτου, τι… δικαιώματα θα δώσετε στους τηλεθεατές μένοντας «Στο σπίτι με τον Κωνσταντίνο Αργυρό»;
Νομίζω ότι έχουμε ετοιμάσει μια πολύ όμορφη μουσική βραδιά για όσους την παρακολουθήσουν. Μαζί με τους συνεργάτες μου θα προσπαθήσουμε να ψυχαγωγήσουμε τους τηλεθεατές, που νομίζω το έχουν πραγματικά ανάγκη αυτή την περίοδο. Εγώ και οι καλεσμένοι μου, που θέλω να τους ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τίμησαν με την παρουσία τους, θα κοιτάξουμε να δώσουμε μέσα από τα τραγούδια μας μια νότα αισιοδοξίας και ξεγνοιασιάς έτσι ώστε να καταφέρουμε, έστω και για λίγες ώρες, να παραμερίσουμε τις δικαιολογημένες ανησυχίες μας που έχουν προκύψει τη δεδομένη στιγμή.
Οι καλεσμένοι σας προέρχονται από διαφορετικά μουσικά είδη που στο πρώτο άκουσμα μοιάζουν κι ασύμβατα. Πώς θα τα ενώσετε σ’ αυτή τη μουσική βραδιά;
Για μένα η μουσική δεν έχει σύνορα και όρια. Υπάρχουν τα είδη μουσικής αλλά οι νότες είναι ίδιες και επιπλέον δεν μ’ αρέσει να βάζω ταμπέλες στη μουσική. Ο διαχωρισμός είναι στην καλή μουσική και στην κακή μουσική. Επομένως δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποια ασυμβατότητα όσον αφορά τα είδη. Πιστεύω ότι σε κάθε είδος μουσικής υπάρχουν ενδιαφέροντα στοιχεία που μπορείς να αφομοιώσεις. Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου εκδοχή. Παρ’ όλα αυτά, το βράδυ της Παρασκευής θεωρώ ότι με τις μουσικές μας επιλογές θα αναβιώσουν όμορφες αναμνήσεις που θα συνδέονται μεταξύ τους αρμονικά χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς.
Η εκπομπή του Mega αποτελεί για τους καλλιτέχνες μια πρόκληση λόγω του ιδιαίτερου στησίματός της. Εσείς τι άλλες προκλήσεις θέλετε να δοκιμάσετε στην καριέρα σας όντας «παιδί γενναίο», όπως τραγουδάτε;
Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τους συντελεστές του Mega και να εξάρω την πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας τέτοιας εκπομπής μέσα από μουσικά ταξίδια. Μια άρτια παραγωγή που έδωσε τη δυνατότητα σε μας και στους τηλεθεατές μέσα από τα τραγούδια να αποκομίσουμε μια ελπίδα για καλύτερες μέρες, να μας κάνει να έρθουμε πιο κοντά και να ισχυροποιήσουμε ακόμα περισσότερο τον θεσμό της οικογένειας, της φιλίας, της συνεργασίας. Για μένα αυτό ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Σίγουρα η προσδοκία μου είναι να παραδώσω και εγώ με τη σειρά μου ένα έργο στην επόμενη γενιά. Θέλω να πιστεύω ότι θα μου δοθεί η δυνατότητα να εκπληρώσω αυτή την προσδοκία μου που ίσως για μένα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.
Αν η καραντίνα και η περιπέτεια του κορωνοϊού ήταν για εσάς τραγούδι, ποιο θα ήταν;
Οντως πρόκειται για μια περιπέτεια όλο αυτό που περάσαμε με τον ερχομό της πανδημίας. Ενα απ’ τα τραγούδια μου, που νομίζω ότι αποτυπώνει την κατάσταση που βιώσαμε, λέει «δεν κάνω τον σπουδαίο, είμαι παιδί γενναίο, δεν τη φοβάμαι τη φωτιά». Νομίζω ότι θα μπορούσε να ταυτιστεί με τη γενναιότητα, την ψυχραιμία και την εγκράτεια που χρειάστηκε να επιδείξουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε με τη δέουσα σοβαρότητα την κρισιμότητα της κατάστασης με την καραντίνα. Αρα θέλω να πιστεύω ότι ο στίχος αυτός δεν εκφράζει μόνο εμένα.
Ανατρέχοντας στην καριέρα σας, ποιες ήταν οι στιγμές που σας διαμόρφωσαν ως τραγουδιστή;
Δεν μπορώ να πω κάποια συγκεκριμένη στιγμή που σχημάτισε την καριέρα μου, καθώς θεωρώ ότι έχω ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μου. Σίγουρα η καταξίωση ενός καλλιτέχνη αντανακλάται στο χειροκρότημα του κόσμου, που στην ουσία αποτελεί την επιβράβευσή του. Επομένως για μένα το χειροκρότημα είναι αυτό που με γεμίζει και με κάνει να νιώθω ευγνώμων για τους κόπους μου και τη δουλειά μου. Κάθε φορά που το λαμβάνω αισθάνομαι, αν θες, μια δικαίωση και μια υποχρέωση να το διατηρήσω βάζοντας τον πήχη κάθε φορά και πιο ψηλά.