Μια από τις πιο πολύτιμες τροφές για τον οργανισμό μας, το μέλι, είναι άκρως επικίνδυνα για τα μωρά.

Η ευεργετική του δράση και η συνεισφορά του στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον κίνδυνο που μπορεί να προκαλέσει σε μωρά κάτω των 12 μηνών.

Από πότε επιτρέπεται

Οι παιδίατροι είναι ιδιαίτερα αυστηροί στην χορήγηση μελιού στο παιδί, παρόλο που οι γονείς πολλές φορές απορούν.

Πριν την ηλικία των 12 μηνών το μέλι πρέπει να απουσιάζει τελείως από την διατροφή του παιδιού καθώς μπορεί να του προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες.

Από τον πρώτο χρόνο και μετά το μέλι μπορεί να αντικαταστήσει την ζάχαρη και να βοηθήσει πολύ ένα παιδί να ακολουθήσει μια υγιεινή διατροφή.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι

Ο πιο συχνός κίνδυνος από την κατανάλωση μελιού είναι οι αλλεργίες. Το μέλι περιέχει μεγάλο αριθμό γυρεόκοκκων που προκαλούν συχνά αλλεργίες κυρίως σε παιδιά και βρέφη. Ειδικό το μέλι καστανίας είναι το πιο επικίνδυνο καθώς περιέχει πάνω από 90% γυρεόκοκκο καστανιάς.

Περισσότερο σπάνια είναι μια χημική ένωση που βρίσκεται σε παλιό μέλι και ονομάζεται HMF. Η ένωση αυτή αυξάνει ενοχοποιείται για την εμφάνιση καρκίνου και αυξάνεται σταδιακά όταν το μέλι αρχίσει να παλαιώνει ή όταν θερμανθεί.

Τι είναι η αλλαντίαση

Η αλλαντίαση είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή παραλυτική νόσος που προκαλείται από μια νευροτοξίνη η οποία παράγεται από το βακτηρίδιο Clostridium botuiinum και μερικές φορές από στελέχη των βακτηριδίων Clostridium butyricum και Clostridium baratii. Υπάρχουν έξι είδη αλλαντίασης: α) η τροφιμογενής, β) η βρεφική, γ) η εντερική τοξιναιμία των ενηλίκων, δ) η τραυματική, ε) η ιατρογενής και στ) η εισπνευστική.

Η βρεφική αλλαντίαση εμφανίζεται σε βρέφη ηλικίας από 6 εβδομάδων έως και 6 μηνών.

Oφείλεται στην κατανάλωση σπόρων του Clostridium botuiinum σε τροφή ή σκόνη, οι οποίοι στη συνέχεια εκβλαστάνουν σε βακτήρια στο έντερο τα οποία απελευθερώνουν την τοξίνη.

Θεωρείται ότι ο αποικισμός του εντέρου από τους σπόρους του Clostridium botuiinum στα βρέφη συμβαίνει γιατί στις ηλικίες αυτές δεν έχει εγκατασταθεί πλήρως η φυσιολογική χλωρίδα του εντέρου που ανταγωνίζεται την εγκατάσταση των παθογόνων μικροβίων.

Τα κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκοιλιότητα, απώλεια όρεξης, αδύναμο κλάμα, αδύναμο μυϊκό τόνο, λήθαργο και απώλεια στήριξης της κεφαλής. Η κλινική εικόνα κυμαίνεται από ήπια που δεν απαιτεί εισαγωγή στο νοσοκομείο μέχρι αιφνίδιο θάνατο.

Μελέτες αναφέρουν την κατανάλωση μελιού ως προδιαθεσικό παράγοντα της βρεφικής αλλαντίασης γι’ αυτό και υπάρχει η οδηγία τα βρέφη να μην καταναλώνουν μέλι μέχρι να ολοκληρώσουν το πρώτο έτος ζωής.