Στις ερωτικές σχέσεις επιλέγουμε συνήθως έναν/μία σύντροφο ο οποίος/α έχει ορισμένα, αλλά ίσως όχι όλα τα χαρακτηριστικά που θα θέλαμε να έχει.
Πώς όμως επιλέγουμε ένα χαρακτηριστικό έναντι κάποιου άλλου;
Μήπως οι άνθρωποι αξιολογούν διαφορετικά πράγματα κάτω από διαφορετικές περιστάσεις;
Η Carin Perilloux από το Νοτιοδυτικό Πανεπιστήμιο του Τέξας και ο Jaime Cloud, από το Πανεπιστήμιο του Δυτικού Όρεγκον, διενήργησαν μία μελέτη για να το διερευνήσουν.
Ζήτησαν από 250 άνδρες και γυναίκες να φανταστούν πώς θα μπορούσαν να σχεδιάσουν τον ιδανικό σύντροφο του αντίθετου φύλου για αυτούς.
Κάθε ένας από τους εθελοντές παρουσίασε μία λίστα από εξωτερικά χαρακτηριστικά. Τα μισά εξ αυτών ήταν χαρακτηριστικά του προσώπου (μάτια, μύτη, μαλλιά, επιδερμίδα και χαμόγελο).
Τα άλλα μισά ήταν σωματικά χαρακτηριστικά όπως το ύψος, η μυική μάζα, το στήθος, η κοιλιά και το μέγεθος των γοφών.
Ακολούθως ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να προσαρμόσουν ανάλογα κάθε ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά για να «δημιουργήσουν» ένα σύντροφο ο οποίος θα ήταν περισσότερο ή λιγότερο ελκυστικός.
Κάθε εθελοντής όμως είχε ένα συγκεκριμένο «προϋπολογισμό» βαθμών (διαφορετικό για τον καθένα). Πρακτικά αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να αποφασίσουν ποια χαρακτηριστικά ήταν πιο σημαντικά για εκείνους «ξοδεύοντας» εκεί τους βαθμούς τους.
Σε ορισμένους εθελοντές δόθηκε ένας «προϋπολογισμός» μεγαλύτερος των 70 βαθμών, ενώ σε άλλους δόθηκαν μόλις 30 βαθμοί.
Οι συμμετέχοντες ήταν επίσης τυχαία τοποθετημένοι σε δύο ομάδες και τους δόθηκε η δοκιμασία να σχεδιάσουν ένα σύντροφο είτε για μία μακροχρόνια είτε για μια σύντομη σχέση.
Οι ψυχολόγοι εντόπισαν ότι οι άνδρες που σχεδίασαν μία σύντροφο για μακροχρόνια σχέση ξόδεψαν μεγαλύτερο μέρος του «προϋπολογισμού» τους στα χαρακτηριστικά του προσώπου, παρά στα σωματικά, ανεξάρτητα από το πόσους βαθμούς είχαν στη διάθεσή τους κάτι που δείχνει πως τόσο οι ανταγωνιστικοί όσο και οι λιγότερο ανταγωνιστικοί άνδρες προτιμούν για μια μακροχρόνια σχέση μία γυναίκα που είναι περισσότερο ελκυστική ως προς τα χαρακτηριστικά του προσώπου, παρά ως προς τα χαρακτηριστικά του σώματος.
Όσο για τις βραχυχρόνιες σχέσεις, οι ανταγωνιστικοί με τους μη ανταγωνιστικούς άνδρες «διαφώνησαν» καθώς οι μεν πρώτοι συνέχισαν να θέτουν ως προτεραιότητα την ομορφιά του προσώπου σε αντίθεση με τους μη ανταγωνιστικούς οι οποίοι «ξόδεψαν» τους πόντους τους για το σώμα.
Από την άλλη οι γυναίκες, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της σχέσης και την ανταγωνιστικότητά τους εστίασαν περισσότερο στα χαρακτηριστικά του προσώπου και όχι στα χαρακτηριστικά του σώματος.
Περί γονιμότητας
Όταν οι άνδρες κρίνουν μία σύντροφο του αντίθετου φύλου για μακροχρόνια σχέση τότε ενδέχεται να ενδιαφέρονται περισσότερο για την αναπαραγωγική προοπτική.
Οι γυναίκες αυτές μπορεί να είναι πιο ελκυστικές μέσω των χαρακτηριστικών του προσώπου τους παρά του σώματός τους.
Αυτό εξηγεί και γιατί οι άνδρες εστιάζουν σε μία πιο ελκυστική γυναίκα από άποψη προσώπου για μακροχρόνια σχέση.
Από την άλλη η γονιμότητα μπορεί να διαφαίνεται καλύτερα μέσω των σωματικών χαρακτηριστικών (π.χ. το σχήμα του σώματος).
Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι άνδρες εστιάζουν περισσότερο στα σωματικά χαρακτηριστικά όταν αναζητούν μία πρόσκαιρη σύντροφο.
Αυτό που είναι καινούριο στα ευρήματα των Perilloux και Cloud είναι πως δείχνουν για πρώτη φορά ότι η ανταγωνιστικότητα του άνδρα επηρεάζει τις προτιμήσεις του ως προς την επιλογή συντρόφου.
Όσον αφορά τις γυναίκες η εξελικτική ιστορία του είδους δείχνει πως οι γυναίκες είχαν μικρότερη τάση αναζήτησης με βάσει την γονιμοποιητική ικανότητα ενός άνδρα. Άλλωστε είναι ελάχιστα τα στοιχεία στους άνδρες που αποκαλύπτουν αν είναι ή όχι γόνιμοι.
Επιπλέον δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι προτιμήσεις των γυναικών παρέμειναν ίδιες χωρίς να επηρεαστούν από τον προϋπολογισμό ή τη χρονική διάρκεια της σχέσης.