Τα καλοκαίρια με τα παιδιά μας είναι γεμάτα ευκαιρίες για τη δημιουργία υπέροχων αναμνήσεων, καθώς μπορούμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί τους στη φύση. Δυστυχώς, εκτός από εμάς τις υψηλές θερμοκρασίες απολαμβάνει και ένα πλήθος εντόμων, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θα περιφρονούσαν το απαλό δερματάκι του μωρού μας.

Αντισταθείτε στον πειρασμό των μαύρων σκέψεων: Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα τσιμπήματα δεν αποτελούν αιτία ανησυχίας, αν και σίγουρα είναι υπεραρκετά για να ακούσετε άφθονη παιδική γκρίνια. Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να τη μειώσετε και αυτή!

Επενδύστε στην πρόληψη

Αν έχετε κήπο επιβεβαιώστε ότι δεν υπάρχουν σημεία που να συγκεντρώνουν στάσιμα νερά και ελέγξτε για σφηκοφωλιές. Ακόμη και αν μένετε σε διαμέρισμα, όμως, μία κουνουπιέρα στο κρεβάτι του παιδιού θα βελτιώσει κατά πολύ την κατάσταση. Τα φυσικά εντομοαπωθητικά, όπως η σιτρονέλα και η λεβάντα, αλλά και οι διάφορες εντομοπαγίδες που κυκλοφορούν στο εμπόριο θα κρατήσουν μακριά τον φτερωτό εχθρό χωρίς να εκθέσετε το μικρό σας σε χημικά.

Όταν τρώτε έξω, φροντίστε να καλύπτετε το φαγητό, ιδιαιτέρως τις γλυκές τροφές, για να μην προσελκύσει σφήκες ή μέλισσες. Για τους ίδιους λόγους, αποφύγετε τη χρήση αρωματισμένων αφρόλουτρων ή κρεμών, όπως και τα έντονα χρώματα στα ρούχα του παιδιού. Τέλος, αν έχετε κατοικίδια προμηθευτείτε αμπούλες αποπαρασίτωσης. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο θα περιορίσετε σημαντικά τον κίνδυνο για ψύλλους ή τσιμπούρια στο σπίτι, αλλά θα προστατεύσετε και τους τετράποδους φίλους σας από ασθένειες όπως το καλαζάρ, το οποίο δεν προσβάλλει τους ανθρώπους αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους σκύλους.

Αναγνωρίστε τον υπαίτιο

Όσο και να προσπαθήσετε, η αλήθεια είναι ότι είναι σχεδόν αδύνατον το καλοκαίρι να τελειώσει χωρίς το παιδί σας να αποκτήσει ούτε ένα κόκκινο σημαδάκι. Όταν αυτό αναπόφευκτα συμβεί, παρακολουθήστε το παιδί για τυχόν ενδείξεις αλλεργικής αντίδρασης, όπως είναι το οίδημα, τα πρησμένα χείλη ή γλώσσα και η δυσκολία στην αναπνοή. Αν παρατηρήσετε κάτι τέτοιο, πηγαίνετέ το άμεσα στο νοσοκομείο. Κατά τα άλλα παραμείνετε ψύχραιμοι παρά τις φωνές του και κινηθείτε ανάλογα με το είδος του ιπτάμενου εγκληματία.

Αν το τσίμπησε κουνούπι

Προλάβετε το πρήξιμο. Εάν δείτε ένα κουνούπι πάνω στο δέρμα του παιδιού σας, απομακρύνετέ το και στη συνέχεια ακουμπήστε πάγο στο σημείο για να αποφύγετε τον κνησμό και το πρήξιμο.

Αποθαρρύνετε το ξύσιμο. Τα νύχια μπορούν να τραυματίσουν το δέρμα γύρω από το τσίμπημα και να αφήσουν τα βακτήρια να εισχωρήσουν. Προσπαθήστε να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι το ξύσιμο θα κάνει το τσίμπημα χειρότερο και κόψτε τα νύχια του όσο το δυνατόν κοντύτερα.

Καλέστε τον γιατρό εάν δείτε κάποια σημάδια λοίμωξης (πιθανότερο να συμβεί εάν το παιδί σας ξύσει το σημείο), όπως ερυθρότητα, πρήξιμο ή πύον, ή εάν η περιοχή γύρω από το τσίμπημα είναι ζεστή στην αφή. Κάποια κουνούπια μπορεί να είναι μολυσμένα ή να μεταφέρουν κάποιον ιό (όπως του Δυτικού Νείλου). Επίσης συχνά είτε από τα ίδια τα κουνούπια είτε από τα χέρια των παιδιών που ξύνουν το σημείο του τσιμπήματος αρχίζουν λοιμώξεις με μικρόβια όπως ο σταφυλόκοκκος ή ο στρεπτόκοκκος και γι’ αυτό θα πρέπει να είστε ακόμη πιο προσεκτικοί.

Αν το τσίμπησε σφήκα ή µέλισσα

Αν το παιδί σας τσιμπήθηκε από μέλισσα ή σφήκα, διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Θα προκληθούν κοκκινίλα και πρήξιμο γύρω από το σημείο του τσιμπήματος. Ο πόνος συνήθως υποχωρεί μέσα σε λίγες ώρες. Περίπου το 3% των ανθρώπων έχει αλλεργική αντίδραση στα τσιμπήματα των μελισσών, οπότε αν το παιδί σας αρχίσει να εμφανίζει κνίδωση, εμετό, ναυτία, ζάλη, αναπνευστική δυσχέρεια ή διάρροια, μεταβείτε αμέσως στο νοσοκομείο ή στο κέντρο υγείας.
Το πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσετε ένα τέτοιου είδους τσίμπημα είναι να δείτε εάν το κεντρί είναι ακόμα στο δέρμα. Εάν δείτε μια μικρή μαύρη κουκκίδα στο τραύμα, αφαιρέστε την αμέσως με τσιμπιδάκι.

Αν το τσίμπησε τσιµπούρι

Δεν χάνουµε χρόνο. Η αφαίρεση του τσιµπουριού είναι σηµαντικό να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πριν περάσουν 24 ώρες, γιατί σε αυτόν τον χρόνο µεταδίδονται από αυτό ορισµένα επικίνδυνα βακτήρια, όπως αυτό που προκαλεί τη νόσο Lyme µε εκδηλώσεις από το δέρµα, τις αρθρώσεις, την καρδιά µέχρι το νευρικό σύστηµα.

Πηγαίνουµε στον γιατρό. Αν υπάρχει η δυνατότητα, προτιµούµε η αφαίρεση να γίνει από γιατρό µε ειδικές λαβίδες. Αν δεν είναι εφικτό, χρησιµοποιούµε ένα αµβλύ τσιµπιδάκι και το πιάνουµε όσο το δυνατό πιο κοντά από το κεφάλι και όχι από το σώµα, τραβώντας το σιγά σιγά και όχι απότοµα για να µην αποκολληθεί το κεφάλι και παραµείνει στο δέρµα.

Καθαρίζουµε µε αντισηπτικό διάλυµα και µε την πρώτη ευκαιρία ζητούµε κάποιος γιατρός να εξετάσει την περιοχή και να συζητηθεί ανάλογα µε την περίπτωση αν απαιτείται η προληπτική χορήγηση αντιβιοτικών.

Δεν χρησιµοποιούµε πριν από την αφαίρεση ουσίες όπως οινόπνευµα, πετρέλαιο, λάδι, βαζελίνη, ασετόν κ.τ.λ. γιατί µπορεί να εκχυθούν σάλιο, εκκρίσεις, µικρόβια και τοξίνες ευκολότερα στο δέρµα του παιδιού.