Όλα όσα κάνει μια μαμά για τα παιδιά της είναι, κατά κανόνα, μια αντανάκλαση των καλύτερων προθέσεών της και της άνευ όρων αγάπης της. Η απέραντη στοργή της εκφράζεται πέρα από τις αγκαλιές και τα φιλιά, με ποικίλους τρόπους και σημαντικές χειρονομίες που όμως συχνά, περνούν απαρατήρητες..
6 πράγματα που μια μαμά κάνει για τα παιδιά της στα «κρυφά»
Μια μητέρα:
#1 Προβλέπει τις επιθυμίες των παιδιών της (και όχι μόνο).
Δεν είναι λίγες οι φορές που η μητέρα μας είναι βήματα μπροστά από εμάς και φροντίζει πριν από εμάς, για μας! Έχει την ικανότητα να προβλέπει τις ανάγκες μας μα και τις ανάγκες όλης της οικογένειας και προσπαθεί να προσφέρει όλα όσα θεωρεί απαραίτητα ώστε τα παιδιά της να είναι ευτυχισμένα.
#2 Πάντα παρακολουθεί..
Στα δύσκολα και στα εύκολα, στις χαρές και στις λύπες, μια μαμά είναι εκεί ανά πάσα στιγμή. Το άγρυπνο βλέμμα της που μας χαζεύει απ’ τον καθρέφτη του αυτοκινήτου ή μας «χαμογελά» όσο εμείς κοιμόμαστε, είναι πάντοτε εκεί να μας «τσεκάρει», να μας φροντίζει και να μας (παρ)ακολουθεί σε κάθε μας βήμα στη ζωή.
#3 Δεν τα παρατά.
Μια μαμά ακόμη κι αν φοβάται, έχει κάνει λάθη ή αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες, πάντα ψάχνει έναν τρόπο να προχωρήσει μπροστά για εκείνη και τα παιδιά της. Σίγουρα μπορεί να κλάψει, σίγουρα μπορεί να την «πάρει από κάτω», όπως άλλωστε θα συνέβαινε σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Στο τέλος όμως της ημέρας, εκείνη ξέρει πάντα πώς να «σηκώνεται» πιο δυνατή.
#4 Αναζητά τις «ευκαιρίες» για τα παιδιά της
Μπορεί κάποιες φορές να μας είναι φορτικό ή να φαντάζει καταπιεστικό, μια μαμά όμως πάντα ψάχνει ευκαιρίες για τα παιδιά της με την καλή πρόθεση εκείνα να ζήσουν μια (πιο) όμορφη και γεμάτη ζωή.
#5 Προσεύχεται για τα παιδιά της
Ανεξάρτητα από τα θρησκευτικά της πιστεύω, μια μαμά προσεύχεται και εύχεται για τα παιδιά της ώστε εκείνα να είναι προστατευμένα και ασφαλή.
#6 Έχει αμέριστη υπομονή
Είναι σύνηθες κατά την εφηβεία τα παιδιά να μην επιθυμούν να περνούν τόσο πολύ χρόνο με τη μητέρα τους. Μπορεί να είναι αντιδραστικά και να μην δέχονται αγκαλιές και φιλιά. Μια μαμά απομακρύνεται σιωπηλά, σεβόμενη τις επιθυμίες των παιδιών της, παρόλο που σίγουρα της λείπει η παιδική αγάπη που λάμβανε. Έχει αμέριστη υπομονή να περιμένει τη στιγμή που τα παιδιά της θα θελήσουν να «επιστρέψουν» από μόνα τους και πάλι κοντά της. Άλλωστε, βαθιά μέσα της ξέρει πως η αγάπη δεν μπορεί να χαθεί, ούτε να εξαφανιστεί. Πολλές φορές όμως μπορεί, απλά να αλλάξει μορφή.