Πολλά παιδιά φαίνονται πολύ διαφορετικά στο σπίτι και στο σχολείο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στους γονείς και να σας κάνει να αναρωτιέστε αν κάνετε κάτι λάθος με το δικό σας παιδί.

Μερικά τα πάνε περίφημα στο σχολείο, όπου η δομή τα κάνει να αισθάνονται ασφάλεια. Στο σπίτι, όμως, τα παρατάνε τελείως. Για άλλα παιδιά ισχύει το αντίθετο. Το σχολείο είναι αγχωτικό γι’ αυτά.

Φαίνονται σαν διαφορετικά παιδιά στο σπίτι, όπου είναι πιο χαλαρά. Υπάρχουν επίσης παιδιά που προσπαθούν τόσο σκληρά να παραμείνουν συγκεντρωμένα στο σχολείο, που καταρρέουν μόλις περάσουν την πόρτα του σπιτιού.

Διαβάστε επίσης: Εργασίες για το σχολείο: 5 λάθη που κάνουμε όταν διαβάζουμε τα παιδιά

Το πρωτο βήμα για να βοήθησετε το παιδί να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του όταν αυτά γίνονται πολύ μεγάλα και να αναπτύξει στρατηγικές για να ελέγχει τη συμπεριφορά του και στα δύο περιβάλλοντα είναι να καταλάβετε το λόγο που αντιδρά έτσι.

Γιατί το παιδί μου τα πάει καλύτερα στο σχολείο;

Μερικά παιδιά μπορεί να ανταποκρίνονται καλά στις προσδοκίες στο σχολείο, αλλά να μην μπορούν να ακολουθήσουν κανόνες στο σπίτι. Αυτό συμβαίνει επειδή επωφελούνται από τη συνέπεια, τη δομή, την προβλεψιμότητα και τη ρουτίνα που συνεπάγεται το σχολικό τους περιβάλλον. Αυτό είναι δύσκολο να αντικατοπτριστεί σε ένα σπίτι.

Στο σχολείο, οι ανταμοιβές και οι συνέπειες είναι πιθανό να γίνονται με έναν συνεπή τρόπο που μπορεί να είναι πιο δύσκολο για τους γονείς να δημιουργήσουν στο σπίτι. Επίσης, το κοινωνικό πρότυπο στο σχολείο μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να συμμορφωθούν, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Αντίθετα, ένα παιδί να αισθάνετε ότι το σπίτι είναι ένα ασφαλές μέρος για να είναι ο «χειρότερος εαυτός του». Γνωρίζει ότι οι γονείς τους θα εξακολουθούν να το αγαπούν και να το υποστηρίζουν. Είναι κάτι σαν αυτή την ανακούφιση που νιώθουμε όταν γυρίζουμε σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα και βγάζουμε τα παπούτσια μας.

Γιατί το παιδί μου τα πάει καλύτερα στο σπίτι;

Για τα περισσότερα παιδιά, οι ακαδημαϊκές και κοινωνικές απαιτήσεις στο σχολείο υπερβαίνουν αυτές που συνήθως αντιμετωπίζουν στο σπίτι. Αυτό μπορεί να πυροδοτήσει προβληματικές συμπεριφορές που οι οικογένειες δεν βλέπουν στο σπίτι.

Το να ζητηθεί σε παιδιά που έχουν πολύ χαμηλή ανοχή στην απογοήτευση να είναι υπομονετικά στο σχολείο μπορεί να αποτελεί μεγάλο στεσογόνο παράγοντα γι’ αυτά.

Παρομοίως, τα παιδιά με κοινωνικό άγχος που ανησυχούν για το πώς γίνονται αντιληπτά από τους άλλους, ή τα παιδιά που έχουν άγχη σχετικά με την απόδοση, μπορεί να μην έχουν προβληματικές συμπεριφορές στο σπίτι.

Όταν όμως πάνε στο σχολείο και πρέπει να κάνουν μαθηματικά ή να διαβάσουν ένα κείμενο φωναχτά, μπορεί να εμπλακούν σε κάποιες αρνητικές συμπεριφορές για να το αποφύγουν.