Το γεγονός ότι μπορεί να λέτε αυτά τα πράγματα κατά καιρούς, δεν σας κάνει κακούς γονείς. Αλλά ίσως η άποψη των ειδικών να μας βοηθήσει όλους να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί σχετικά με τον τρόπο που επικοινωνούμε στις σημαντικότερες σχέσεις μας.

Ακολουθούν μερικές κοινές φράσεις που οι παιδοψυχολόγοι προτείνουν να αποφεύγετε να λέτε στα παιδιά σας:

1. «Με απογοήτευσες»

Η παιδοψυχολόγος και coach γονέων Αν-Λουίζ Λοκχαρτ εξηγεί ότι πρέπει να αποφεύγουμε αυτή τη φράση για δύο λόγους.

Διαβάστε επίσης: Μεταβατικά παιχνίδια: Το αρκουδάκι που το παιδί μας δε θέλει να αποχωριστεί…

Πρώτον, το άκουσμά της πονάει, ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είσαι. Και, δεύτερον, μπορεί να οδηγήσει σε κάποια ανεπιθύμητα αποτελέσματα στη συνέχεια.

Όταν ένας γονιός λέει ότι απογοητεύεται από το παιδί του, το παιδί μπορεί να αρχίσει να ικανοποιεί τους γονείς και να εστιάζει συνεχώς στο τι κάνει λάθος. Αυτός ο αγχώδης και τελειομανής τρόπος σκέψης μπορεί να μεταφερθεί και σε άλλους τομείς της ζωής τους.

Η ιδέα ότι το παιδί είναι μια «απογοήτευση» μπορεί να γίνει μέρος της ταυτότητάς του και να το οδηγήσει στο κάνει περισσότερα απογοητευτικά πράγματα.

2. «Ηρέμησε / Σταμάτα να κλαις»

Όταν είστε εκνευρισμένοι για κάτι, πώς σας κάνει να αισθάνεστε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο που σας λέει να ηρεμήσετε; Κατά πάσα πιθανότητα, όχι πολύ καλά. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά σας, τονίζει η κλινική ψυχολόγος Μάρθα Ντέιρος Κολλάδο.

Αν απορρίψετε τα συναισθήματά τους, αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να χειροτερέψει την κατάσταση αντί να την καταστείλει. Δεν μπορείτε να καταπιέσετε τα συναισθήματα που πρέπει να απελευθερωθούν. Αυτό θα δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο ξέσπασμα.

Το συναίσθημα πρέπει να βγει προς τα έξω και αυτό που προσπαθεί να επικοινωνήσει το παιδί πρέπει να ακουστεί. Η θλίψη, ο θυμός και η απογοήτευση είναι όλα φυσιολογικά συναισθήματα. Η εκτόνωση που έρχεται με το κλάμα είναι ανθρώπινη και υγιής.

Ίσως θεωρείτε ότι αυτό για το οποίο είναι αναστατωμένο – το λάθος χρώμα στο ποτήρι, ένα σπασμένο παιχνίδι, μια σύγκρουση με έναν συμμαθητή – δεν αξίζει το κλάμα. Αλλά αυτό είναι από τη δική σας ενήλικη οπτική γωνία. Επιπλέον, τα δάκρυα είναι χρήσιμα στη θεραπεία του συναισθηματικού και σωματικού μας πόνου.

Η Κριστίν Λοϊζέλ Ριτς, παιδοψυχολόγος στο Ιατρικό Κέντρο του Νοσοκομείου Παίδων του Σινσινάτι, επισημαίνει ότι το να λέτε στο παιδί σας να σταματήσει να κλαίει δεν μεταδίδει ενσυναίσθηση και μπορεί να δυσκολέψει τα παιδιά να ανοιχτούν για τα συναισθήματα και τα προβλήματά τους στο μέλλον.

3. «Δεν εκτιμάς όλα αυτά που κάνω για σένα»

Πολλά παιδιά πράγματι εκτιμούν όσα κάνουν οι γονείς τους γι’ αυτά. Κάποια όμως μπορεί επίσης να είναι εγωκεντρικά επειδή, λοιπόν, είναι παιδιά. Μπορεί, ακόμη, να μην έχουν την ικανότητα να δουν την οπτική του άλλου. Είναι δύσκολο να επιδείξουν ενσυναίσθηση, να επεξεργαστούν ξεκάθαρα σκέψεις και συναισθήματα και να τα εκφράσουν όλα αυτά λεκτικά.

Αυτής η προσδοκία των ενηλίκων είναι αρκετά άδικη για τον παιδικό εγκέφαλο, σημειώνει η Λοκχαρτ. Οι γονείς μπορεί να χρειαστεί να προσαρμόσουν τις προσδοκίες τους για το πώς μοιάζει η ευγνωμοσύνη από τη σκοπιά του παιδιού.

4. «Είσαι τεμπέλης»

Η Λόκχαρτ δήλωσε ότι έχει έντονα συναισθήματα για αυτή τη φράση και την αποφεύγει με κάθε κόστος. Όταν τα παιδιά δεν ολοκληρώνουν μια εργασία ή μια αγγαρεία, οι γονείς συχνά υποθέτουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί δεν θέλει να την κάνει. Αλλά μπορεί να μην έχει τις δεξιότητες για να την εκτελέσει.

«Αντί να τα αποκαλείτε τεμπέληδες, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να διδάξετε, να υποδείξετε και να εξασκήσετε την εργασία αντ’ αυτού», υπογραμμίζει. Είναι σημαντικό να ανακαλύψουμε τι τους εμποδίζει να ολοκληρώσουν την εργασία και να την εξασκούμε ξανά και ξανά. Έτσι δημιουργούνται ισχυρές δεξιότητες και υγιείς συνήθειες.

5. «Επειδή το λέω εγώ»

Το να ακούτε αυτή τη φράση όταν αναζητάτε μια απάντηση μπορεί να είναι απογοητευτικό, επειδή στερείται εξήγησης για μια απόφαση σχετικά με κάτι σημαντικό για το άτομο που ρωτάει, αναφέρει η κλινική ψυχολόγος Σίντι Τ. Γκράχαμ.

Προσπαθήστε να δώσετε μια εξήγηση που να ανταποκρίνεται στην ηλικία του παιδιού και επικυρώστε τα συναισθήματά του.