Η απόφαση για το αν θα πρέπει να παρέμβετε σε έναν τσακωμό μεταξύ του παιδιού σας και της φίλης ή του φίλου του εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες. Ακολουθούν ορισμένα πράγματα που θα ήταν ωφέλιμο να λάβετε υπόψη πριν πάρετε την οποιαδήποτε απόφαση:
Διαβάστε επίσης: Γιατί το παιδί μου δεν μου μιλάει;
Κατανόηση της κατάστασης
- Ακούστε και τις δύο πλευρές: Πριν δράσετε, είναι σημαντικό να κατανοήσετε πλήρως τι συνέβη από την πλευρά του παιδιού σας και από την πλευρά της φίλης ή του φίλου του. Μιλήστε ανοιχτά και με ενδιαφέρον για το περιστατικό και προσπαθήστε να κατανοήσετε την αιτία της διαμάχης.
- Ποιο είναι το «βάθος» του τσακωμού: Αν η διαμάχη ήταν ένα ήπιο περαστικό, μπορεί να είναι καλύτερο να αφήσετε τα παιδιά να βρουν μόνα τους τη λύση, καθώς αυτό θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Αν όμως η κατάσταση είναι πιο σοβαρή ή η φιλία κινδυνεύει να διαλυθεί, ίσως να χρειαστεί να παρέμβετε.
Διαχείριση των συναισθημάτων
- Ενθαρρύνετε την αυτονομία του παιδιού: Τα παιδιά και οι έφηβοι μαθαίνουν σημαντικά μαθήματα ως προς την επίλυση συγκρούσεων και την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης όταν διαχειρίζονται μόνα τους τις διαφορές τους. Μπορείτε να τα βοηθήσετε να κατανοήσουν την αξία της συγγνώμης, της ενσυναίσθησης και του διαλόγου, χωρίς να «επιβάλλετε» άμεσες λύσεις.
- Μην καταναγκάζετε τη συμφιλίωση: Είναι σημαντικό να μην πιέσετε το παιδί ή την άλλη πλευρά να τα βρουν αν δεν είναι έτοιμα. Η πίεση μπορεί να κάνει την κατάσταση χειρότερη και να δημιουργήσει αμηχανία ή ακόμα και αρνητικά συναισθήματα.
Παρακολούθηση και καθοδήγηση
- Προσφέρετε καθοδήγηση ως προς την επίλυση συγκρούσεων: Αν το παιδί σας φαίνεται ότι θέλει να κάνει το βήμα για τη συμφιλίωση αλλά δεν ξέρει πώς, μπορείτε να το βοηθήσετε να προσεγγίσει την κατάσταση. Συζητήστε μαζί του για το πώς μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του, να αναλάβει την ευθύνη του και να αναζητήσει μια λύση με σεβασμό.
- Στηρίξτε την ανάπτυξή του: Ενθαρρύνετε το παιδί να μιλήσει ανοιχτά για ό,τι νιώθει, ώστε να κατανοήσει καλύτερα την κατάσταση και να αναγνωρίσει τη σημασία της φιλίας και του σεβασμού στις σχέσεις του.
Εάν επιλέξετε να επέμβετε…
Αν αποφασίσετε ότι η παρέμβαση είναι αναγκαία, κάντε το με τρόπο που δεν θα δημιουργήσει ένταση ή περαιτέρω τσακωμό. Πιθανώς να προτείνετε μια συνάντηση ανάμεσα στο παιδί σας και το άλλο παιδιά, όπου και τα δύο παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να προσπαθήσουν να καταλάβουν το ένα το άλλο.
Αφήστε τα παιδιά να μάθουν από την εμπειρία
Οι συγκρούσεις αποτελούν φυσικό μέρος της κοινωνικής ζωής και τα παιδιά μαθαίνουν πολύτιμες δεξιότητες μέσω αυτών. Αν δεν είναι κάτι σοβαρό, η εμπειρία αυτή μπορεί να τα βοηθήσει να αναπτύξουν καλύτερες ικανότητες επικοινωνίας και συνεργασίας.
Αν όμως η διαμάχη είναι σοβαρή ή επαναλαμβανόμενη, είναι απαραίτητο, όπως αναφέρθηκε, να διευκολύνετε τη διαδικασία συμφιλίωσης, πάντα όμως με σεβασμό στην ανάγκη των παιδιών για ανεξαρτησία και προσωπική ανάπτυξη.