Σε μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 1.500 γονείς από το Ηνωμένο Βασίλειο, το 31% των συμμετεχόντων ανέφερε ότι το να μένουν στο σπίτι με τα παιδιά ήταν πιο δύσκολο από το να πηγαίνουν στη δουλειά. Αν και αυτό το ποσοστό αναδεικνύει τις προκλήσεις της γονικής μέριμνας, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η έρευνα επικεντρώθηκε σε νέους γονείς και δεν μέτρησε άμεσα τα επίπεδα του άγχους τους. Άλλες έρευνες υποδεικνύουν ότι τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι γονείς που δεν έχουν δουλειά, βιώνουν υψηλά επίπεδα άγχους, αλλά με διαφορετικούς τρόπους.
Οι μητέρες που ασχολούνται αποκλειστικά με τη φροντίδα των παιδιών, βιώνουν στρες, το οποίο συχνά προέρχεται από την απομόνωση, την έλλειψη προσωπικού χρόνου και τα περιορισμένα συστήματα υποστήριξης. Οι εργαζόμενες μητέρες από την άλλη, αναφέρουν αρνητικά συναισθήματα, συνήθως λόγω της υπερφόρτωσης των ρόλων. Ταυτόχρονα, πολλές μαμάδες νιώθουν πως δεν μπορούν να κάνουν ούτε ένα διάλειμμα, καθώς πρέπει να διαχειριστούν τόσο τις πιέσεις της καριέρας όσο και τις οικογενειακές ευθύνες.
Διαβάστε επίσης: Έχετε δίδυμα; Από τι μπορεί να κινδυνεύετε
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν πως οι μητέρες που μένουν στο σπίτι κάνουν μια σωματικά και συναισθηματικά απαιτητική δουλειά και μάλιστα, πολλές φορές, χωρίς βοήθεια ή αναγνώριση. Εν τω μεταξύ, κάποιες εργαζόμενες μητέρες μπορεί να επιθυμούν να μείνουν στο σπίτι, αλλά οι οικονομικές πιέσεις να το καθιστούν αδύνατο. Σύμφωνα με τις μελέτες, μάλλον κανένας «δρόμος» δεν είναι απαραίτητα ευκολότερος. Αντίθετα, και οι δύο συνοδεύονται από ξεχωριστές θυσίες που επηρεάζουν την ευημερία των γυναικών.
Το νοητικό φορτίο της πλήρους απασχόλησης στη φροντίδα
Οι μητέρες που μένουν στο σπίτι δεν έχουν να διαχειριστούν μόνο τα δικά τους προγράμματα, αλλά και όλες τις ανάγκες του νοικοκυριού. Αυτό σημαίνει να θυμούνται πότε το μωρό κοιμήθηκε τελευταία φορά, να προγραμματίζουν τα γεύματα, να κλείνουν ραντεβού με γιατρούς, να διαχειρίζονται ξεσπάσματα, να διασφαλίζουν ότι καλύπτονται οι συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού. Η έρευνα για το «νοητικό φορτίο» δείχνει ότι οι μητέρες, ανεξαρτήτως επαγγελματικής κατάστασης, αναλαμβάνουν την πλειονότητα της… αόρατης εργασίας στο σπίτι.
Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές δουλειές, στη δουλειά στο σπίτι δεν υπάρχουν διαλείμματα, δεν υπάρχουν προαγωγές και δεν υπάρχει ξεκάθαρη «λήξη της ημέρας». Αυτό το συνεχές γνωστικό φορτίο μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα ποσοστά εξουθένωσης. Ομοίως, μελέτες με συμμετέχοντες εργαζόμενους γονείς υποδεικνύουν ότι η εξισορρόπηση των επαγγελματικών ευθυνών με τη διαχείριση του νοικοκυριού συντελεί στην χρόνια πίεση και την εξάντληση.
Δεν πρέπει να είναι μια… αόρατη δουλειά
Η υποστήριξη όλων των μητέρων, ανεξαρτήτως της εργασιακής τους κατάστασης, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Οι μαμάδες χρειάζονται οικονομική αναγνώριση, διαλείμματα χωρίς ενοχές, μεγαλύτερη βοήθεια και ευελιξία καθώς και αλλαγές στις πολιτιστικές προσδοκίες που αναμένουν από εκείνες να τα κάνουν όλα.