Και σε παλιότερες εποχές, αλλά πολύ περισσότερο σήμερα, η κοινωνία περιμένει από τη γυναίκα να φέρνει με επιτυχία σε πέρας το ρόλο της μητέρας, της συζύγου, της επαγγελματία, της νοικοκυράς, της φροντίστριας των πιο αδύναμων και ηλικιωμένων μελών της οικογένειας και πολλά ακόμα. Κατά προτίμηση, μάλιστα, στη διάρκεια όλων αυτών, οφείλει να είναι άψογα μακιγιαρισμένη, χτενισμένη και ντυμένη, ευγενική, υπομονετική, υποχωρητική, να κάνει ό,τι μπορεί για να σώζει ό,τι σώζεται.

Κι αν η πλειονότητα των γυναικών καταφέρνουν να ανταποκρίνονται σε αυτούς τους απαιτητικούς, περίπλοκους και αλληλοσυγκρουόμενους ρόλους, το κόστος έχει να κάνει με την έλλειψη χρόνου για τον εαυτό τους, τα χόμπι τους ή τις προσωπικές φιλοδοξίες τους, αλλά και με επιπτώσεις στη σωματική και, κυρίως, την ψυχική υγεία τους.

Διαβάστε επίσης: «Invisible String»: Μήπως ήταν… γραφτό να γνωρίσετε τον/την σύντροφό σας;

Γυναίκα: Περισσότερη ελευθερία, αλλά πιο δύσκολη διαχείριση

Οι νέες σύγχρονες γυναίκες δεν θυμούνται και δεν έχουν ζήσει τις εποχές που οι ομόφυλές τους πάλευαν με σθένος για την ισότητα, έχουν μόνο ακούσει και διαβάσει για εκείνους τους αγώνες. Παρ’ όλα αυτά, βιώνουν και οι ίδιες τις δυσκολίες, τις απαιτήσεις και το βάρος που φέρει μαζί της η γυναικεία ταυτότητα. Κι αν στις μέρες μας οι γυναίκες νιώθουν πολύ επιβαρυμένες, ακόμα και θυμωμένες γιατί θεωρείται δεδομένο ότι θα πρέπει να αναλάβουν κάποιες υποχρεώσεις ή, αντίθετα, κάποιες άλλες είναι «εκτός των ικανοτήτων τους», αυτό ήταν πιο σαφές και ξεκάθαρο στο –όχι και τόσο μακρινό– παρελθόν. Για παράδειγμα, δεν υπήρχε περίπτωση μια γυναίκα να δουλεύει εκτός σπιτιού και ένας άντρας να μεγαλώνει τα παιδιά τους. Σήμερα οι γυναίκες είναι θεωρητικά ελεύθερες να επιλέξουν τους ρόλους που θέλουν να υπηρετήσουν.

Σίγουρα είναι ελπιδοφόρο και συναρπαστικό το ότι έχουν την ευκαιρία να ασχοληθούν με πολλά. Από την άλλη, όμως, αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι τελικά οι σημερινές γυναίκες επωμίζονται περισσότερα σε σχέση με εκείνες του παρελθόντος. Έχουν όλους τους παραδοσιακούς ρόλους –της συζύγου, της μητέρας, της κόρης που φροντίζει, της αδελφής που έχει έγνοια– και ταυτόχρονα θέλουν να επιλέγουν κι εκείνους που συμβαδίζουν με τα όνειρα και τις επιθυμίες τους, όπως, για παράδειγμα, να ακολουθήσουν τη δική τους καριέρα. Ωστόσο, προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα σε τόσο πολλές και τόσο διαφορετικές ευθύνες, μπορεί να κουραστούν ή να εξαντληθούν. Καθώς είναι δυσανάλογα φορτωμένες με τη φροντίδα των παιδιών και του σπιτιού, τις εργασιακές υποχρεώσεις τους και πολλά άλλα, δεν είναι καθόλου απίθανο να εκδηλώσουν προβλήματα ψυχικής υγείας όπως έντονο στρες και κατάθλιψη.

Επιλέγοντας τους ρόλους

Για όλους αυτούς τους λόγους, οι σύγχρονες γυναίκες θα πρέπει να αποφασίσουν ποιοι ρόλοι είναι πρωταρχικοί για εκείνες και ποιοι μπορούν να υποβιβαστούν σε δευτερεύοντες ή ακόμα και τριτεύοντες. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αποφύγουν το burnout. Πρέπει να καταλήξουν τι έχει πραγματικά σημασία για τις ίδιες. Έτσι, αποφασισμένες για το τι θέλουν, θα το προτάξουν, θα το διεκδικήσουν και θα ζητήσουν βοήθεια και συμπαράσταση για όλα τα υπόλοιπα. Φυσικά, το θάρρος μιας επιλογής δεν έρχεται χωρίς συνέπειες και σχόλια – δυστυχώς, κάποιες φορές, και από άλλες γυναίκες.

Η κοινωνία μας θεωρεί ότι όλοι οι ρόλοι που συνδέονται με το σπίτι και την οικογένεια είναι η φυσική κλίση της γυναίκας –η οποία και πρέπει να τους διεκπεραιώνει χωρίς δυσκολία και στρες–, σε αντίθεση με εκείνον της εργαζόμενης, που την καταβάλλει. Προφανώς τίποτα από αυτά δεν ισχύει, ειδικά σε ένα τόσο απλοϊκό πλαίσιο σκέψης και εξήγησης. Μαζί με αυτά, πρέπει να καταρρεύσει και το αφήγημα ότι το γεγονός ότι οι γυναίκες εργάζονται είναι υπεύθυνο για πολλά από τα κοινωνικά δεινά – τα κενά στην εκπαίδευση των παιδιών, τη βία των ανηλίκων, τα διαζύγια κ.ο.κ.