Σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία καταγράφει σχεδόν κάθε μας κίνηση —από το τι τρώμε μέχρι πού βρισκόμαστε κάθε στιγμή— φαίνεται ότι τίποτα δεν μένει τελείως κρυφό (ούτε η απιστία). Ακόμα και οι πιο «ακίνδυνες» εφαρμογές στο κινητό μας μπορούν, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, να λειτουργήσουν ως αποδείξεις ενοχής. Ένα τέτοιο παράδειγμα; Οι εφαρμογές επιβράβευσης πελατών (loyalty cards), αυτές που χρησιμοποιούμε για να συγκεντρώνουμε πόντους όταν αγοράζουμε καφέ, φαγητό ή προϊόντα από σούπερ μάρκετ.

Οι ιδιωτικοί ερευνητές σήμερα δεν βασίζονται μόνο σε φυσική παρακολούθηση ή τηλεφωνικές καταγραφές. Αντίθετα, ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς τους περιλαμβάνει ανάλυση ψηφιακών δεδομένων. Συγκεκριμένα, ο ντετέκτιβ Άροντ Μποντ αποκάλυψε στη New York Post ότι οι εφαρμογές πιστότητας είναι πια ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να εντοπίζει την απιστία ή πιο σωστά, ενδείξεις αυτής. «Συνήθως δεν σου φαίνονται ύποπτες», λέει, «αλλά περιέχουν πάρα πολλές πληροφορίες για το πού και πότε βρισκόταν κάποιος».

Διαβάστε επίσης: Το άγχος «σκοτώνει» το σεξ;

Τα ψηφιακά ίχνη οδηγούν στην απιστία

Ας αναλύσουμε ένα υποθετικό σενάριο: Ένα άτομο λέει στον/στη σύντροφό του ότι δουλεύει μέχρι αργά. Την ίδια ώρα, όμως, στο κινητό του καταγράφεται συναλλαγή μέσω μιας εφαρμογής επιβράβευσης σε ένα εστιατόριο στην άλλη άκρη της πόλης. Η απόδειξη είναι εκεί — μαζί με την ακριβή ώρα και το μέρος. Ίσως να ήταν μια απλή έξοδος… Ίσως και όχι.

Οι εφαρμογές αυτές (όπως αυτές των καφέ, των σούπερ μάρκετ ή των φαρμακείων) καταγράφουν συνήθως:

  • Την ημερομηνία και ώρα της αγοράς
  • Την ακριβή τοποθεσία του καταστήματος
  • Το τι αγοράστηκε
  • Την επαναληψιμότητα (π.χ. «κάθε Πέμπτη, στο ίδιο σημείο»)

Ένας έξυπνος παρατηρητής —ή ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ— μπορεί να συνθέσει μια ιστορία που δεν ταιριάζει με όσα λέει ο «ύποπτος». «Το ψηφιακό αποτύπωμα ενός ατόμου λέει πάντα μια ιστορία — το θέμα είναι να τη διαβάσεις σωστά», υπογραμμίζει ο ειδικός.

Το θέμα δεν είναι να γίνουμε όλοι ντετέκτιβ ή να ψάχνουμε μανιωδώς τα κινητά των συντρόφων μας. Αυτό που τονίζουν πολλοί ειδικοί είναι ότι η εμπιστοσύνη και η επικοινωνία παραμένουν τα βασικά θεμέλια κάθε σχέσης. Όμως, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι ο ψηφιακός κόσμος έχει προσθέσει νέες διαστάσεις —και νέους κινδύνους— στην έννοια της εχεμύθειας.

Ίσως τελικά δεν είναι η τεχνολογία που μας «προδίδει», αλλά η απουσία ειλικρίνειας

Οι εφαρμογές, τα δεδομένα, οι πόντοι και τα GPS δεν έχουν πρόθεση — απλώς καταγράφουν. Αν κάτι αποκαλύπτεται, είναι επειδή προϋπήρχε. Σε μια εποχή όπου όλα αφήνουν ψηφιακά ίχνη, η πραγματική πρόκληση δεν είναι να κρύψεις, αλλά να επιλέξεις τη διαφάνεια. Γιατί καμία εφαρμογή, όσο «αθώα» κι αν φαίνεται, δεν μπορεί να καλύψει ένα ψέμα που αργά ή γρήγορα θα φανεί.