Μια από τις μεγαλύτερες μετα-αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα επιβεβαιώνει πώς η ψυχική κατάσταση των μπαμπάδων παίζει καθοριστικό ρόλο στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.
Όταν μιλάμε για τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού, η προσοχή συνήθως στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά στη μητέρα. Κι όμως, νέα δεδομένα έρχονται να αναδείξουν τη σημασία της πατρικής ψυχικής υγείας και πώς η αγνόησή της μπορεί να έχει μακροχρόνιες συνέπειες στην ανάπτυξη του παιδιού.
Διαβάστε επίσης: Παιδί: 10 σημάδια ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο μαζί μας
Τι έδειξε η μελέτη για τον ρόλο του μπαμπά;
Η μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Pediatrics συγκέντρωσε στοιχεία από 84 επιστημονικές μελέτες, με δείγμα δεκάδων χιλιάδων πατέρων και παιδιών. Τα αποτελέσματα ήταν ξεκάθαρα: Η συσχέτιση μεταξύ ψυχικών διαταραχών των πατέρων και μικρότερης παιδικής ανάπτυξης ήταν ισχυρή και συνεπής σε όλες τις ηλικιακές φάσεις της πρώιμης παιδικής ηλικίας.
Οι πατέρες που παρουσίαζαν κατάθλιψη, άγχος ή χρόνιο στρες στα πρώτα δύο χρόνια της πατρότητας, είχαν παιδιά με αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν:
- Συναισθηματική αστάθεια (π.χ. ευερεθιστότητα, θυμό)
- Γνωστικές καθυστερήσεις (λόγος, συγκέντρωση)
- Κοινωνικές δυσκολίες (κοινωνική απόσυρση, επιθετικότητα)
«Είμαι και εγώ εδώ!» Πώς εκδηλώνεται η ψυχική επιβάρυνση που αισθάνονται οι μπαμπάδες;
Η πατρική κατάθλιψη και το άγχος μπορεί να μην γίνονται εύκολα αντιληπτά. Τα σημάδια μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Απόσυρση ή ευερεθιστότητα
- Αδιαφορία για τις καθημερινές δραστηριότητες ή το παιδί
- Αϋπνία ή υπνηλία που δεν σχετίζεται με τη φροντίδα του μωρού
- Αίσθημα αποτυχίας ή αυτοϋποτίμησης
Αξίζει να σημειωθεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, ότι οι άντρες τείνουν να εκφράζουν διαφορετικά την ψυχική δυσφορία, συχνά μέσω απόστασης.
Γιατί η στήριξη του μπαμπά είναι επένδυση για όλη την οικογένεια;
Η ψυχική κατάσταση του μπαμπά δεν επηρεάζει μόνο το παιδί, αλλά και την δυναμική της σχέσης με τη μαμά, τη γενική ατμόσφαιρα του σπιτιού και τη γονεϊκή συνεργασία. Όταν ο ένας γονιός υποφέρει, ολόκληρη η οικογένεια το αισθάνεται.
Οι επιστήμονες τονίζουν πως η ψυχική υποστήριξη των πατέρων πρέπει να θεωρείται εξίσου σημαντική με εκείνη των μητέρων στην περίοδο της λοχείας και της πρώιμης γονεϊκότητας.
Δεν αρκεί να φροντίζουμε μόνο το μωρό και τη μαμά. Ο πατέρας χρειάζεται επίσης φροντίδα, στήριξη και αναγνώριση.
Όσο πιο γρήγορα σπάσουμε τα στερεότυπα γύρω από την “σιωπηλή αντοχή”, τόσο περισσότερο θωρακίζουμε τα παιδιά μας με γονείς υγιείς, παρόντες και συναισθηματικά σταθερούς.
