Ως μαμάδες, συχνά νιώθουμε ότι ακροβατούμε ανάμεσα στο να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να είμαστε διαθέσιμες για τα παιδιά μας. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι όταν προγραμματίζουμε λίγο «me time», όπως μια προπόνηση ή έξοδο με φίλους, αλλά μας κρατά πίσω ένα βάρος, το λεγόμενο «mom guilt».
Ορισμένοι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτό που συνήθως ονομάζουμε «mom guilt» δεν είναι πραγματικά ενοχή. Η ενοχή είναι το συναίσθημα που προκύπτει όταν ενεργούμε αντίθετα με τις αξίες μας. Αν, για παράδειγμα, μια μαμά νιώθει ότι προδίδει το παιδί της πηγαίνοντας για δείπνο με φίλους, αυτό που βιώνει δεν είναι αληθινή ενοχή αλλά συναισθηματική σύγχυση.
Διαβάστε επίσης: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να είσαι γονιός στην εποχή μας;
Τι κρύβεται πίσω από το «mom guilt»
Οι γονείς συχνά απορροφούν τα συναισθήματα των παιδιών τους προσπαθώντας να τα προστατέψουν από δυσάρεστα συναισθήματα. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση της ενοχής, η οποία στην πραγματικότητα είναι μια μεταφορά των συναισθημάτων του παιδιού στον γονιό.
Διαχωρίστε τα συναισθήματά σας από τα συναισθήματα των παιδιών
«Δώστε» τα συναισθήματα πίσω στα παιδιά:
- Οραματιστείτε ότι επιστρέφετε στο παιδί σας τα συναισθήματά του. Δεν σημαίνει ότι το απομακρύνετε, αλλά ότι του αφήνετε να έχει την κυριότητα των συναισθημάτων του.
- Μόλις διαχωρίσετε τα συναισθήματα, μπορείτε να τα αναγνωρίσετε και να δείξετε ενσυναίσθηση. Για παράδειγμα: «Ξέρω ότι σου φαίνεται δύσκολο που θα βγω απόψε. Θα σε δω όταν ξυπνήσεις και μπορούμε να πάμε μαζί βόλτα το πρωί.»
- Μην περιμένετε πάντα θετική ανταπόκριση. Τα παιδιά μπορεί να παραμείνουν αναστατωμένα, και αυτό είναι φυσιολογικό. Η ενσυναίσθηση τους διδάσκει να διαχειρίζονται δυσκολίες χωρίς να μεταφέρουν τις ενοχές στον γονιό.
Μην ξεχνάτε ότι:
- Οι γονείς δικαιούνται να αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους.
- Τα παιδιά δικαιούνται να είναι αναστατωμένα ή να μη συμφωνούν με τις επιλογές σας.
Δεν υπάρχει ένας μόνο «σωστός» τρόπος για να είναι μια γυναίκα μαμά. Οι προσεκτικά επιμελημένες εικόνες στα social των πεντακάθαρων σπιτιών, των χαμογελαστών παιδιών, των γκουρμέ γευμάτων και των μαμάδων που τα καταφέρνουν άψογα επαγγελματικά, ίσως μας κάνουν να πιστεύουμε πως κάτι δεν κάνουμε καλά.
Επαναπροσδιορίστε τη μητρότητα με τους δικούς σας όρους. Ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι είδους μητέρα θέλω να είμαι; Η δική σας προσωπική προσέγγιση της μητρότητας θα πρέπει να βασίζεται στις αξίες σας, την πραγματικότητά σας και τις μοναδικές ανάγκες της οικογένειάς σας.
Με αυτή τη νοοτροπία, το «mom guilt» δεν μετατρέπεται σε εμπόδιο, αλλά σε εργαλείο ενίσχυσης της σχέσης γονέα-παιδιού. Η προσωπική φροντίδα δεν είναι απλώς αποδεκτή, αλλά και αναγκαία για την ισορροπία όλων στην οικογένεια.
