Σε έναν κόσμο που εστιάζει όλο και περισσότερο στην απόδοση, τις εξετάσεις και τα αποτελέσματα, οι γονείς αναρωτιούνται: πώς μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά μου να αγαπήσουν πραγματικά τη μάθηση;
Η απάντηση δεν βρίσκεται στα αριστεία και τους βαθμούς, αλλά στην περιέργεια, την ανακάλυψη και τη χαρά της διαδικασίας της εξερεύνησης. Πώς να μεγαλώσετε παιδιά που δεν φοβούνται να ρωτήσουν, να αποτύχουν και – το κυριότερο – να συνεχίσουν να μαθαίνουν.
Διαβάστε επίσης: Παιδί: Τι συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος του αντιμετωπίζει την πρόκληση ενός παζλ;
Η περιέργεια δεν σκότωσε τη γάτα
Τα παιδιά είναι από τη φύση τους περίεργα – θέλουν να εξερευνήσουν, να αγγίξουν, να ρωτήσουν. Αντί να τα περιορίζουμε, μπορούμε να γίνουμε οι “συνεργοί” και βοηθοί τους στην ανακάλυψη. Αν το παιδί δείχνει ενδιαφέρον για τα αεροπλάνα, μην αρκεστείτε σε ένα βιβλίο – φτιάξτε μαζί ένα μοντέλο. Αν λατρεύει τα ζώα, κάντε μαζί μια “έρευνα” για το αγαπημένο του ή δείτε μαζί ντοκιμαντέρ ανάλογα με την ηλικία του.
Tip: Κάθε σαββατοκύριακο, αφήστε το παιδί να διαλέξει ένα «πρότζεκτ». Από τα αυτοκίνητα μέχρι τα ηφαίστεια, το θέμα δεν έχει σημασία – σημασία έχει η διαδικασία!
Όχι άλλοι βαθμοί – περισσότερες εμπειρίες
Η μάθηση δεν μετριέται μόνο με βαθμούς. Ρωτήστε το παιδί σας: Πώς ένιωσες όταν ήσουν καλά προετοιμασμένος; Ποιο κομμάτι σου άρεσε περισσότερο; Η αυτοπεποίθηση που προκύπτει από την αληθινή προσπάθεια είναι ανεκτίμητη.
Δείξτε τους τη χαρά της γνώσης, όχι τη φοβία της αποτυχίας. Αντί για «πόσο πήρες;», ρωτήστε «τι έμαθες σήμερα;».
Μάθηση δεν σημαίνει τελειότητα – σημαίνει επιμονή
Η απογοήτευση είναι μέρος της διαδικασίας. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να επιμένουν, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Βοηθήστε τα να παραμείνουν στο «ενδιάμεσο» στάδιο – εκεί που δεν ξέρουν ακόμα, αλλά αρχίζουν να καταλαβαίνουν.
Και εσείς οι ίδιοι; Δοκιμάστε κάτι νέο! Μάθετε φωτογραφία, γιόγκα, ή έστω… να φτιάχνετε παζλ. Δείξτε στα παιδιά σας ότι κι εσείς μαθαίνετε. Αυτό είναι ισχυρό παράδειγμα και αυτό που τα παρακινήσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο να αγαπήσουν τη μάθηση και τη συνεχή ανακάλυψη.
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά άλλωστε ποια είναι τα επαγγέλματα του μέλλοντος και ποια εκπαίδευση είναι η καταλληλότερη, όλα αυτά είναι άγωστα – το πάθος για μάθηση είναι η πυξίδα. Κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι το σχολείο ή το πανεπιστήμιο σε 10-15 χρόνια. Ξέρουμε όμως ότι τα παιδιά που αγαπούν τη μάθηση θα είναι ευέλικτα, δημιουργικά και δυναμικά – ό,τι κι αν τους φέρει το μέλλον.
Αντί να “τρέχετε” για το επόμενο βραβείο, επενδύστε σε κάτι βαθύτερο: τη σχέση του παιδιού με τη γνώση. Μεγαλώστε ένα παιδί που θέλει να μάθει περισσότερα. Που ρωτά, αποτυγχάνει, προσπαθεί ξανά – και τελικά μαθαίνει πώς να μαθαίνει.
