Η μουσική είναι κάτι παραπάνω από ένα χόμπι: είναι ένας μοναδικός τρόπος έκφρασης, ανάπτυξης και ενίσχυσης των γνωστικών ικανοτήτων του παιδιού. Πότε, όμως, είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσει ένα παιδί μαθήματα μουσικής; Πρέπει να περιμένουμε να το ζητήσει μόνο του; Και ποιο όργανο είναι το πιο κατάλληλο;
Tι λέει η επιστήμη – και πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αναπτύξει μια δια βίου σχέση με τη μουσική.
Διαβάστε επίσης: Συγκεντρωμένα παιδιά: Η εξωσχολική δραστηριότητα που «ακονίζει» το μυαλό
Η μουσική ως “εργαλείο” ανάπτυξης: Τι δείχνουν οι έρευνες;
Πλήθος μελετών αποδεικνύει ότι τα παιδιά που μαθαίνουν μουσική έχουν:
- Βελτιωμένες γνωστικές δεξιότητες
- Καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο
- Αναπτυγμένες κοινωνικές και συναισθηματικές ικανότητες
Επομένως, όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα για ένα παιδί να έρθει σε επαφή με τον κόσμο της μουσικής. Σύμφωνα με έρευνα, η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί είναι πριν τα 9 έτη. Γιατί; Γιατί γύρω στα 9:
- Η μουσική ικανότητα παγιώνεται, δηλαδή γίνεται λιγότερο ευέλικτη.
- Πριν από αυτή την ηλικία, ο εγκέφαλος των παιδιών είναι πιο “δεκτικός” στη μουσική, και η επαφή με οργανωμένη μουσική εκπαίδευση βοηθά το παιδί να αναπτύξει πλήρως τις ικανότητές του.
Μάλιστα, έρευνα στη Βρετανία έδειξε ότι o ενθουσιασμός για μουσική φτάνει στο μέγιστο στις ηλικίες 5-6, ενώ μειώνεται στο μισό μέχρι τα 7, αν το παιδί δεν ξεκινήσει μαθήματα,
Πρέπει να περιμένετε να το ζητήσει μόνο του;
Όχι απαραίτητα. Αν και πολλά παιδιά ζητούν από μόνα τους να κάνουν μουσική – ειδικά όταν βλέπουν αδέρφια ή φίλους – δεν είναι προϋπόθεση για να ξεκινήσουν. Αρκεί να τους προσφέρετε την εμπειρία, σε μια θετική και παιχνιδιάρικη μορφή.
Ποια μουσικά όργανα είναι κατάλληλα για αρχή;
- Πιάνο/Πλήκτρα: Από 4-5 ετών
- Βιολί: Από 3-4 ετών
- Φλογέρα/Φλάουτο: Από 5 ετών
- Γιουκαλίλι: Από 4 ετών
- Τρομπέτα/Κλαρινέτο: Από 7 ετών ή αργότερα
Η μέθοδος Suzuki
Η μέθοδος Suzuki είναι ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο σύστημα μουσικής εκπαίδευσης που αναπτύχθηκε από τον Ιάπωνα βιολιστή και παιδαγωγό Shinichi Suzuki. Βασίζεται στην ιδέα ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν μουσική με τον ίδιο φυσικό τρόπο που μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα – μέσω ακρόασης, μίμησης, επανάληψης και ενεργής συμμετοχής του περιβάλλοντός τους.
Η διδασκαλία ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία, ακόμη και από 3 ετών. Τα παιδιά ενθαρρύνονται να ακούν τα κομμάτια πριν τα παίξουν, δίνοντας έμφαση πρώτα στο ακουστικό κομμάτι και έπειτα στην ανάγνωση παρτιτούρας. Οι γονείς συμμετέχουν ενεργά στην καθημερινή εξάσκηση, λειτουργώντας ως βοηθοί στη μαθησιακή διαδικασία.
Η μέθοδος δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ποιότητα του ήχου, τη μουσική έκφραση και την καλλιέργεια του χαρακτήρα του παιδιού. Χρησιμοποιείται κυρίως για βιολί, αλλά και για πιάνο, τσέλο, φλάουτο και άλλα όργανα.
Ο στόχος της Suzuki δεν ήταν απλώς η δημιουργία δεξιοτεχνών, αλλά καλών και ευαίσθητων ανθρώπων. Το κεντρικό της μήνυμα ήταν: «Κάθε παιδί μπορεί», αρκεί να έχει υποστηρικτικό περιβάλλον.
Είναι φυσιολογικό να αλλάξει όργανο στην πορεία;
Ναι! Πολλά παιδιά ξεκινούν με ένα απλό όργανο, όπως το γιουκαλίλι ή τη φλογέρα, και αργότερα μετακινούνται σε πιο σύνθετα, όπως το σαξόφωνο ή την κιθάρα. Δεν σημαίνει αποτυχία – είναι μέρος της μουσικής αναζήτησης και της εξέλιξης του παιδιού.
Πώς να διαλέξετε τον σωστό δάσκαλο;
Ένας καλός δάσκαλος μουσικής θα πρέπει να:
- Έχει παιδαγωγική προσέγγιση
- Χρησιμοποιεί αναγνωρισμένες μεθόδους (π.χ. Kodály, Orff, Suzuki)
- Προσαρμόζει το μάθημα στην ηλικία και την προσωπικότητα του παιδιού
- Δημιουργεί πλαίσιο εξάσκησης στο σπίτι με ρεαλιστικές απαιτήσεις
- Συνεργάζεται με τους γονείς
