Όλοι οι γονείς νιώθουμε ενοχές κάποιες στιγμές: Όταν δεν απολαμβάνουμε το παιχνίδι με τα παιδιά μας. Όταν χάνουμε την ψυχραιμία μας μετά από μια κουραστική μέρα. Ή όταν αφήνουμε το μωρό με babysitter για πρώτη φορά.

Ο τρόπος που διαχειρίζεστε αυτή την ενοχή επηρεάζει όχι μόνο τη δική σας ψυχική ισορροπία αλλά και την εικόνα που δίνετε στα παιδιά σας. Οι γονείς που νιώθουν ενοχές συχνά θυσιάζουν την αυτοφροντίδα τους ή αναλαμβάνουν επιπλέον ευθύνες παρότι το πρόγραμμά τους είναι ήδη γεμάτο. Οι συναισθηματικά έξυπνοι γονείς βλέπουν την ενοχή σαν ένα απλό συναίσθημα. Τη διερευνούν, την ονοματίζουν και δεν της επιτρέπουν να σαμποτάρει την ευημερία τους.

Διαβάστε επίσης: Η «τεχνική του σάντουιτς» που ρίχνει της άμυνες των παιδιών

Ονοματίστε τα συναισθήματά σας

Η ενοχή είναι δυσάρεστη και είναι φυσικό να θέλετε να την αποφύγετε. Αυτό, όμως, μπορεί να σας οδηγήσει σε τελειομανία ή υπερβολική αυτοκριτική. Δοκιμάστε να την παρατηρήσετε και να την ονομάσετε. Μόνο έτσι μειώνεται η ένταση και αισθάνεστε πιο ήρεμοι.

Ξεχωρίστε τις ενοχές που σας βοηθούν να γίνετε καλύτεροι γονείς από εκείνες που σας βαραίνουν άδικα

Υπάρχει η ενοχή που σας ωθεί να ζητήσετε συγγνώμη ή να αναλάβετε ευθύνη όταν πληγώνετε κατά λάθος το παιδί σας. Υπάρχει όμως και η ενοχή που εμφανίζεται χωρίς λόγο, επειδή νιώθετε ότι δεν ανταποκρίνεστε σε κοινωνικές προσδοκίες ή σε όσα σας έμαθαν οι δικοί σας γονείς.

Αφήστε την ενοχή να περάσει σαν κύμα

Τα συναισθήματα μοιάζουν με κύματα: κορυφώνονται και μετά υποχωρούν. Όταν το σώμα σας είναι χαλαρό, είναι πιο εύκολο να τα βιώσετε χωρίς να σας κατακλύσουν.

Προσεγγίστε την ενοχή με περιέργεια

Κάντε στον εαυτό σας δύο απλές ερωτήσεις:

  • Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή που με κάνει να νιώθω ενοχή;

  • Μήπως η ενοχή καλύπτει κάποιο άλλο συναίσθημα, όπως λύπη ή φόβο;

Όταν αναγνωρίσετε το βασικό συναίσθημα, μπορείτε να το διαχειριστείτε πιο εύκολα, αντί να το αφήσετε να «κρυφτεί» πίσω από την ενοχή.

Μιλήστε στον εαυτό σας με καλοσύνη

Η ενοχή συχνά συνοδεύεται από αρνητικές σκέψεις: «Είμαι κακός γονιός», «Δεν αξίζω βοήθεια». Σπάστε αυτόν τον κύκλο μιλώντας στον εαυτό σας όπως θα μιλούσατε στο παιδί σας ή σε έναν καλό φίλο.

Εστιάστε στο τώρα

Τι θα γίνει αν το παιδί μου μείνει πίσω στο σχολείο; Κι αν μεγαλώνοντας δυσανασχετήσει που εργάζομαι πολλές ώρες; Καλύτερα να μην σηκώνετε το βάρος μελλοντικών προβλημάτων που μπορεί να μην έρθουν ποτέ. Σκεφτείτε τι μπορείτε να προσφέρετε στο παιδί αυτή τη στιγμή. Μπορείτε να διαβάσετε ένα βιβλίο μαζί απόψε πριν κοιμηθεί; Μπορείτε να το ακούσετε αν σήμερα είχε μια δύσκολη μέρα; Αναγνωρίστε τις ανάγκες της κάθε στιγμής και χωρίς ενοχές, κάντε ό,τι νιώθετε πως είναι εφικτό να γίνει μέρα με τη μέρα.