Τα μαθηματικά είναι ένα μάθημα που συχνά φαίνεται χαοτικό στα παιδιά. Δεν είναι λίγες οι φορές που δυσκολεύονται να τα καταλάβουν, που το λύσουν τις ασκήσεις τους τούς φαίνεται βουνό. Τι μπορούμε να κάνουμε για να τα αγαπήσουν λίγο περισσότερο;
Διαβάστε επίσης: Μπορούν τα επιτραπέζια παιχνίδια να βοηθήσουν τα παιδιά στα μαθηματικά;
Ίσως ένας από τους τρόπους είναι να μην περιορίζουμε τα μαθηματικά στο σχολείο. Τι σημαίνει αυτό; Να προσπαθήσουμε να τα εισάγουμε με έξυπνο και απλό τρόπο στην καθημερινότητα του παιδιού, ώστε να τους γίνουν πιο οικεία.
Η εκμάθηση των μαθηματικών καλό είναι να ξεκινά, λοιπόν, ήδη από το σπίτι, όπως λένε και οι ερευνητές. Συγκεκριμένα, σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Child Development, οι επιστήμονες αποκαλύπτουν ότι απλές, παιγνιώδεις δραστηριότητες μέσα στην οικογένεια μπορούν να ενισχύσουν τις μαθηματικές δεξιότητες των παιδιών.
Η εν λόγω μελέτη καθιερώνει για πρώτη φορά μια αιτιώδη σχέση μεταξύ οικογενειακών πρακτικών και μαθηματικής ανάπτυξης, χωρίς τη χρήση αυστηρών ή περίπλοκων συστημάτων.
Το να φέρνουμε τα μαθηματικά στην σπιτική καθημερινότητα του παιδιού είναι με μία παιγνιώδη και αποτελεσματική προσέγγιση είναι κάτι που μπορεί να κάνει τη διαφορά, αναφέρουν οι μελετητές. Εδώ και καιρό είναι γνωστό ότι το οικογενειακό περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στη μάθηση από τα πρώτα κιόλας χρόνια. Ενώ όμως η μετάδοση του λόγου και της ανάγνωσης έχει μελετηθεί εκτενώς, η ανάπτυξη των μαθηματικών δεξιοτήτων παραμένει σχετικά υποτιμημένη.
Στην παραπάνω μελέτη, λοιπόν, αποδεικνύεται για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό πλαίσιο ότι απλές μαθηματικές δραστηριότητες, ενσωματωμένες στην καθημερινή ζωή γονέων και παιδιών, μπορούν να έχουν άμεση επίδραση στην ανάπτυξη μαθηματικών δεξιοτήτων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Κοινωνική ανισότητα και μαθηματικά
Οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες επηρεάζουν έντονα τη σχολική επιτυχία. Οι ανισότητες αυτές, σύμφωνα με έρευνες, είναι ιδιαίτερα εμφανείς και στα μαθηματικά. Μεταξύ των παραγόντων που παίζουν ρόλο, οι διαφορές στις γονεϊκές πρακτικές που σχετίζονται με τους αριθμούς έχουν τραβήξει αυξανόμενο ενδιαφέρον. Κάποιες οικογένειες μιλούν περισσότερο για ποσότητες, χρησιμοποιούν πιο συχνά αριθμούς στην καθημερινότητα ή στα κοινά παιχνίδια τους.
Προηγούμενες μελέτες, κυρίως από τις ΗΠΑ, είχαν δείξει ότι οι εν λόγω πρακτικές προάγουν τη μαθηματική μάθηση. Ωστόσο, πολλές από αυτές βασίζονταν σε μη ρεαλιστικές παρεμβάσεις, απαιτούσαν επαναλαμβανόμενες ασκήσεις και στενή καθοδήγηση των γονιών από επιστήμονες.
Μια προσέγγιση βασισμένη στο παιχνίδι και στην καθημερινότητα
Για να ξεπεραστούν αυτοί οι περιορισμοί, οι ερευνητές σχεδίασαν μια παρέμβαση στο σπίτι, βασισμένη σε απλές και παιγνιώδεις δραστηριότητες, προσαρμοσμένες στη φυσιολογική ροή της οικογενειακής ζωής.
Στη σχετική έρευνα, λοιπόν, για έξι εβδομάδες, οι γονείς που συμμετείχαν έλαβαν παιχνίδια, όπως κάρτες και πίνακες, καθώς και βιβλία που ενθάρρυναν συζητήσεις γύρω από τους αριθμούς. Δεν υπήρχαν αυστηρές οδηγίες ή εκπαίδευση. Οι γονείς ήταν ελεύθεροι να επιλέγουν υλικά και χρόνο δραστηριοτήτων, στον δικό τους ρυθμό.
Στη μελέτη, συμμετείχαν 117 παιδιά νηπιαγωγείου. Τυχαία κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες, αυτή των μαθηματικών και αυτή της γλώσσας. Η δεύτερη περιλάμβανε δραστηριότητες εξίσου γνωστικές, αλλά χωρίς μαθηματικό περιεχόμενο.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν ξεκάθαρα. Τα παιδιά που συμμετείχαν στις μαθηματικές δραστηριότητες σημείωσαν σημαντική πρόοδο, ιδιαίτερα στην αντιστοίχιση ποσοτήτων και συμβόλων και στην κατανόηση της σειράς των αριθμών, δύο θεμελιώδεις δεξιότητες για τη μελλοντική μάθηση στο πεδιό των μαθηματικών.
Οικογένεια ως φυσικός χώρος μάθησης
Βασιζόμενη σε καθημερινές, προσβάσιμες αλληλεπιδράσεις, η έρευνα αυτή δείχνει ότι οι οικογενειακές πρακτικές έχουν άμεση επίδραση στη μαθηματική ανάπτυξη και ότι είναι εφικτές αποτελεσματικές παρεμβάσεις χωρίς πολύπλοκα ή δαπανηρά προγράμματα.
Οι επιστήμονες ανοίγουν νέους, πρακτικούς δρόμους για την καταπολέμηση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων και για την προώθηση των μαθηματικών ως φυσικού και ευχάριστου μέρους της οικογενειακής ζωής και όχι ως πηγής άγχους.