Είσαι στο τηλέφωνο με τον προϊστάμενό σου όταν το παιδί σου μπαίνει φουριόζο στο δωμάτιο:
«Μαμά, μπορώ να βγω έξω;»
«Μαμά μιλάει τώρα, γλυκό μου. Μην με διακόπτεις.»
Δευτερόλεπτα αργότερα, η ίδια φωνούλα ξανακούγεται – αυτή τη φορά πιο έντονα:
«Μαμά, θέλω να βγω έξω τώρα!»
Και πριν προλάβεις να συγκρατήσεις την ψυχραιμία σου, ακούγεται το τελειωτικό:
«ΜΑΜΑ! ΕΙΠΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ!»
Αν σου θυμίζει κάτι, δεν είσαι μόνη. Στην ηλικία των 5 ετών, τα παιδιά αρχίζουν μόλις να συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω τους, αλλά χρειάζεται χρόνος για να το εμπεδώσουν.
Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Πώς έχει αλλάξει ο τρόπος που παίζουν σήμερα;
Καθώς η βραχυπρόθεσμη μνήμη τους βελτιώνεται και η παρόρμησή τους μειώνεται, μαθαίνουν σταδιακά να «κρατούν τη σκέψη τους» μέχρι να τελειώσεις αυτό που κάνεις. Ωστόσο, τους λείπουν ακόμα οι δεξιότητες κριτικής σκέψης για να κρίνουν πότε και πώς είναι σωστό να διακόψουν: Είναι εντάξει να το κάνω αν πεινάω; Αν χρειάζομαι χαρτομάντιλο; Αν τρέχει το νερό; Αν έχει πιάσει φωτιά;
Δώσε το καλό παράδειγμα
Τα παιδιά αντιγράφουν τους μεγάλους. Αν εσύ και ο σύντροφός σου συνηθίζετε να διακόπτετε ο ένας τον άλλο, προσπαθήστε να το αλλάξετε. Και, το ίδιο σημαντικό, μην διακόπτεις κι εσύ το παιδί σου όταν μιλάει. Αν τύχει, σταμάτα και πες: «Συγγνώμη, σε διέκοψα. Συνέχισε».
Έτσι του μαθαίνεις ότι το να ζητάς συγγνώμη και να δείχνεις σεβασμό στον συνομιλητή σου είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο. Χρησιμοποίησε συχνά λέξεις όπως «παρακαλώ», «ευχαριστώ», «συγγνώμη», «με συγχωρείς».
Ρώτα «Γιατί σου αρέσει τόσο το ποδόσφαιρο;» και άκου προσεκτικά. Όταν τελειώσει, πες: «Τώρα είναι η σειρά μου να απαντήσω και μετά ρωτάς εσύ κάτι». Αν σε διακόψει, πες: «Περίμενε λίγο να τελειώσω.» Έτσι του δείχνεις ότι η συζήτηση έχει ρυθμό, σαν παιχνίδι εναλλαγής ρόλων.
Παιδί με υπομονή
Η υπομονή αποτελεί ένα πολύτιμο χαρακτηριστικό και παίζει μεγάλο ρόλο στη διαδικασία ωρίμανσης των παιδιών. Αναπτύσσει την κρίση και ενθαρρύνει τη συναισθηματική ενδυνάμωση του χαρακτήρα τους. Eίναι ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό, που συνδυαστικά με την επιμονή φέρνει την επιτυχία σε διάφορους τομείς. Στον αντίποδα της υπομονής βρίσκεται η ανυπομονησία, η οποία συνήθως συνοδεύεται από νευρικότητα, ανεπιθύμητες αντιδράσεις κι επιπολαιότητα.
Σύμφωνα με έρευνες, η ικανότητα ενός παιδιού να ελέγχει τις παρορμήσεις του και να καθυστερεί την άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών του, προβλέπει σε σημαντικό βαθμό την καλύτερη απόδοση στο σχολείο, το φροντιστήριο, τις ξένες γλώσσες ή την άθληση. Η υπομονή σχετίζεται με την αυτοκυριαρχία και την ψυχραιμία στις όποιες δυσκολίες μπορεί να έρθουν στο δρόμο του.
