Μερικές απλές λέξεις ή μικρές φράσεις μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά στη ζωή ενός παιδιού. Αν ειπωθούν συχνά από τους γονείς, χαράσσονται μέσα του και γίνονται μέρος της εσωτερικής φωνής που θα το καθοδηγεί και στην ενήλικη ζωή του. Δυστυχώς, όμως, τα παιδιά δεν τις ακούνε όσο συχνά θα έπρεπε. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτά τα λόγια από το στόμα των γονιών έχουν δύναμη για τα παιδιά, γιατί ακούγοντάς τες, διαμορφώνουν το πώς βλέπουν τον εαυτό τους και το πόσο ασφαλή νιώθουν στον κόσμο.

Διαβάστε επίσης: Ώρα για επίσκεψη στο γιατρό- Πώς θα γίνει η εμπειρία ευχάριστη;

Οι άνθρωποι, όταν είναι στην τρυφερή παιδική και στην κρίσιμη εφηβική ηλικία, αναπτύσσουν ακόμη την ταυτότητά τους, την αυτοεκτίμησή τους και τη συναισθηματική τους ανθεκτικότητα.

Όταν, σε αυτά τα χρόνια, οι γονείς χρησιμοποιούν συνειδητά, επιβεβαιωτικά λόγια, ενισχύουν την αυτοπεποίθηση, καλλιεργούν εμπιστοσύνη και διδάσκουν στα παιδιά πώς να επικοινωνούν με καλοσύνη και ενσυναίσθηση. Αντίθετα, τα αρνητικά ή απορριπτικά λόγια μπορεί να οδηγήσουν σε άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυσκολίες στις σχέσεις.

Υπάρχουν, λοιπόν, έξι λέξεις που τα παιδιά χρειάζεται να ακούν πιο συχνά και μία που καλό είναι να αποφεύγουμε:

1. «Ακούω»

Τα παιδιά περνούν πολλές ώρες σε σχολείο ή παιδικό σταθμό, όπου πρέπει να ακούν συνεχώς εντολές και οδηγίες. Οι ενήλικες, όμως, δεν ακούν πάντα τα παιδιά. Όταν νιώθουν ότι οι γονείς τα ακούν, αποκτούν την εσωτερική αίσθηση ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους αξίζουν προσοχής. Αυτό τα βοηθά να αισθάνονται πιο σίγουρα και ασφαλή στις σχέσεις τους.

Λέγοντας ο γονιός στο παιδί «σε ακούω», του δείχνει ότι είναι παρών, προσεκτικός και ανοιχτός να το ακούσει, ακόμη και όταν αυτό είναι αγχωμένο ή αναστατωμένο. Του δίνει την αίσθηση ότι η φωνή του μετράει και ενθαρρύνει την ειλικρίνεια.

2. «Ναι»

Η λέξη «ναι» δεν σημαίνει ότι τα πάντα επιτρέπονται. Σημαίνει ότι ο γονιός αναγνωρίζει τις επιθυμίες του παιδιού, ακόμη κι αν του φαίνονται ασήμαντες. Όταν λέμε «ναι» στις ιδέες του παιδιού, επικυρώνουμε όχι μόνο την ιδέα, αλλά και το ίδιο το παιδί. Αυτή η λέξη το βοηθά να νιώθει ότι το εκτιμούν και το σέβονται.

Φυσικά, υπάρχουν όρια για λόγους ασφάλειας ή υγείας, αλλά όταν δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, η ευελιξία και η ενθάρρυνση νέων εμπειριών βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν θάρρος.

3. «Συγγνώμη»

Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να ζητήσουν συγγνώμη, όμως είναι ένα από τα πιο δυνατά μαθήματα που μπορούμε να δώσουμε. Όταν ζητάμε συγγνώμη από ένα παιδί, του δείχνουμε ότι τα συναισθήματά του έχουν αξία. Του μαθαίνουμε πως όλοι κάνουμε λάθη και πώς να επανορθώνει με σεβασμό.

Αυτό διδάσκει στα παιδιά ότι κανείς δεν είναι υπεράνω και τα προστατεύει από δύσκολες σχέσεις στις οποίες μπορεί να πιεστούν ή να μη δέχονται καλή συμπεριφορά, απλώς επειδή κάποιος «έχει εξουσία».

4. «Ξεκουράσου – Κάνε ένα διάλειμμα»

Οι λέξεις αυτές είναι αντίβαρο στην κουλτούρα της υπερκόπωσης, ενώ παράλληλα ενθαρρύνοντας τα παιδιά να κάνουν διάλειμμα, τα βοηθάμε να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους και να σέβονται τα όριά τους.

Μαθαίνουν ότι η ξεκούραση είναι εξίσου σημαντική με την παραγωγικότητα. Έτσι, μεγαλώνοντας γίνονται άνθρωποι που δεν συνδέουν την αξία τους με την απόδοσή τους και προστατεύονται από το άγχος και την εξουθένωση.

5. «Σ’ αγαπώ»

Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο, αλλά ενισχύει την αίσθηση ασφάλειας και του ανήκειν. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά «το ξέρουν», χωρίς να τους το λένε. Όμως η ρητή έκφραση αγάπης ενδυναμώνει τη σχέση και λειτουργεί σαν «ασπίδα» απέναντι στο άγχος.

Και το μήνυμα είναι σαφές. Η αγάπη δεν εξαρτάται από τη συμπεριφορά. Δηλαδή ακόμη και αν οι γονείς θέτουν όρια ή υπάρχουν κάποιοι καβγάδες, η μαμά και ο μπαμπάς δεν σταματούν ποτέ να αγαπούν το παιδί τους.

6. «Είσαι ασφαλής»

Τα παιδιά έχουν βαθιά ανάγκη να νιώθουν ασφάλεια, όχι μόνο σωματική, αλλά και συναισθηματική. Όταν ένα παιδί είναι φοβισμένο, ανήσυχο ή αναστατωμένο, αυτή η φράση το ηρεμεί και ενισχύει την εμπιστοσύνη του στους γονείς του. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συναισθηματική ασφάλεια είναι εξίσου σημαντική με την τροφή, τη στέγη, την υγεία και την εκπαίδευση.

Είμαι απογοητευμένος/η από σένα

Αυτή η φράση ίσως σοκάρει το παιδί. Είναι βαθιά επιζήμιο για την ψυχολογία του να ακούει κάτι τέτοιο. Το παιδί δεν βρίσκεται εδώ για να μας ευχαριστεί ή να ρυθμίζει τα συναισθήματά μας. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος, με τη δική του ψυχή, αποστολή και σκοπό. Η αποδοκιμασία με τη μορφή απογοήτευσης δεν ωφελεί τη σχέση γονέα-παιδιού, αντίθετα προκαλεί ντροπή και συναισθηματική απόσυρση.