Για πολλούς γονείς, και ειδικά για τις μαμάδες, η λέξη «ξεκούραση» μοιάζει σχεδόν… φανταστική. Πάντα υπάρχει κάτι να γίνει: πιάτα, ρούχα, σχολικά, pilates, φαγητό, δουλειά, υποχρεώσεις. Και κάπως έτσι, η ημέρα τελειώνει και συνειδητοποιείτε πως δεν κάθισατε ούτε πέντε λεπτά πραγματικά ήσυχα. Συνιθίζετε να λέτε «θα τελειώσω πρώτα τα πάντα, κι ύστερα θα καθίσω», — όμως αυτό το «μετά» δεν έρχεται ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως η ξεκούραση δεν προγραμματίζεται αλλά “αρπάζεται”. Εμφανίζεται απροσδόκητα, σε μικρές χαραμάδες μέσα στην ημέρα, και αν δεν την αναγνωρίσετε, θα σας ξεφύγει.
Διαβάστε επίσης: Μαμάδες: Τα «κόλπα» αυτοφροντίδας της μαμάς των ’90s
Από την «τέλεια στιγμή» στη «ρεαλιστική στιγμή»
Έχουμε όλοι στο μυαλό μας μια ιδανική εικόνα χαλάρωσης: καφές, ησυχία, ίσως ένα βιβλίο ή μουσική. Όμως η ζωή με παιδιά δεν συνεργάζεται πάντα με τα σχέδιά μας. Η πραγματική ευκαιρία για ξεκούραση μπορεί να εμφανιστεί τη στιγμή που μόλις έχουμε βάλει πλυντήριο ή που τα παιδιά παίζουν ήσυχα για λίγα λεπτά. Αντί να σκεφτούμε«θα κάνω πρώτα αυτό», ας δοκιμάσουμε να πούμε «θα κάτσω τώρα για λίγο».
Μπορεί να μην είναι η τέλεια εκδοχή, αλλά είναι πραγματικός χρόνος για εμάς— κι αυτό έχει περισσότερη αξία από την αναμονή μιας ιδανικής στιγμής που ίσως δεν έρθει ποτέ.
«Μπορώ να χαλαρώσω τώρα», χωρίς «πρέπει»
Η χαλάρωση δεν είναι υποχρέωση, είναι κατάσταση. Όταν την αντιμετωπίζετε σαν κάτι που «πρέπει» να κάνετε, χάνεται η ουσία. Αντίθετα, αν της επιτρέψετε να έρθει φυσικά —όπως εκείνη τη στιγμή που θέλετε απλώς να απολαύσετε τον καφέ σας— τότε γίνεται πραγματική απόλαυση.
Μερικές φορές το σώμα είναι ήρεμο, αλλά το μυαλό τρέχει. Εκεί χρειάζεται απλώς μια παύση: να αποδεχθείτε ότι αυτή τη στιγμή μπορείτε να ξεκουραστείτε, χωρίς ενοχές.
Μαθήματα από τα παιδιά — και τους μπαμπάδες
Τα παιδιά ξεκουράζονται όποτε το χρειάζονται. Δεν σκέφτονται αν “το αξίζουν”. Το ίδιο και πολλοί μπαμπάδες: μπορούν να πάρουν έναν υπνάκο ενώ τα παιδιά παίζουν, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Οι μαμάδες, αντίθετα, συχνά νιώθουν ότι πρέπει να τα έχουν όλα υπό έλεγχο για να δικαιούνται ξεκούραση. Ίσως όμως ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό. Γιατί η ξεκούραση δεν είναι ανταμοιβή για τη δουλειά σας— είναι προϋπόθεση για να συνεχίσετε με καθαρό μυαλό και ισορροπία.
Η φράση «θα ξεκουραστώ όταν τελειώσουν όλα» είναι παγίδα. Γιατί τα “όλα” δεν τελειώνουν ποτέ. Πάντα θα υπάρχει κάτι άλλο να γίνει. Αν όμως μάθετε να λέτε «θα το αφήσω για λίγο, τώρα κάθομαι», θα διαπιστώσετε πως ο κόσμος δεν καταρρέει — και ίσως τα κάνετε όλα καλύτερα αργότερα, με καθαρό μυαλό. Ακόμη κι ένα πεντάλεπτο διάλειμμα μπορεί να επαναφέρει ενέργεια, ηρεμία και συγκέντρωση.
