Τα ’90s ήταν μια εποχή που τα παιδιά έπαιζαν έξω μέχρι να ανάψουν τα φώτα του δρόμου και η μόνη «οθόνη» που τους ένοιαζε ήταν εκείνη στα παράθυρα του σπιτιού. Αν μεγαλώσατε εκείνη τη χρυσή δεκαετία, σίγουρα έχετε ένα σωρό αναμνήσεις που θα έκαναν τους σημερινούς γονείς να…τρομάξουν.
Διαβάστε επισης: Τέρμα τα ψέματα: Μεγαλώνουμε παιδιά που λένε την αλήθεια
Ας κάνουμε, λοιπόν, μια βόλτα στο παρελθόν και ας θυμηθούμε 4 πράγματα που ήταν εντελώς… φυσιολογικά για τα παιδιά των ’90s, αλλά σήμερα θα προκαλούσαν πανικό σε κάθε σύγχρονο γονιό.
1. Τα παιδιά έκαναν ποδήλατο χωρίς πολλούς κανόνες
Θυμάστε εκείνες τις καλοκαιρινές μέρες που οργώνατε τη γειτονιά ή την εξοχή στο χωριό με το ποδήλατο και τον αέρα στα μαλλιά, χωρίς κάποιον εξοπλισμό προστασίας; Κακώς, αλλά ναι, ήταν κάτι που συνέβαινε συχνά τότε. Τα κράνη ήταν «προαιρετικά» και τα γδαρμένα γόνατα ήταν παράσημα γενναιότητας.
Σήμερα, όμως, δύσκολα θα βρούμε γονιό που θα αφήσει το παιδί του να κάνει ποδήλατο χωρίς πλήρη εξάρτυση -επιγονατίδες, επιαγκωνίδες και κράνος. Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε εκείνη την απερισκεψία, υπήρχε μια αίσθηση ελευθερίας που δύσκολα συναντάμε σήμερα.
2. Παιχνίδι έξω μέχρι να νυχτώσει
Κάποτε, τα παιδιά έτρεχαν ελεύθερα στις πυλωτές ή τις αυλές μέχρι να πέσει ο ήλιος. Παίζανε κυνηγητό, κρυφτό ή ό,τι άλλο τους κατέβαινε, συνήθως χωρίς κανέναν ενήλικα να επιβλέπει.
Σήμερα -όχι αδίκως- οι γονείς ανησυχούν για τα πάντα, από αγνώστους μέχρι δρόμους με αυτοκίνητα. Και φυσικά, η ασφάλεια προέχει, αλλά τότε μαθαίναμε να εξερευνούμε και να αναπτύσσουμε την ανθεκτικότητά μας.
3. Τα παιδιά χρησιμοποιούσαν σταθερό τηλέφωνο για να μιλήσουν με φίλους
Τα παιδιά σήκωναν το ακουστικό και εύχονταν να μην σηκώσει ο γονιός την άλλη συσκευή και ακούσει τα μυστικά τους. Το να καλέσει ένα παιδί τους φίλους ήταν μια μικρή διαπραγμάτευση και απαιτούσε θάρρος και στρατηγική. Σήμερα τα παιδιά στέλνουν μηνύματα, κάνουν βιντεοκλήσεις και επικοινωνούν ασταμάτητα, αλλά τότε υπήρχε κάτι μαγικό στην αναμονή της απάντησης και στη σύνδεση μόνο μέσα από τη φωνή του συμμαθητή τους.
4. Έβλεπαν ό,τι είχε η τηλεόραση
Αν το παιδί ήταν τυχερό, μπορεί να έπεφτε πάνω στο αγαπημένο του κινούμενο σχέδιο. Δεν υπήρχαν πλατφόρμες με σειρές και ταινίες, ούτε κάποιος μπορούσε να προχωρήσει στο επόμενο επεισόδιο με έναν κλικ. Αν έχανε ένα επεισόδιο, πολύ απλά το έχανε. Σήμερα τα παιδιά έχουν άπειρες επιλογές και μπορούν να δουν τα πάντα όποτε θέλουν.
Αυτές οι συνήθειες των παιδιών των ’90s θα έκαναν τους σημερινούς γονείς να ιδρώσουν από αγωνία. Σίγουρα πολλά από αυτά έκαναν την παιδική ηλικία πιο «ελεύθερη» και ίσως γι’ αυτό και αξέχαστη, όμως σήμερα -και ευτυχώς- οι γονείς κάνουν ό,τι μπορούν για να είναι τα παιδιά όσο πιο ασφαλή γίνεται.
