Όλοι οι γονείς γνωρίζουν πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να υπενθυμίσουν στα δικά τους παιδιά τους βασικούς κανόνες ευγένειας. Αλλά η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη όταν ένα άλλο παιδί συμπεριφέρεται άσχημα απέναντι στο δικό σας, ιδιαίτερα αν οι γονείς του δεν αναλαμβάνουν δράση. Τι κάνετε σε αυτή την περίπτωση;
Η επιστημονική έρευνα στον τομέα της ψυχολογίας ανάπτυξης δείχνει ότι η διαχείριση της αγένειας απαιτεί ψυχραιμία, παρατήρηση και στρατηγική. Ακόμα και οι πιο ακραίες συμπεριφορές μπορούν να αντιμετωπιστούν ευγενικά, χωρίς να δημιουργηθεί ένταση.
Διαβάστε επίσης: Τι μας διδάσκουν τα παιδιά για την καλοσύνη;
Κάντε ένα βήμα πίσω και παρατηρήστε την συμπεριφορά του δικού σας παιδιού
Όταν δύο παιδιά τσακώνονται, μπορείτε να τα χωρίσετε προσωρινά για να ηρεμήσουν, να μην πάρετε το μέρος κανενός και να αποφύγετε να κατηγορήσετε ποιο φταίει. Είναι σημαντικό να τους ενθαρρύνετε να λύνουν οι ίδιοι τις μικρές διαφωνίες τους και να τους βοηθήσετε να βρουν λύσεις. Μέσα από τις συγκρούσεις, τα παιδιά μαθαίνουν κοινωνικές δεξιότητες. Ο ρόλος σας είναι να τα υποστηρίξετε ώστε να μάθουν να ακούν και να ακούγονται.
Όταν ένα άλλο παιδί προσβάλλει το δικό σας, η πρώτη σας αντίδραση μπορεί να είναι η άμεση υπεράσπιση. Ωστόσο, είναι καλύτερο να παρακολουθήσετε πρώτα την κατάσταση. Παρατηρήστε αν το παιδί σας αντιδρά με τρόπο που θεωρείτε κατάλληλο. Αν ναι, αργότερα μπορείτε να το επαινέσετε: «Μου άρεσε πολύ που είπες στο άλλο παιδάκι να μη σου μιλάει άσχημα και δεν του απάντησες με κακές λέξεις». Με αυτόν τον τρόπο ενισχύετε την αυτορρύθμιση και την ενσυναίσθηση.
Η ίδια αρχή ισχύει και όταν είστε μάρτυρες της αγενείας άλλων παιδιών. Το παιδί σας πρέπει να καταλάβει ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι αποδεκτή, ακόμα κι αν δεν μπορείτε να τη σταματήσετε άμεσα.
Πότε να παρέμβετε
Αν η συμπεριφορά κλιμακώνεται, ιδιαίτερα με παιδιά κάτω των 4 ετών, είναι απαραίτητο να αναλάβετε δράση. Αν οι γονείς του παιδιού είναι κοντά, απευθυνθείτε σε αυτούς με ουδέτερο τρόπο.
Αποφύγετε σχόλια που κρίνουν την ανατροφή του παιδιού, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει άμυνα. Αν οι γονείς δεν είναι παρόντες και η κατάσταση απαιτεί παρέμβαση, μπορείτε να ζητήσετε βοήθεια από αρμόδιους, όπως προπονητές ή δασκάλους.
Η ψυχραιμία, η παρατήρηση και η διπλωματία είναι τα εργαλεία που βοηθούν τόσο εσάς όσο και το παιδί σας να διαχειριστείτε δύσκολες καταστάσεις χωρίς εντάσεις. Θυμηθείτε: δεν είστε υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά όλων των παιδιών γύρω σας, αλλά μπορείτε πάντα να μετατρέψετε κάθε περιστατικό σε μια ευκαιρία μάθησης για το δικό σας παιδί.
