Τα παιδιά τείνουν να προτιμούν έναν από τους δύο γονείς από πολύ μικρή ηλικία. Είναι αυτό που λέμε σε ποιον έχουν αδυναμία ή κάτι περισσότερο; Όπως και να έχει, οι επιστήμονες τονίζουν ότι η προτίμηση στη μαμά ή τον μπαμπά είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο και δεν είναι υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Διαβάστε επίσης: Co-parenting: Τι είναι και πώς βοηθά γονείς και παιδιά

Είπε πρώτα «μαμά» ή «μπαμπά»;

Οι περισσότεροι είμαστε εξοικειωμένοι με όρους όπως «το αγοράκι της μαμάς» ή «το κορίτσι του μπαμπά», καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν. Από νωρίς, τα παιδιά συνηθίζουν περισσότερο έναν γονέα και αναπτύσσουν μεγαλύτερη συναισθηματική και σωματική εγγύτητα μαζί του.

Κάποια νήπια να τρέχουν στη μαμά τους, όταν πρέπει να επιλέξουν μεταξύ μπαμπά και μαμάς και άλλα παιδάκια λένε πρώτα «μπαμπά», πριν πουν «μαμά». Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;

«Μαμά, θέλω τον μπαμπά»

Επειδή τα μικρά παιδιά εξαρτώνται έντονα από τους ενήλικες, συχνά δείχνουν προτίμηση προς τον γονέα που καλύπτει πιο αξιόπιστα τις ανάγκες τους. Αυτό μπορεί να κάνει το παιδί να φαίνεται ιδιότροπό ή κακομαθημένο, όμως αυτό δεν ισχύει απαραίτητα. Επιπλέον, αυτή η προτίμηση φαίνεται να ενισχύεται όταν έρχεται ένα νέο αδελφάκι ή αλλάζει το πρόγραμμα εργασίας ενός γονέα.

Μια σχετική αμερικανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Infant Behavior and Development έδειξε ότι τα νήπια προτιμούν τον γονέα που καλύπτει πιο αξιόπιστα τις ανάγκες τους και αυτός δεν είναι απαραίτητο να είναι εκείνος που τα φροντίζει περισσότερο. Η προτίμηση αυτή αλλάζει ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του παιδιού, όπως είναι η προσωπικότητα ή ο χαρακτήρας του, αλλά ανάλογα και με τις περιστάσεις. Ο γονέας που καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού τη δεδομένη στιγμή είναι συνήθως ο προτιμώμενος.

Νέο αδελφάκι, αλλαγή ισορροπιών

Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν έρχεται ένα νέο αδελφάκι ή αλλάζει το πρόγραμμα εργασίας, είναι φυσιολογικό το παιδί να δείξει μεγαλύτερη προσκόλληση στον γονέα που είναι πιο διαθέσιμος. Αν ο ένας γονέας εργάζεται ή ασχολείται με το μικρότερο αδελφάκι, το παιδί όταν χρειάζεται κάτι, μπορεί να απευθύνεται στον άλλον γονέα .

Η αξιοπιστία και η κάλυψη των αναγκών του παιδιού είναι σημαντικά, οπότε ο γονέας που καλύπτει πιο αξιόπιστα τις ανάγκες του μπορεί να είναι απλώς ο γονέας που τις κάλυψε πιο πρόσφατα. Καθώς η μνήμη των παιδιών γίνεται πιο μακροχρόνια, θα βασίζονται λιγότερο στο ποιος γονέας ήταν πιο πρόσφατα εκεί.

Εν ολίγοις, το παιδί επιλέγει τον «αγαπημένο» γονέα του με βάση τη θετική ανταπόκριση και τη χρονική εγγύτητα και η προτίμησή του μπορεί να αλλάξει με τον χρόνο. Μία μαμά ή ένας μπαμπάς που δεν είναι οι «αγαπημένοι» του παιδιού, δεν χρειάζεται να στεναχωριούνται. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να δίνουν χρόνο και να παραμένουν υποστηρικτικοί.