Ο θυμός μπορεί να πυροδοτηθεί από κάτι απλό π.χ. το ακατάστατο δωμάτιο, τον πρωινό πανικό πριν το σχολείο, την κούραση στο τέλος της ημέρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε «κακοί γονείς». Σημαίνει απλά ότι είστε πιεσμένοι. Αυτό που κάνει τη διαφορά δεν είναι η απουσία θυμού, αλλά ο τρόπος που τον διαχειριζόμαστε.
Οι ειδικοί της παιδοψυχολογίας επισημαίνουν ότι ο θυμός από μόνος του δεν είναι επικίνδυνος. Γίνεται προβληματικός μόνο όταν μένει ανεξέλεγκτος και επηρεάζει την καθημερινότητα της οικογένειας. Στη σημερινή εποχή, με ρυθμούς έντονης εργασιακής πίεσης, με ελάχιστο προσωπικό χρόνο και συχνά περιορισμένη υποστήριξη, είναι λογικό το συναίσθημα αυτό να εντείνεται.
Διαβάστε επίσης: Γονείς: Η υποστήριξη στο παιδί καλλιεργεί την επιμονή του
Η διαχείριση του θυμού δεν αφορά μόνο τον γονέα, αλλά και το παιδί. Τα παιδιά, ιδιαίτερα όσα ζουν σε περιβάλλοντα έντασης, τείνουν να μιμούνται αυτές τις αντιδράσεις. Όταν βλέπουν έναν γονέα να εξηγεί τι νιώθει, να κάνει παύση, να ζητά λίγο χρόνο ή να επανέρχεται με ηρεμία, μαθαίνουν ότι ο θυμός δεν είναι απειλή, αλλά ένα συναίσθημα που ρυθμίζεται.
Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση
Πολλοί γονείς παρατηρούν ότι ο θυμός κορυφώνεται όχι λόγω του ίδιου του παιδιού, αλλά λόγω σωρευμένης κόπωσης, άγχους και διαρκούς νοητικού φορτίου. Η γνώση αυτού βοηθά να απομακρυνθούμε από την ιδέα ότι «το παιδί φταίει» και να δούμε τις ρίζες του προβλήματος.
Στις στιγμές έντασης, η επιστήμη δείχνει ότι η φυσιολογία του σώματος λειτουργεί καταλυτικά: τα επίπεδα κορτιζόλης ανεβαίνουν, η αναπνοή γίνεται ρηχή και η λογική σκέψη μειώνεται. Γι’ αυτό και οι απλές τεχνικές ρύθμισης (όπως αργή αναπνοή, μερικά δευτερόλεπτα παύση) έχουν πρακτική αξία. Δεν είναι «εύκολες λύσεις», αλλά στρατηγικές που μειώνουν την ένταση του νευρικού συστήματος, ώστε ο γονιός να μπορεί να επανέλθει ήρεμα.
Αλλάξτε συνήθειες
Σε πιο μακροπρόθεσμο επίπεδο, οι ειδικοί επιβεβαιώνουν ότι ο θυμός μειώνεται όταν αλλάζει ο τρόπος ζωής. Καλύτερος ύπνος, έστω και μία μικρή μορφή άσκησης μέσα στην εβδομάδα, λίγα λεπτά πραγματικής αποφόρτισης καθημερινά, ακόμη και μια σύντομη βόλτα έξω, μπορούν να επαναφέρουν την ισορροπία. Επίσης, η έκφραση συναισθημάτων μέσω γραπτού λόγου ή δημιουργικών δραστηριοτήτων λειτουργεί συχνά ως «βαλβίδα εκτόνωσης».
Μιλήστε με έναν ειδικό ή άλλους γονείς
Η θεραπεία δεν είναι ταμπού. Είναι ένας ασφαλής χώρος για να κατανοήσει κανείς τα μοτίβα συμπεριφοράς του και να αναπτύξει υγιή εργαλεία. Πολλοί γονείς βρίσκουν, επίσης, στήριξη μιλώντας με φίλους ή συγγενείς που μπορούν να τους ακούσουν χωρίς κριτική.
Ο θυμός είναι μια υπενθύμιση ότι ο γονιός χρειάζεται φροντίδα, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο σε μια κοινωνία που συνηθίζει να βάζει πάντα τα παιδιά πρώτα. Με μικρές, ρεαλιστικές αλλαγές στην καθημερινότητα και με συνειδητή προσπάθεια αυτορρύθμισης, ο θυμός μπορεί να μετατραπεί από πηγή συγκρούσεων σε ευκαιρία καλύτερης επικοινωνίας και σχέσης με τα παιδιά.
