Το νήπιό σας ίσως συνεχίζει να μαθαίνει ακόμα να περπατά και να μιλάει, αλλά μπορεί με γρήγορους ρυθμούς να γίνεται… επαγγελματίας στην κακή συμπεριφορά. Είτε πρόκειται για κάτι το τυχαίο, επίτηδες ή κατά λάθος, η κακή συμπεριφορά είναι συνηθισμένη στα μικρά παιδιά. Και εδώ μπαίνει ο ρόλος των γονέων να θέσουν και να επιβάλουν όρια στο μικρό τους (το τράβηγμα της ουράς του σκύλου δεν είναι αποδεκτό), να διδάξουν το σωστό και το λάθος (το να χτυπάς κάποιον δεν είναι ποτέ εντάξει) και να βοηθήσουν το παιδί να μάθει να αυτορρυθμίζεται. Με μια λέξη, είναι δουλειά σας να πειθαρχήσετε το παιδί σας. Η αποστολή σας (και πιθανότατα θα πρέπει να το αποδεχτείτε) είναι να ορίσετε κανόνες για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει τι είδους συμπεριφορά είναι εντάξει και τι είναι απαράδεκτο.

Φοβάστε να γίνετε ο κακός της υπόθεσης; Δεν χρειάζεται! Η πειθαρχία στα νήπια έχει να κάνει με το να διδάξετε στα παιδιά σας την καλή συμπεριφορά. Οι κανόνες βοηθούν τα νήπια να αναπτύξουν αυτοέλεγχο, να μάθουν να σέβονται τα υπάρχοντα και τα συναισθήματα των άλλων και παρέχουν μια αίσθηση ασφάλειας (το παιδί σας νιώθει πραγματικά πιο ασφαλές γνωρίζοντας ότι κάποιος μεγαλύτερος και σοφότερος διευθύνει την κατάσταση, παρόλο που επιζητά περισσότερη ανεξαρτησία).

Το να μάθουμε να ζούμε με όρια είναι επίσης κρίσιμης σημασίας μάθημα για τον πραγματικό κόσμο (είτε είναι η παιδική χαρά, η τάξη, η ομάδα ποδοσφαίρου ή ο χώρος εργασίας), όπου το να πετάς μπλοκ, να εκτοξεύεις προσβολές και να χαλάς τα πράγματα των άλλων δεν είναι αποδεκτές συμπεριφορές.

Ακολουθούν μερικές στρατηγικές πειθαρχίες που λειτουργούν:

  1. Κρατήστε τις ισορροπίες. Η καλή πειθαρχία στα νήπια έχει να κάνει με την ισορροπία. Εάν είστε υπερβολικά αυστηροί, το παιδί σας μπορεί να συμπεριφέρεται γύρω σας σωστά (από φόβο) αλλά να συμπεριφέρεται άσχημα όταν δεν είστε εκεί. Εξακολουθεί να είναι σημαντικό το να επιβάλλετε όρια, αλλά φροντίστε να κρατάτε τις ισορροπίες.
  2. Κάντε προσαρμογές. Προσαρμόστε το στυλ πειθαρχίας σας στην εκάστοτε κατάσταση. Λάβετε υπόψη τις περιστάσεις (μήπως το παιδί σας βγάζει δόντια και είναι υπερβολικά ανήσυχο;) και βρείτε τις συνέπεις που ταιριάζουν.
  3. Να είστε σταθερά συνεπείς. Θέστε όρια και εφαρμόστε τα. Αν το τρέξιμο μέσα στο σπίτι δεν είναι αποδεκτό τις καθημερινές, τότε δεν πρέπει να είναι ούτε τα Σαββατοκύριακα. Φροντίστε επίσης να ξέρουν και να εφαρμόζουν τους κανόνες και όλοι όσοι προσέχουν το παιδί.
  4. Λάβετε υπόψη την ηλικία. Διαφορετική πειθαρχία χρειάζεται ένα παιδί στο νήπιο και διαφορετική το μεγαλύτερης ηλικίας αδερφάκι του. Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε άδικοι (ακόμη κι αν τα παιδιά σας λένε το αντίθετο πάνω στον θυμό τους).
  5. Η επιμονή (και η υπομονή) αποδίδει. Η μνήμη του μικρού σας τείνει να είναι αδύναμη, γι’ αυτό να είστε έτοιμοι να επαναλάβετε τους κανόνες σας ξανά και ξανά μέχρι να του μάθει τελικά.
  6. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Το να μιλάτε με ήρεμο τόνο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από το να φωνάζετε. Το ίδιο ισχύει και για την απώλεια της ψυχραιμίας σας – μακροπρόθεσμα, αυτή η μορφή πειθαρχίας δεν προάγει την καλή συμπεριφορά των νηπίων. Αντίθετα, μιλήστε ήρεμα στο νήπιό σας για να βεβαιωθείτε ότι ξέρει τι έχει κάνει λάθος — και γιατί δεν πρέπει να το κάνει ξανά.
  7. Μην του στερείτε τη στοργή σας. Ανεξάρτητα από το πόσο σας έχει εκνευρίσει το μικρό σας, μην του στερείτε τη στοργή σας. Υπενθυμίστε του ότι το αγαπάτε ακόμη.